عبور نسل تازه از مدیران واکمنی

عصرایران؛ مصطفی داننده- این روزها خیلی از شبکه اجتماعی بومی، اینترنت ملی و فرهنگ داخلی دم می‌زنند. آنها از مدیریت و بستن می‌گویند اما جواب نمی‌دهند که در این مدت برای فرهنگ کشور چه کرده‌اند؟ 

پلتفرم‌های ارائه فیلم‌های سینمایی در فضای وب، بخشی را به کودکان اختصاص داده‌اند. به طور مثال فیلیمو بخشی به عنوان فیلیمو کودک راه‌اندازی کرده است که در آن بیش از ۳۰۷عنوان فیلم وجود دارد. از بین این آثار  ۲۲فیلم ایرانی و ۲۸۵ فیلم غیر ایرانی  است.

می‌بیند تنها 22 فیلم ایرانی که بخشی از آنها هم تولید سال‌های گذشته است. اگر تمام تولیدات تمام این سال‌ها را هم گرد آوریم بازهم به زور به عدد 50 برسد. این آمار نشان می‌دهد که در این مدت فقط حرف زدیم و با کلام در برابر آنچه خطر فرهنگ غربی می‌دانیم ایستاده‌ایم.

واقعا کسی حواسش به کودکان این کشور هست؟ آثار که در این سال‌ها برای کودکان ساخته شده را نگاه کنید؟ به ندرت به بچه‌ها فرهنگ سازی یاد می‌دهد و یا آنها را برای آینده آماده می‌کند.

حالا انیمیشن‌های خارجی را نگاه کنید. تمام آنها هدف خاص دارند. به کودکان آموزش می‌دهند که چگونه زندگی کنند و در آینده به دنبال چه باشند. تازه خیلی از این کارتن‌‎های خارجی به دلیل مغایرت با فرهنگ ایرانی و اسلامی ما در این پلتفرم‌ها به نمایش در نمی‌آیند.

در اغلب آثار کودک و نوجوان هالیوودی ، تاکید بر پشتکار، ناامیدنشدن از رسیدن به آرزوها و دنبال کردن  رویاها خیلی زیاد بچشم می‌خورد ( ابری با احتمال بارش کوفته قلقلی ، رالف خرابکار ، مرد آهنی ، داستان اسباب بازی ، ملکه یخی ، درون وبیرون و...)

اگر سینمایی زوتپیا را نگاه نکرده‌اید، حتما آن را ببیند. ببیند که چگونه به کودکان یاد می‌دهد که شما می‌توانید با هر ویژگی که دارید در بهترین جایگاه باشید و بهترین عملکرد را از خود نشان بدهید. «ما می‌توانیم» را می‌شود در زوتپیا دید.

بله فرهنگ سازی کار سختی نیست. کافی است کمی با ذهن باز به مسائل فرهنگی نگاه کرد و اجازه نداد دگم‌گرایی بر فرهنگ حاکم شود. فرهنگ‌سازی زبان نرم می‌خواهد و بستن و فیلتر کردن دردی از فرهنگ دوا نمی‌کند.

اگر قرار به درست شدن مسائل فرهنگی و اجتماعی با ایجاد محدودیت درست شود، قطعا الان ما در رتبه یک صادرات فرهنگ بودیم. فرهنگ احتیاج به حرکات ایجابی دارد و با تصمیم‌های سلبی راه به جایی نخواهیم برد.

امروز دنیای نسل تازه به اندازه یک موبایل است و از طریق آن با همه جهان در ارتباط هستند. آنها بسیار جلوتر از ما حرکت می‌کنند به ویژه از نسل مدیرانی که فکر می‌کنند همچنان در عصر واکمن و ویدیو زندگی می‌کنیم.