زنان افغان از تصرف افغانستان نگران و هراسانند. شاید بیش از هر قشر دیگری در این کشور.
طالبان کنونی می‌گوید تغییر کرده و مانند گذشته رفتار نمی‌کند اما این جملات هیچ اطمینان خاطری برای زنان ایجاد نکرده و آنها از آینده نامشخص خود در این کشور نگرانند.
خبرگزاری فرانسه به روزهای "پراشک و آه" و پر استرس زنان افغان پس از تصرف کابل از سوی طالبان اشاره دارد و از حال و هوای آنها می‌نویسند.
به گزارش عصرایران، "عایشه خرم" اولین شب را تحت حکومت طالبان بی خواب گذراند. او گفت: صدای شلیک گلوله و هواپیماهایی که عملیات خروج خارجیان وغیرنظامیان را بر عهده داشتند سکوت را می‌شکست و "روح و روان ما را در هم می‌ریخت".
او روز دوشنبه و پس از ورود طالبان به کابل و محله‌اش از طریق یک پیام توییتری به خبرگزاری فرانسه گفت: همه چیز در یک چشم به هم زدن فرو ریخت و برای ملت ما مثل قیامت بود".
خرم 22 ساله به عنوان نماینده سابق جوانان افغان در سازمان ملل متحد تنها چند ماه با فارغ التحصیلی از دانشگاه کابل فاصله داشت.
اما دانشجویان دختر اینک با آینده ای نامعلوم روبه رو هستند.
او گفت: رهبران جهان و افغانستان نسل جوان افغان را به ظالمانه ترین شکل نابود کردند.
وی افزود: این اتفاق کابوس برای زنان تحصیل کرده است که به آینده درخشانی برای خود و نسل های آینده فکر می‌کردند.
در هفته های گذشته و بازگشت تدریجی طالبان به قدرت، رهبران این گروه تلاش کرده اند تصویر ملایم تری از دوران حکومت قبلی خود را به نمایش بگذارند. طالبان پیش از ورود نیروهای نظامی بین‌الملل به رهبری آمریکا و بین سال‌های 1996 تا 2001 قدرت در افغانستان را در دست داشت.
اما زنان به تضمین های طالبان اعتماد ندارند.
تاریخ دوباره تکرار می‌شود
براساس آخرین نسخه سختگیرانه طالبان از قوانین شرعیت در دوران حکومت قبلی آنها زنان و دختران بسیاری از تحصیل بیشتر یا کار محروم بودند.
"عایشه خرم" 22 ساله به عنوان نماینده سابق جوانان افغان در سازمان ملل متحد تنها چند ماه با فارغ التحصیلی از دانشگاه کابل فاصله داشت اما آینده او اینک نامعلوم است/ عکس: خبرگزاری فرانسه
پوشش کامل صورت در اماکن عمومی اجباری بود و زنان قادر به ترک خانه بدون اقوام مرد خود نبودند.
شلاق و اعدام عمومی در میادین شهر و ورزشگاه ها انجام می‌شد. سنگسار به دلیل روابط جنسی نامشروع از مرسوم‌ترین این مجازات ها بود.
اما در دو دهه گذشته پیشرفت‌های چشم گیری در حوزه زنان به ویژه در شهرها صورت گرفت. حضور زنان در دانشگاه‌ها، ورود آنها به نیروی کار و پست‌های بلندمرتبه آنها در رسانه، سیاست، دادگستری و حتی نیروهای امنیتی دیده شد.
در 24 ساعت گذشته زنان برجسته در کابل به رسانه‌های اجتماعی مراجعه کردند تا درد خود را از تصرف کشور و حال خود از شیوه زندگی کنونی در کشور تحت کنترل طالبان بیان کنند.
"فوزیه کوفی" فعال حقوق بشر، سیاستمدار و نائب رئیس پارلمان سابق افغانستان می‌نویسد: "من روز خود را با دیدن خیابان‌های خالی شهر کابل آغاز کردم. برای مردم می‌ترسم".
وی افزود: تاریخ به سرعت تکرار می‌شود.
"موسکا دستگیر" مدرس دانشگاه آمریکایی افغانستان که 5 سال پس از برکناری طالبان در کابل آغاز به کار کرد در این باره گفت: ترس مانند یک پرنده شوم و سیاه روی قلبتان نشسته است".
وی افزود: "این پرنده بال می‌زند و شما نمی‌توانید نفس بکشید".
قلب های شکسته
صفحه اصلی توییتر "ردا اکبر" عکاس 33 ساله پر از قلب‌های شکسته بود.
او در یک پست نوشت: "افغانستان محبوب من در برابر چشمانم فرو ریخت".
تصاویر سفید کردن عکس عروس های خندان در برابر ورودی یک آرایشگاه به سرعت در فضای مجازی باز نشر (وایرال) می‌شد.
اکبر در زیر این پست نوشت: "پاک کردن زنان از فضای عمومی".
اکبر به خاطر تصاویر خود نگاره‌های برجسته اش معروف است. تصاویری که نمایانگر نگرش استقلال و قدرت او محسوب می شوند.
نمایشگاه عکس او در اوایل سال جاری میلادی پس از تهدیدهای بسیار برای کارش به صورت آنلاین برگزار شد. او در این نمایشگاه تصاویر شخصیتهای قدرتمند زن در کشورش را به نمایش گذاشت.
او در صبح روز دوشنبه و در اولین روز تصرف کابل از سوی طالبان ترسیده بود.
این در آخرین پست توییتری خود نوشت: "می‌خواهم نامرئی شده و در جهان مخفی شوم".
دو روز قبل از قدرت گرفتن طالبان در پایتخت، آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد هشدار داد که 80 درصد از 250 هزار افغان آواره شده از اواخر ماه می (اردیبهشت) دراین کشور زن و کودک هستند. تصرفات طالبان از اوایل سال جاری در این کشور آغاز شد.
"آنتونیو گوترش" دبیر کل سازمان ملل روز شنبه گفت: حقوق دختران و زنان افغان در مناطقی که طالبان آن را از قبل تصرف کرده "تضییع می‌شود".
"صحرا کریمی" یکی از برجسته‌ترین فیلم سازان زن افغان گفت که قصد ترک کشورش را ندارد.
او با انتشار ویدئویی در توییتر و در حال پاک کردن اشک هایش گفت: "من تا آخرین لحظه کشورم را رها نخواهم کرد".