کیفیت پایین
کیفیت خوب
عصر ایران؛ مهرنوش خالقی ــ واکنش ترس در کودکان، یک هیجان طبیعی‌ست. چه ترس از حیوانات باشد، چه ترس از صدای ناگهانی و یا حتی ترسیدن از سایه خودشان. البته ترس از اشیا هم بین بچه‌ها شایع است.
وقتی می‌ترسیم، ضربان قلب و تنفس‌مان افزایش می‌یابد و شاید عرق کنیم. احساس ترس، هنگام خطر از ما محافظت می‌کند و مغز از عمیق‌ترین بخش‌های خودش به دیگر قسمت‌های بدن پیام ترس را مخابره می‌کند حتی اگر هیچ تهدیدی وجود نداشه باشد.
اولین بار در ۱۹۶۰ آزمایشی انجام شد که ثابت می‌کرد کودکان و حتی بچه‌های حیوانات از ارتفاع می‌ترسند. اما آزمایشات سالهای اخیر چیز دیگری را نشان می‌داد. بچه‌ها با تشخیص ارتفاع، اول مقداری آن را تست می‌کردند و سپس از آن عبور می‌کردند.
کودکان وقتی به رابطه بدن خود و محیط پیرامونشان پی می‌برند، می‌توانند ارتفاع را بسنجند، قدم‌های حساب‌شده‌تری بردارند و از مانع به راحتی عبور کنند. با این آزمایش نظریه‌های قبلی تغییر کرد و ثابت کرد بچه‌های امروزی راه‌های جدیدتری را امتحان می‌کنند. شاید این بچه‌ها شجاع‌تر هستند.
هرچه بیشتر این کار را انجام می‌دهند، ماهرتر می‌شوند. حتی این کودک که تلاش می‌کند چنین ارتفاع بلندی را از سر بگذراند. این بچه‌ها به تدریج یاد گرفتند، که در این مسیر چه کاری امکان‌پذیر و چه کاری امکان ندارد.