یونس قیصی زاده-(دانش آموخته دکتری روانشناسی)- يالوم روانشناس شهير در يکي از خاطراتش از دختري ياد مي کند که همه دوران نوجواني او صرف درگيري طولاني و تلخي با پدرش شده بود تا اين که براي ثبت نام در کالج با وي همراه مي شود به اميد اين که اين مسافرت فرصتي باشد براي ايجاد يک رابطه صميمانه و پر نشاط با پدرش.
ولي سفري که به نظرش مهمترين فرصت بازسازي روابط شان بود، فاجعه بار شد چرا که پدرش در تمام مدت رانندگي در جاده، از رودخانه پر از زباله کنار جاده ايراد مي گرفت در حالي که دخترک در نهر زيباي کنار جاده که از روستا مي آمد هيچ زباله اي نمي ديد. نتيجه اين سفر سکوت دختر بود و گوش دادن به ايرادهاي پي در پي پدر.
تا اين که چندي بعد، دختر همان مسير را به تنهايي رانندگي کرد و اين بار با شگفتي متوجه شد که در هر دو سوي آن جاده، يک رودخانه روان است اما سمت پنجره راننده، رودخانه همان طور که پدرش توصيف کرده بود، زشت و پر از زباله بود. اين بار دختر از پنجره پدر به بيرون نگريسته بود، گرچه خيلي دير شده بود و پدرش در گور آراميده بود.
اين توصيه «نگريستن از پنجره ديگران به اوضاع» امروزه در بحث هاي روانشناسي اهميت زيادي پيدا کرده، به طوري که تاکيد مي شود در ارتباط و مواجه شدن با مسائل و مشکلات ديگران سعي کنيم از پنجره آن ها به بيرون نگاه کنيم و اوضاع و احوال را از نگاه آن ها ببينيم.
وقتي عضوي از خانواده، اقوام، دوست و يا همکاري ما را براي شنيدن و درد دل کردن درباره مسائل و مشکلات و اوضاع زندگي اش انتخاب کرده، خودش بهتر از ما به وضعيتي که در آن گرفتار شده، مطلع است و قرار نيست ما نيز با «همدردي» با وي، اين شرايط وخيم را موشکافي کنيم و يا بدتر اين که با رديف کردن خاطرات دردناک و تجارب آزار دهنده و بيان سختي هاي زندگي‌مان، نشان دهيم که وضعيت کنوني زندگي ما وخيم تر و ترحم انگيزتر هست و يا با رفتاري حاکي از ترحم و دلسوزي، حس تحقير شدن را در فرد مقابل ايجاد کنيم.
چند دهه پيش، کارل راجرز روانشناس مشهور، سه اثر «همدلي»، «توجه مثبت بي قيد و شرط» و «خلوص» را از ارکان اساسي موفقيت درمانگران دانست.
شايد در ارتباط با ديگري نياز باشد تا اين توانايي را پيدا کنيم تا از پنجره وي به اوضاع و احوال بنگريم و با «همدلي» با وي از خود و باورهايمان جدا شويم و خودمان را بگذاريم جاي آن فرد، با توجه و احترام و بدون قضاوت، سعي کنيم سخنان وي را از ديدگاه خودش بشنويم و توجه مثبت و نامشروط خود را نثارش کنيم و بدين طريق وارد دنيايش شويم و درک کنيم چرا چنين احساس يا رفتاري دارد تا سپس نظرات خود را با خلوص تمام، با وي در ميان بگذاريم.
روابط و دوستي هاي بين فردي مهم هست، براي حفظ اين روابط اهميت قائل باشيم و به سادگي طناب رابطه را پاره نکنيم. شايد نياز باشد از پنجره ديگري هم به اوضاع و احوالي که رخ داده، نگاه کنيم.