به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، بر اساس یک تحقیق جدید منتشر شده در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences، انسان‌ها حداقل ۱۲ هزار سال از طریق استفاده از زمین، محیط زیست و اکولوژی سیاره زمین را دستخوش تغییر کرده‌اند. برخلاف دنیای امروز، تغییرات اولیه "آنتروپوسن"، اکوسیستم‌ها را از راه‌های پایدار دگرگون می‌کند.
"آنتروپوسن"(Anthropocene) پیشنهادی برای آغاز یک عصر جدید است. دورانی که سرآغاز تأثیر عمده فعالیت‌های انسان بر اکوسیستم و ساختار زمین‌شناختی سیاره است، اما تاکنون کمیسیون بین‌المللی چینه‌شناسی و اتحادیه بین‌المللی زمین‌شناسی آن را به عنوان یک اصطلاح به عنوان بخشی از دوران‌های زمین‌شناختی به رسمیت نشناخته‌اند.
محققان می‌گویند، بحران تنوع زیستی کنونی که جهان در حال حاضر با آن روبرو است، عمدتا به دلیل تصرف، استعمار و استفاده شدید از زمین‌هایی ایجاد شده است که قبلاً به طور پایدار اداره می‌شدند.
به طور گسترده تصور می‌شد که سیاره زمین تا زمان انقلاب صنعتی تقریبا تحت تأثیر انسان‌ها نبوده و حتی برخی شواهد نشان می‌دهند که بیشتر زمین‌ها تا ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح خالی از سکنه بوده است، اما این مطالعه که توسط یک تیم تحقیقاتی میان رشته‌ای از جغرافی‌دانان، باستان شناسان، مردم شناسان، بوم شناسان و دانشمندان حفاظت از محیط زیست از سراسر جهان انجام شده است، خلاف این فرضیه را مطرح می‌کنند.
"ارل الیس" از دانشگاه "مریلند" و استاد جغرافیا و سیستم‌های زیست محیطی و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: در واقع اغلب مناطقی که به عنوان دست نخورده، وحشی و طبیعی شناخته می‌شوند، مناطقی هستند که سابقه طولانی سکونت و استفاده توسط انسان‌ها را دارند.
نقشه برداری از ۱۲ هزار سال استفاده از زمین‌ها و بررسی الگوهای جهانی استفاده از زمین‌ها و جمعیت، کار ساده‌ای نبود و تلاش و همت محققانی از سراسر جهان را می‌طلبید.
"الیس" می‌گوید: نقشه‌های جهانی ما نشان می‌دهد که حتی در ۱۲ هزار سال پیش نیز تقریباً سه چهارم زمین‌ها توسط مردم تصرف، مورد استفاده و تغییر شکل قرار گرفته و مناطق دست نخورده توسط مردم تقریباً ۱۲ هزار سال پیش نیز مانند امروز نادر بوده است.
این تحقیق با نمایش ارتباطات بین مردم و طبیعت نشان داد که اگرچه این شیوه‌ها در برخی انقراض‌ها تأثیر داشته است، اما در عین حال استفاده از زمین توسط جوامع بومی و سنتی به حفظ تنوع زیستی زمین کمک کرده است.
امروزه تنها پنج درصد از سرزمین‌های جهان در حال حاضر توسط مردم بومی اداره می‌شوند، اما حدود ۸۰ درصد از تنوع زیستی در این سرزمین‌ها زنده مانده است.
در زمانی که بشریت با مشکلات زیست محیطی روبرو است، این یافته‌ها نشان می‌دهد که حفظ و احیای تنوع زیستی ناشی از حمایت مردم سنتی و بومی است. درک بهتر این ارتباطات ممکن است برای دستیابی به آینده پایدارتر ضروری باشد.
"دارن جی رنکو" استادیار انسان شناسی و هماهنگ کننده تحقیقات بومیان آمریکا در دانشگاه "ماین" گفت: این مطالعه در مقیاسی که قبلاً درک نشده بود، تأیید می‌کند که بومیان برای هزاران سال اکوسیستم‌ها را کنترل کرده و بر آنها در درجه اول به روش‌های مثبت تأثیر گذاشته‌اند.
این مطالعه جامع می‌تواند راه را برای استفاده بیشتر از داده‌های جهانی کاربری اراضی و درک بهتر تنوع زیستی و اکوسیستم‌ها هموار کند.
"ربکا شاو" دانشمند ارشد صندوق جهانی حیات وحش و یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: روشن است که چشم اندازهای مردم بومی و محلی باید در صف اول مذاکرات جهانی برای کاهش از دست دادن تنوع زیستی باشند.
وی افزود: در نحوه تبدیل شدن اراضی استفاده شده به واسطه مقیاس و بزرگی توسعه فشرده انسانی، یک بحران جهانی وجود دارد و اگر بخواهیم بشریت را طی ۱۲ هزار سال آینده حفظ کنیم، باید مسیر خود را تغییر دهیم.