عصرایران؛ رضا غبیشاوی- مجلس ایران هیئتی را برای نظارت بر انتخابات ریاست‌جمهوری سوریه به این کشور اعزام کرده است. در این انتخابات بشار اسد توانست با کسب ۹۵ درصد آرا پیروز باشد.
این هیئت شامل ۲ نماینده زن پارلمان ایران یعنی زهره الهیان نماینده تهران و فاطمه مقصودی نماینده بروجرد است. زهره الهیان سرپرست هیئت ایرانی درباره انتخابات سوریه گفته است: سفر هیئت های پارلمانی از کشورهای مختلف نشان دهنده سلامت انتخابات و دموکراسی در سوریه است.
برای نظارت بر این انتخابات هیئت هایی از پارلمان چند کشور از جمله روسیه، بلاروس، اوستیای جنوبی و آبخازیا به سوریه سفر کرده اند.
سوال اول. نظارت خارجی و بین المللی بر انتخابات یک کشور خوب است یا بد؟ اگر خوب است چرا دولت و مجلس ایران خود این نظارت را قبول نمی کند و اگر بد است چگونه برای انتخابات در کشورهای دیگر از جمله سوریه و ونزوئلا ناظر می فرستد؟ آیا مجلس و دولت ایران، نظارت مجلس سوریه بر انتخابات ایران را می پذیرد؟
سوال دوم. نظارت بر چه اساس و کدام معیارها و شاخص ها انجام شد؟ اگر هیئت مجلس ایران معیارها و شاخص هایی برای برگزاری انتخابات آزاد و سالم دارد این معیارها را اعلام کند و اگر ندارد چگونه بدون معیار و شاخص اقدام به نظارت کرده است؟ نتیجه این نظارت چه بوده است؟ آیا گزارش مکتوبی در این زمینه از جمله شکایت های دریافتی و بررسی ها وجود دارد؟ اگر بله آن را عمومی منتشر کنند و اگر نه این چگونه نظارتی است که منجر به یک گزارش مستند و مکتوب نشده است؟
همچنین هیئت ۲ نفره مجلس ایران چگونه بدون وجود تیم های نظارتی آموزش دیده اقدام به این کار کرده است؟ در کشورهای توسعه یافته معمولا طرف های ناظر، تیم ها و گروه های آموزش دیده‌ای را براساس معیارها و شاخص های از پیش مشخص به کار می گیرند و در نهایت گزارشی در این باره منتشر می‌کنند.
آیا مجلس با ایجاد گروه های غیردولتی آموزش دیده در داخل ایران برای نظرات بر انتخابات‌های داخلی و خارجی موافقت می‌کند؟
سوال سوم. اگر هیئت اعزامی مجلس ایران به سوریه برای نظارت بر انتخابات این کشور به این نتیجه برسد که تخلف یا تقلب روی داده یا معیارها و شاخص های برگزاری یک انتخابات واقعی و آزاد رعایت نشده آیا می تواند این موضوع را به صورت عمومی و علنی اعلام کند؟ آیا چنین اختیاری دارد؟
البته یک حدس و گمان این است که برای انتخابات تشریفاتی نظارت تشریفاتی استفاده می شود.