به نقل از نیوز، ناسا در ماموریت جدید امیدوار است که سیارک سایک (Psyche) را از نزدیک بررسی کند. کاوشگری که به‌طور غیررسمی به عنوان «فضاپیمای سایک» شناخته می‌شود و در این مرحله نام خاصی ندارد، تمام آزمایش‌های ترکیبی و مراحل مختلف مورد نیاز یک فضاپیمای ناسا را طی کرده و به مرحله نهایی مونتاژ خود رسیده است. ناسا روند مونتاژ را در پستی در وب‌سایت خود به نمایش گذاشته است.
مرحله مونتاژ نهایی در انتظار اجزای بسیار مهم سفینه فضایی بود. شاسی پیشرانه الکتریکی خورشیدی (به اختصار SEP نامیده می‌شود) بزرگترین قطعه فضاپیمای سایک است که بیش از ۸۰ درصد جرم کاوشگر را تشکیل می‌دهد و شامل چهارچوبی است که ابزارهای مختلف علمی بر روی آن سوار می‌شوند. طبق گفته ناسا تقریبا به اندازه یک ون است و ایده کلی در مورد اندازه فضاپیمای نهایی را می‌دهد. اکنون که این قطعه عظیم در اختیار ناسا است - توسط Maxar Technologies، یک شرکت مستقر در پالو آلتو، کالیفرنیا ساخته شده است- کار اتصال همه قطعات می‌تواند آغاز شود.
حتی پس از ساخته شدن، فضاپیما برای صفحه پرتاب آماده نخواهد شد. مهندسان ناسا باید هر سیستم، سیستم پشتیبان و سازهای مختلف را چندین بار روی دستگاه آزمایش کنند تا اطمینان حاصل کنند که همانطور که در نظر گرفته شده است، کار می‌کنند. با ماموریت‌هایی مانند این ماموریت که حتی بیش از ۱۰۰ میلیون دلار هزینه برای راه‌اندازی آن در نظر گرفته شده است، پرواز در آخرین ثانیه، گزینه‌ای انتخابی نیست و آژانس فضایی وقت زیادی دارد تا مطمئن شود سیستم‌ها قبل از پرتاب کاوشگر در آگوست سال ۲۰۲۲ به درستی کار می‌کنند.
لیندی الکینز-تانتون، محقق اصلی این ماموریت در بیانیه‌ای اظهار کرد: «انتقال این شاسی بزرگ فضاپیما از Maxar به آزمایشگاه پیش‌رانش جت (JPL) از مهمترین نقاط عطفی است که ما در سفر ۱۰ ساله تجربه می‌کنیم. ساخت این مجموعه پیچیده و دقیق طی همه‌گیری کووید-۱۹ بیانگر پیروزی عزم و برتری انسان است.»
این ماموریت در سال ۲۰۲۲ آغاز می‌شود، اما در واقع تا چند سال بعد به هدف سیارک خود نخواهد رسید. این کاوشگر قبل از رسیدن به سایک در اوایل سال ۲۰۲۶ از مریخ یک کمک جاذبه دریافت خواهد کرد. نزدیک به دو سال در مدار اطراف سایک خواهد بود تا سرانجام با انبوهی از داده‌های علمی به خانه برگردد.