عصرایران؛ احسان محمدی- یک پیروزی 4-2 مقابل الریان قطر برای پرسپولیسی‌ها بهترین شکل خداحافظی با کشور هند بود که این روزها اخبار کرونایش تن آدم را می‌لرزاند و شرجی هوا در گوا حتی بیننده پای تلویزیون را خیس عرق میکرد.
فوتبالِ با کیفیت مثل عطر است، مهم نیست چه کسی آن را به خودش بزند، بویش در هوا می‌پراکَنَد. پرسپولیسی‌ها پنجمین پیروزی را در شش بازی فشرده کسب کردند، کاملاٌ مسلط، امیدوارکننده و درخشان. احتمالاً تنها افسوس هواداران این تیم شکست 1-0 مقابل الوحده است. مسابقه‌ای که اگر کمی خوش‌شانس بودند یا بعضی از بازیکنان با مسئولیت‌پذیری بیشتری در آن حاضر می‌شدند باز با پیروزی همراه بود.
شاگردان یحیی گل‌محمدی بدون سه هافبک دفاعی سرشناس خود احمد نوراللهی، میلاد سرلک و کمال کامیابی‌نیا به زمین آمد و این وظیفه به دوش محمد شریفی افتاد. بازیکن 21 ساله بوشهری که ۱۷ آذر ۱۳۹۵ با ورود به زمین در دقیقه ۸۰ دیدار استقلال خوزستان و سیاه‌جامگان با ۱۶ سال و ۲۲۹ روز، رکورد پیشین جوان‌ترین بازیکن لیگ برتر ایران، که از آن سعید عزت‌اللهی بود را شکست. او هنوز هم برای بازیکن در پرسپولیس حسابی جوان است اما تا دقیقه 70 مثل باتجربه‌ها بازی کرد.
بنفش‌پوشان در حالی‌که کاملاً به بازی مسلط بودند با ضربه دقیق شهریار مغانلو از پشت هجده قدم به گل رسیدند و بعد احسان پهلوان کاری کرد که همیشه از او انتظار می‌رفت. چند مانور، گیج کردنِ مدافع روبرو، شلیک و گل.
نیمه دوم اما با گل‌زنیِ یوهان بولی شروع شد. بازیکنی از نسل باسیل بولی که در آغاز دهه 90 عضو تیم چشم‌نواز مارسی بود. خیلی زود پرسپولیس روی سانتر دقیق مهدی ترابی و ضربه سر کنعانی‌زادگان به گل سوم رسید. مهدی ترابی در این مسابقات به 5 پاس گل و دو گل زده یکی از کامل‌ترین بازیکنان بود و هر بار درخشید هواداران پرسپولیس بیشتر افسوس خوردند که چرا فصل پیش تیم را ترک کرد.
ادامۀ بازی بیشتر حول مصدومیت شجاع خلیل‌زاده مدافع الریان چرخید که می‌کوشید نشان‌دهد مقابل تیم سابقش کم‌فروشی نمی‌کند. نتیجۀ این سبک بازی انتحاری اما یک مصدومیت سنگین در پایان بازی بود تا هوادارانی در شبکه‌های اجتماعی برایش بنویسند که با آن سبک رها کردن پرسپولیس در پای فینال فصل قبل، عاقبت به خیر نشد!
پرسپولیس با کسب 15 امتیاز، 14 گل زده و نمایشی مالکانه در صدر جدول گروه خود ایستاد. گل‌زنی شهریار مغانلو، احیای دوباره آل‌کثیر، نمایش خوب عالیشاه و نکاتی از این دست سبب شد آن‌ها به تنها تیم ایرانی تبدیل شوند که بیحرف و حدیث صعود کردند و حالا با بدن‌هایی خسته باید به لیگ برگردند و بدون استراحت به مصاف حریفانی بروند که منتظر متوقف کردن آن‌ها هستند.
فارغ از عملکرد گوا، الریان و الوحده در این گروه، سبک بازی پرسپولیس و قدرتنمایی‌اش حسابی هواداران این تیم را سر کیف آورد. فوتبال خوب، زیبا و تهاجمی مثل همان عطر است. خودش را تحمیل می‌کند حتی اگر کسی بخواهد انکارش کند.
و ممنون از انصاف نویسنده گرامی و استقلالی عصر ایران.
مگه میشه فارغ از عملکرد بقیه تیم‌های گروه به قدرت یه تیم پی برد.
شما که می‌گفتی پرسپولیس بارش رو با اطمینان بسته و به حکم تجربه زمانیکه تیم‌های ایرانی با اطمینان به زمین میروند حریف را خوشحال میکنند....
برات نوشتم پرسپولیس به موقع باخت اگه مساوی میکرد این برد سختتر میشد.
ولی با این وجود بعد ستون نقد حال مهاجرانی در اطلاعات بهترین و منسجمترین یادداشتهایی که خواندم یادداشتهای فوتبالی احسان عزیز است.
عصر ایران که یادداشتها رو پخش نمیکنه شاید بازخورد نوشته هاتو دیده باشی.