به گزارش عصرایران، مهمترین بخش های این متن به این شرح است:- نیامدنم به دلیل مصلحت‌اندیشی و عافیت‌طلبی شخصی نیست
- به این قناعت وجدانی رسیده‌ام که آمدنم—با توجه به دلواپسی‌هایی که در این هشت سال و به ویژه از نوروز امسال به قیمت تخریب انسجام و خودباوری ملی و امید و اعتماد مردم به نمایش گذاشته‌شد—به خیر و صلاح مُلک و ملت نیست.
- رأی ندادن یک انتخاب است؛ ولی انتخابی که تنها و تنها به پیروزی اقلیت می‌انجامد.
- سفرهای من در اجرای وظایف وزیر «امور خارجه» است و هیچ ارتباطی به گفتگوهای وین ندارد.
- اکنون که خاطر دوستان دلواپس از نامزدیم آسوده شده، تقاضا می‌کنم به اولویت خودشان که کسب قدرت داخلی است بپردازند و بگذارند ما هم به اولویت خودمان که پاسداری از منافع ملی و رهانیدن مردم از تحریم‌های ستم‌بار آمریکاست تمرکز کنیم.
محمدجواد ظریف در اینستاگرام خود نوشت:
درود بر تمامی هم میهنان گرامی از آسمان ایران، در واپسین روز ماه مبارک رمضان و در مسیر یک سفر چند روزه به منطقه و اروپا.
پیشاپیش عیدتان مبارک و بندگی‌تان مقبول درگاه بزرگترین قدرت هستی.
در روزها و هفته‌ها—به واقع تمامی سال‌ها—ی پرفشار و هیاهوی گذشته، وامدار بزرگواری شما بوده‌ام که با چشم‌پوشی از همه کمبودهای فردی و ساختاری، این خدمتگزار کوچک را شرمنده فرموده‌اید و با پایمردی و شکیبایی در برابر فشارهای خارجی و ناملایمات داخلی بهترین پشتیبان سیاست خارجی و مایه سرافرازی کشور بوده‌اید.
از همه افراد، گروه‌ها و بزرگانی که در روزهای سخت گذشته مرا وامدار بزرگ‌منشی خود نموده و خواستار نامزدی بنده در انتخابات سرنوشت‌ساز 1400 شده‌اند بسیار سپاسگزارم و از این‌که نتوانستم پاسخی درخور به این بنده‌نوازی‌ها بدهم شرمسارم.
خدای دانا به اسرار دل‌ها را شاهد می‌گیرم که نیامدنم به دلیل مصلحت‌اندیشی و عافیت‌طلبی شخصی نیست، چرا که بزرگانی چون شهید سلیمانی جانشان را فدا کردند و همچو منی می‌باید اگر توان و آبرویی داشته‌باشم—که آن هم از خود این مردم و به برکت خون پاک شهداست—فدای همین مردم و مرزوبوم کنم.
اما در تنهایی‌های خود بسیار اندیشیده‌ام، کاستی‌های خودم و شرایط دشوار و پرتنش داخلی و خارجی را صادقانه سنجیده‌ام و در پایان به این قناعت وجدانی رسیده‌ام که آمدنم—با توجه به دلواپسی‌هایی که در این هشت سال و به ویژه از نوروز امسال به قیمت تخریب انسجام و خودباوری ملی و امید و اعتماد مردم به نمایش گذاشته‌شد—به خیر و صلاح مُلک و ملت نیست.
به تجربه می‌دانم و می‌دانید که انتخابات سرنوشت‌ساز است. رأی ندادن یک انتخاب است؛ ولی انتخابی که تنها و تنها به پیروزی اقلیت می‌انجامد. باور دارم که مردم هوشیار و ریزبین ایران در آزمون ملی 28 خرداد آینده‌ای شکوفاتر، همدل‌تر، آرام‌تر، پرامیدتر و سرافرازتر را برخواهندگزید.
از رهبر فرزانه انقلاب که با عتاب پدرانه و سخنان حکیمانه خود آرامش و همبستگی ملی را در آستانه این انتخابات سرنوشت ساز به همه گروه‌ها هدیه دادند سپاسگزارم.
کلام آخر: سفرهای من در اجرای وظایف وزیر «امور خارجه» است و هیچ ارتباطی به گفتگوهای وین ندارد. دکتر عراقچی عزیز با صلابت و هوشمندی گفتگوها را اداره می‌کند و بنده هم از راه دور در کنار ایشان بوده‌ام.
اکنون که خاطر دوستان دلواپس از نامزدیم آسوده شده، تقاضا می‌کنم به اولویت خودشان که کسب قدرت داخلی است بپردازند و بگذارند ما هم به اولویت خودمان که پاسداری از منافع ملی و رهانیدن مردم از تحریم‌های ستم‌بار آمریکاست تمرکز کنیم.
آقای ظریف در انتهای نامه اش با طعنه به جناح رقیب گفته است ( اکنون که خاطر دوستان دلواپس از نامزدیم آسوده شده، تقاضا می‌کنم به اولویت خودشان که کسب قدرت داخلی است بپردازند ) از هر روانشناسی که بپرسید دلیل سخنان طعنه آمیز نشانه چیست پاسخ خواهند داد ، خشم و دلیل خشم در این رقابت انتخاباتی ریاست جمهوری از دست دادن شانس و حسرت ناشی از آن!
سوال مهم این است چرا آقای ظریف دلیل عدم داوطلب شدن خودش را ( صلاح ملک و ملت ) اعلام کرده در صورتی که افشا شدن فایل صوتی و عواقب آن باعث شد که ایشان نتواند داوطلب شود
و سخنان طعنه آمیز ایشان موید این است که ایشان دلشان می خواسته که داوطلب بشود.
چرا در نامه اش نگفته به صلاح من و خانواده ام نبود که کاندید نشوم و چرا مردم و کشور را بهانه کرده است؟ !
قضاوت با شما و تاریخ