عصرایران؛ احسان محمدی-«چرا نمی توانید یک تیم ثروتمند را شکست دهید؟ من که هیچگاه ندیدهام یک کیسه پول، گلزنی کند» این جمله مشهور از یوهان کرایف طرفداران زیادی دارد. احتمالاً مربیان تیمهای کمبرخوردار وقتی مقابل تیمی بزرگ قرار میگیرند برای تشویق بازیکنان این جمله را به آنها میگویند اما همیشه واقعیت ندارد. تیمهای بزرگ به واسطه توان خرید بازیکنان باتجربه، امکانات عالی، پاداش و پول خوب معمولاً دست بالا را دارند.
هواداران تیمهای بزرگ همه جامها را میخواهند، در آلمان بایرن مونیخ و دورتموند، در ایتالیا یوونتوس و میلان و اینتر، در انگلیس تیمهای شهر منچستر و چلسی و لیورپول و در اسپانیا رئال مادرید و بارسلونا و گاهی اتلتیکو جامها را میبرند. کم پیش میآید تیمهای دیگری هم صاحب افتخار شوند. این یکی از ماجراهای تلخ اما واقعی فوتبال است، انگار دهها تیم و صدها بازیکن سالها فوتبال بازی میکنند تا تعداد ویترین افتخارات معدودی بازیکن پر از جام شود.
وقتی قرار شد پرسپولیس به بوشهر برود تا با شاهین بندرعامری بازی کند بعضیها گفتند یک پیروزی یکطرفه را خواهیم دید. اما تاریخ نشان میدهد خیبر خرم آباد، فتح، کیان، شاهین اهواز، قشقایی و شموشک هم پرسپولیس را شکست دادهاند و تولیپرس قزوین، فراز قم، مرصاد شیراز، ایرانجوان بوشهر، صنعت ساری هم از پس استقلال برآمدهاند. حریفانی که سرشناس نیستند اما توانستهاند مچ قرمز و آبیها را بخوابانند.
مواجهه نایب قهرمان آسیا و قهرمان چهارباره ایران با تیم دسته دومی تیغ دو دم بود. بردن این تیم انگار یک وظیفه حتمی بود و شکست خوردن مقابل آنها فاجعه. بازی اما به روال عادی آغاز شد، ضربه سر مهدی عبدی در همان ده دقیقه اول خیال هواداران پرسپولیس را راحت کرد. اما جام حذفی دقیقاً جای شگفتیهاست. میلاد دریانوردی با یک نفوذ و ضربهای دقیق کابوس قشقایی را زنده کرد. تیمی که پرسپولیس برانکو را در کمال حیرت شکست داد و حالا اسباب کُریخوانی استقلالیهاست. این گل حتی آنها را امیدوار کرد که بعد از شهرآورد از شکست قرمزها لذت ببرند.
نیمه دوم ورق برگشت، پرسپولیسیها شوکه از گل غافلگیرکننده همان سبک همیشگی یعنی بازی روی زمین را پی گرفتند اما با ضربه سر احمد نوراللهی به گل رسیدند. در تمامی پستها غلبه کیفیت پرسپولیسیها آشکار بود و تلاش شاهینیها قابل تحسین. یک ضربه پنالتی توسط مهدی ترابی کار را تمام کرد تا افسانه شاهین بندرعامری شکل نگیرد. مهدی عبدی گل چهارم را در خستگی بدنی و روحی بازیکنان بوشهری به ثمر رساند تا بعد از مدتها یک شب خوب را بگذارند.
قرمزها در این بازی بیش از چیزی که فکر میکردند مجبور به دوندگی شدند و این همان چیزی بود که نمیخواستند. آنها در لیگ بازیهای فشردهای دارند و در چنین مسابقهای یک پیروزی آرام میخواستند، بدون مصدومیت و با کمترین میزان هدررفت انرژی بعد از یک شهرآورد دشوار که تمام هفته برای آنها حاشیه داشت.
پیروزی 4-1 پرسپولیس هم آنها را به سمت فتح یک جام دیگر هل داد و هم استقلالیهایی که نیمه اول امیدوار شده بودند را ناامید کرد اما کماکان شاهین بندرعامری را باید تحسین کرد. آنها با تمام وجود و شرافتمندانه تلاش کردند و دست به ضد فوتبال (تلف کردن وقت یا خشونت) نزدند مگر فوتبال چیزی غیر از این باید باشد؟
تبریک به باشگاه فرهنگی ! ورزشی پایتخت .
کمتر روزی است که عصر ایران را نخوانم، مخصوصا" مقالات ورزشی شما را. قدردان شما در این دوران سخت سخت می باشم. شما در مقالات دیگر فرمودید نباید بر طبل اختلافات بین طرفداران دو تیم قرمز و آبی کوبید. اما واقعا" نتوانستم جمله شما در خصوص نا امیدی طرفداران استقلال در نیمه دوم را بفهمم (در پاراگراف آخر). آیا این در مسیر توصیه های درست قبلی شماست؟؟