در حال حاضر اندازه مغز انسان‌ها از اندازه مغز اجدادشان کوچک‌تر است. البته این کاهش اندازه مغز انسان حتی برای انسان شناسان نیز همانند یک راز بزرگ بوده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، محققان دانشگاه بوستون در مطالعه اخیرشان به بررسی دقیق تکامل مغز پرداخته و طی آن اظهار کرده‌اند که اندازه مغز انسان در حدود سه هزار سال پیش کاهش یافته است.
مطالعه بر روی مغز مورچه‌ها نشان می‌دهد که کوچک شدن مغز هم راستا با گسترش اطلاعات اشتراکی در جوامع بشری است. اطلاعات اشتراکی (collective intelligence) دربرگیرنده آن دسته از اطلاعات است که در اثر تلاش‌های پیوسته و مکرر و رقابت افراد بدست می‌آید و در تصمیم‌گیری‌های جمعی خود را نشان می‌دهد.
دانشمندان در این مطالعه الگوهای تاریخی تکامل مغز انسان را مورد مطالعه قرار دادند و سپس یافته‌های خود را با اطلاعات به دست آمده از آزمایش بر روی مورچه‌ها مقایسه کردند.
دکتر "جیمز ترانیلو"(James Traniello) از نویسندگان این مطالعه از "دانشگاه بوستون" گفت: طی این مطالعه یک انسان شناس بیولوژیکی و یک بوم‌شناس رفتاری و یک عصب پژوه تکاملی، افکار خود را در مورد تکامل مغز با یکدیگر به اشتراک گذاشتند و دریافتند که تحقیقات مرتبط با انسان و مورچه‌ها می‌تواند به شناسایی دقیق این موضوع به آنها کمک کند.
دانشمندان با تجزیه و تحلیل نقطه تغییری بر روی یک مجموعه داده شامل ۹۸۵ فسیل و جمجمه انسان مدرن دریافتند که اندازه مغز انسان ۲.۱ میلیون و ۱.۵ میلیون سال پیش و در دوران پلیستوسن افزایش یافته اما ناگهان اندازه آن در حدود ۳۰۰۰ سال پیش و در دوران هولوسن کاهش یافته است.
پلیستوسن (Pleistocene) یکی از دورهای زمین‌شناسی است که از ۲.۵ میلیون سال پیش تا ۱۰ هزار سال پیش را پوشش می‌دهد. هولوسن یا هولوسین(holocene) نام آخرین دور زمین‌شناسی است که در پایان پلیستوسن شروع و همچنان تا به امروز ادامه دارد. هولوسین بخشی از دوره کواترنری به‌شمار می‌رود. کواترنری نیز بخشی از زمان‌بندی زمین‌شناسی است که در انتهای عصر نوزیستی قرار دارد.
بنابر یافته‌ها تغذیه و زندگی اجتماعی با افزایش اندازه مغز انسان مرتبط است. محققان گفتند مورچه‌ها می‌توانند مدل‌های متنوعی را برای درک اینکه چرا ممکن است اندازه مغز به دلیل زندگی اجتماعی افزایش یا کاهش پیدا کند، ارائه دهند. چرا که تنها با مطالعه فسیل‌ها نمی‌توان درک کرد که چرا اندازه مغز افزایش یا کاهش یافته است.
محققان با مطالعه مدل‌های محاسباتی و مشاهده الگوهای اندازه، ساختار و مصرف انرژی مورچه‌های کارگر دریافتند که شناخت و تقسیم کار در سطح گروهی ممکن است بر تغییر اندازه مغز تاثیر بگذارد. این بدان معنی است که در یک گروه اجتماعی که دانش به اشتراک گذاشته می‌شود یا افرادی حضور دارند که در کارهایی خاص تخصص دارند، کارایی مغز ممکن است بنابر آن شرایط سازگاری و تطبیق پیدا کند.
ترانیلو در انتها گفت: تصور می‌کنیم که این کاهش اندازه مغز به دلیل افزایش وابستگی افراد به اطلاعات اشتراکی بوده است و این ایده این مطلب که گروهی از افراد، باهوش‌تر از باهوش‌ترین فرد گروه هستند(و این موضوع نیز اغلب خرد جمعی نامیده می‌شود) را نشان می‌دهد.