شاهدان عینی ادعا می‌کنند ۳ بیمار به دلیل قطعی برق جانشان را از دست دادند اما مسئولان بیمارستان بوعلی زاهدان مرگ این ۳ نفر را به دلیل مشکلات جسمی آنها اعلام کردند، نه قطعی برق دستگاه‌های اکسیژن‌ساز.
روزنامه همشهری نوشت: «۵تیرماه بود که در بیمارستان بوعلی زاهدان با قطعی و نوسان ناگهانی برق شرایط سختی برای کادر درمان رقم خورد و همان زمان اعلام شد که ۳ نفر از بیماران بستری در این مرکز درمانی جان خود را به دلیل خاموشی دستگاه‌های اکسیژن‌ساز از دست دادند.
همان روز انگشت اتهام به سمت اداره برق استان نشانه گرفته و اعلام شد که مرگ بیماران به دلیل قطعی برق رخ داده است. این در حالی است که مسئولان شرکت توزیع برق استان در اطلاعیه‌ای تأکید کردند که قطع برق از سوی آنها نبوده است. با این که شاهدان عینی از کادر درمان و همراهان بیمار تأکید می‌کنند که این سه بیمار به دلیل قطعی برق و از کار افتادن دستگاه‌های اکسیژن‌ساز جانشان را از دست داده‌اند، اما مسئولان بیمارستان بوعلی در گفت‌وگو با همشهری، مرگ این ۳بیمار را در پی قطعی برق تأیید نکرده و اعلام می‌کنند که این بیماران به دلیل مشکل جسمی جانشان را از دست داده‌اند.
روایت شاهدان عینی
شنبه هفته گذشته روز پرحادثه‌ای برای بیمارستان بوعلی زاهدان بود. کسانی که آن روز در بیمارستان بودند، می‌گویند برق ساعت ۱۲ به مدت ۳ ساعت قطع شد. یکی از شهروندان زاهدانی که در همان بیمارستان، بیمار بستری شده‌ای داشت، در گفت‌وگو با همشهری ادعا می‌کند: «همسرم را به دلیل درگیری شدید ریه، سوم تیر در بیمارستان بوعلی بستری کردم و چون نگران شرایطش بودم، بالای سرش ماندم. در آن روزها میزان مراجعه بیماران و مرگ‌های کرونایی بالا بود. علاوه بر همسرم یکی از دوستان من هم در اتاق ایزوله اورژانس بستری بود و در تخت کناری او بیمار بدحالی قرار داشت که با دستگاهی به اسم سی‌پپ نفس می‌کشید.
می‌گفتند اهل سراوان است و هیچ همراهی ندارد. ساعت ۱۲ بود که ناگهان برق سالن بیمارستان قطع شد و پس از آن دستگاه‌های اکسیژن‌ساز در اورژانس خاموش شدند. بلافاصله فضای بیمارستان به هم ریخت و پرستاران، مترون و سوپروایزر با دستگاه‌های آمبوبگ دستی سراغ بیماران آمدند و یکی از آنها هم همان بیمار سراوانی بود که با قطعی برق به‌شدت با مشکل تنفسی مواجه شد اما در نهایت نتوانستند کاری برای او انجام دهند و بیمار فوت کرد.»
اینها را یکی از شاغلان در بخش درمان بیمارستان هم تأیید می‌کند. او هم که دوست ندارد نامش برده شود ادعا می‌کند: «در اورژانس بیمارستان، بیماران با اکسیژن خون کمتر از ۷۰ درصد بستری هستند. اکسیژن خون بیماران بستری در آی‌سی‌یو از این عدد هم کمتر است. زمانی که برق قطع می‌شود، شرایط برای بیماران بستری در آی‌سی‌یو سخت‌تر است.
آن روز که برق به مدت ۳ ساعت قطع شد، نیروهای درمان بیمارستان تمام تلاش‌شان را کردند تا جریان اکسیژن‌رسانی به بیماران قطع نشود اما طولانی‌شدن مدت قطعی برق، منجر به خاموشی دستگاه‌های تنفسی و مرگ ۳ نفر از بیماران شد که یک نفر همان مرد سراوانی در اورژانس بیمارستان بود و ۲ نفر دیگر، بیماران بستری‌شده در آی‌سی‌یو بودند.»
او در پاسخ به این سؤال که با وجود دستگاه ژنراتور در بیمارستان چرا توقف زمانی در روشن‌شدن دستگاه‌های اکسیژن وجود داشته و دستگاه‌ها بلافاصله روشن نشده، می‌گوید: «دستگاه‌های اکسیژن‌ساز بسیار بزرگ هستند و با چند کامپیوتر کنترل می‌شوند. وقتی نوسان برق به وجود می‌آید تا قبل از استارت ژنراتور این دستگاه‌ها دچار اختلال می‌شوند و نیاز به راه‌اندازی مجدد دارند. این مسئله حداقل ۴۰ دقیقه وقفه در روشن‌شدن دوباره دستگاه‌ها ایجاد می‌کند.»
بیمارستان نوسان برق دارد
با این که افراد حاضر در بیمارستان حادثه ۵ تیر را به دلیل قطعی برق اعلام می‌کنند، اما شهاب‌الدین مشایی، رئیس بیمارستان بوعلی زاهدان، با این که قطعی برق آن روز را تأیید می‌کند، به همشهری می‌گوید که مرگ این ۳ بیمار به دلیل قطعی برق نبوده است: «دستگاه‌های اکسیژن‌ساز به هم متصلند و اگر قرار بود قطعی برق باعث مرگ ۳ نفر شود، باید بیش از ۱۰ بیمار متصل به این دستگاه‌ها هم همان روز فوت می‌کردند اما این اتفاق نیفتاد.»
او در پاسخ به این سؤال که برخی از اعضای کادر درمان بیمارستان و البته همراهان حاضر در بیمارستان این مسئله را تأیید می‌کنند که پس از قطعی برق و خاموشی دستگاه‌های اکسیژن‌ساز به دلیل بدحال‌شدن ۲ بیمار در آی‌سی‌یو و یک بیمار در اورژانس پرستاران نتوانسته‌اند با دستگاه‌های تنفس دستی مانع فوت بیماران شوند، توضیح می‌دهد: «ممکن است این اتفاق هم رخ داده باشد اما بالای تخت‌های بستری اکسیژن وجود دارد و با قطعی دستگاه‌ها، اکسیژن‌رسانی به بیماران قطع نمی‌شود و بلافاصله با آمبوبگ بیمار را نگه می‌دارند.
اما این مسئله هم وجود دارد که ممکن است بیمار اینتوبه در اورژانس شرایط جسمی خوبی نداشته باشد و حتی در صورت قطع‌نشدن برق جانش را از دست بدهد. ما هر روز فوتی داریم اما آیا هر روز برق قطع می‌شود؟ در این بیمارستان دستگاه سی‌پی‌یو وجود دارد و این دستگاه بدون نیاز به ژنراتور می‌تواند تا ۲ ساعت وسایل را روشن نگه دارد.»
به گفته رئیس بیمارستان بوعلی زاهدان در این بیمارستان نوسان برق وجود دارد، علت آن هم بالابردن بار مصرف برق به دلیل وجود دستگاه‌های اکسیژن‌ساز است. البته ژنراتور دیگری هم در این بیمارستان نصب شده اما به دلیل این که حجم مصرف بالاست و سیستم برق‌کشی قدیمی است، پنجم تیر، فیوز دچار سوختگی شد و نیاز به تعویض داشت. البته در آن فاصله، ژنراتورها هم وارد مدار شده بودند.
البته در کنار توضیحات رئیس بیمارستان بوعلی، اداره روابط عمومی بیمارستان تخصصی عفونی و بیماری‌های گرمسیری بوعلی زاهدان درباره ادعاهای مطرح شده مبنی بر قطعی برق و مرگ ۳ بیمار به طور اختصاصی اطلاعیه‌ای برای همشهری فرستاد.
در این اطلاعیه آمده: «تلخ‌ترین اتهام مطرح‌شده درباره این مرکز درمانی فوت چند بیمار بستری در بیمارستان به دلیل قطعی برق است. این بیمارستان با تکذیب این ادعا اعلام می‌کند تا قبل از وقوع بحران کرونا یک دستگاه اکسیژن‌ساز و یک دستگاه برق اضطراری در این بیمارستان فعال بوده و بعد از وقوع بحران و با هدف نهضت توسعه اکسیژن‌سازها و سیستم برق اضطراری، تعداد دستگاه‌های اکسیژن‌ساز به ۳ دستگاه و تعداد دستگاه‌های برق اضطراری به ۲ دستگاه افزایش یافته که با کمک ۱۰۰ عدد کپسول سیار کار مدیریت اکسیژن بیماران را انجام می‌دهند.
همان گونه که در گزارش‌های شرکت توزیع برق استان آمده در تاریخ ۵ تیر قطعی در شبکه برق ورودی بیمارستان رخ نداده و صرفا به دلیل فشار جریان مصرفی و سوختن یکی از فیوزهای اصلی بیمارستان، برق شبکه داخلی قطع شد که ژنراتورهای برق اضطراری و تجهیزات UPS به صورت فوری و اتوماتیک وارد مدار شده و دستگاه‌های حساس و پیشرفته بیمارستان با استفاده از این امکانات دچار اختلال در فعالیت نشده‌اند.
خوشبختانه در فاصله زمانی ۴۰ تا ۴۵ دقیقه‌ای تا رفع اشکال فنی، هیچ بیماری در این بیمارستان فوت نکرده است. همچنین در روز مورد اشاره ۳ نفر در بیمارستان فوت کرده‌اند که درگذشت آنها به مشکلات جسمی ارتباط داشت؛ به طوری که تلاش پزشکان و کادر پرستاری برای حفظ جان آنها بی‌نتیجه بود.
یکی از این افراد ساعت‌ها قبل از قطعی برق و با وجود عملیات احیا فوت کرده است. یکی دیگر هم در بخش اورژانس و به محض ورود به بیمارستان دچار ایست قلبی و تنفسی شد که با وجود احیا توسط کادر درمان و استفاده مستمر از آمبوبگ، موفق به نجات او نشدیم و یکی دیگر هم ساعت‌ها پس از تغییر منبع تامین برق در بیمارستان فوت کرد. در همان روز و در همان ساعت بیش از ۳۰ بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه این بیمارستان بستری بوده یا با استفاده از دستگاه‌های کمک‌تنفسی مانند CPAP تحت درمان بودند که با مشکلی مواجه نشدند.»