عصرایران؛ مصطفی داننده- در سریال زخم کاری که این روزها حسابی هم سروصدا کرده، «سمیرا» با بازی رعنا آزادی‌ور خطاب به «کیمیا» با بازی الهه حصاری می‌گوید:«اهداف مشترک بیشتر از عشق میتونه آدما رو بهم نزدیک کنه.»
شاید این جمله یک دیالوگ ساده به نظر برسد اما وقتی عمیق به آن نگاه می‌کنید، متوجه درستی آن می‌شوید. فضای سیاسی کشور را ببیند؛ خیلی از کسانی که سال‌ها در دو جریان مختلف حضور داشتند و به اصطلاح سایه یکدیگر را با تیر می‌زدند، امروز کنار هم نشسته‌اند و به یکدیگر لبخند تحویل می‌دهند. این لبخند؛ حاصل اهداف مشترک است.
بگذارید با مثال این معنا را با هم بررسی کنیم. در انتخابات مجلس ششم، هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی نژاد در یک لیست انتخاباتی حضور داشتند. این دو در آن زمان یک هدف مشترک داشتند و آنهم تلاش برای کسب کرسی‌های آن زمان سرخ مجلس در مقابل اصلاح‌طلبان بود.
شاید آنهایی که رابطه مرحوم هاشمی و احمدی نژاد را بعد از سال 84 دیده‌اند، هیچگاه باور نکنند که این دو زمانی سوار یک کشتی بودند، حتی احمدی‌نژاد استاندار دولت هاشمی بوده است.
سید محمد خاتمی و ناطق‌نوری را ببیند. این دو زمانی رقیب یکدیگر بودند. در سال 76 در انتخاباتی عجیب هر دو تلاش می‌کردند تا رئیس جمهور ایران شوند که در نهایت خاتمی با 20 میلیون رای ریاست قوه مجریه را به عهده گرفت. حالا اما هرجا نام خاتمی به میان می‌آید، ناطق نوری هم آنجا هست و تقریبا هر دو یک حرف و یک اندیشه دارند.
محمود احمدی نژاد کاری کرد که ناطق از منتهی‌الیه راست و خاتمی از منتهی‌الیه چپ، در کنار یکدیگر بنشینند و مثل دو دوست قدیمی اهداف خود را پیگیری کنند.
روحانی و علی لاریجانی هم همین گونه بودند. آنها در دسته اصول‌گرایان تعریف می‌شدند اما حالا در میان اصلاح‌طلبان طرفداران بیشتری دارند تا در جمع دوستان سابق خود.
همین الان هم محسن رضایی که رقیب سید ابراهیم رئیسی در انتخابات بود به عنوان معاون اقتصادی با دولت سیزدهم همکاری می‌کند.
هدف مشترک می‌تواند دورترین آدم‌ها از یکدیگر را به هم نزدیک کند. به خاطر همین است که می‌گویند در سیاست هیچوقت دوست و دشمن همیشگی نداریم. ممکن است اهداف مشترک، کاری کند که روز دشمنان درجه یک هم درکنار هم بنشینند و برای آینده برنامه بریزند.
در صحنه بین‌الملل هم می‌توان به هم نشینی تاریخی استالین، چرچیل و روزولت اشاره کرد. چرچیل و روزولت، حاضر نبودند سر یک میز کنار استالین بنشینند اما هدف مشترکی به نام هیتلر باعث شد تا آنها متحد یکدیگر شوند. حاکمیت طالبان در افغانستان هم نمونه‌ای از این هدف مشترک است.
اهداف مشترک را باید جدی گرفت، حتی بیشتر از ایدئولوژی، عشق و رفاقت!