صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۷۷۶۲۲۰
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۰۱:۰۴ - ۰۲ فروردين ۱۴۰۰ - 22 March 2021
نگاهی به ویژه‌نامه‌های نوروزی مطبوعات – 2

تجربه؛ حرفه‌ای‌تر و خواندنی‌تر/ آمریکا ملک‌الشعرا دارد!

در آمریکا هم ملک‌الشعرای فدرال دارند که ملک‌الشعرای کاخ سفید است و هم ملک‌الشعرای ایالتی...

عصر ایران؛ سروش بامداد- شمارۀ اسفند 1399 ماهنامۀ «تجربه» را شاید نتوان ویژه‌نامۀ نوروزی دانست مانند آنچه در سال‌های گذشته منتشر و حتی جشنواره هم برگزار می‌کردند اما تمام ویژگی‌های یک شمارۀ نوروزی پُر و پیمان و شمارۀ آخر سال را دارد.



  اگر گزارش، گفت و گو، یادداشت، عکس و ترجمه را گونه‌های مهم روزنامه‌نگاری بدانیم و نمونه‌های برجستۀ آن را در «تجربه» مشاهده کنیم آنگاه این سخن گزاف نخواهد بود که حرفه‌ای‌تر و خواندنی‌تر شده است.

  گفت و‌گو با آیدین آغداشلو پس از ابهامات و اتهامات اخیر و دقت در انتخاب عکس و تیتر و زیرتیتر در روی جلد تا شایبۀ جانب‌داری یا جبهه‌گیری را ایجاد نکند، کافی بود تا توجه‌ها را جلب کند منتها برخی هنوز ندیده و نخوانده قضاوت کردند و قبل از انتشار و عرضۀ نشریه در عالم واقع، در فضای مجازی موضع گرفتند که چرا به هنرمند نقاش، تریبون داده است و بامزه‌تر از همه یک شبکۀ ماهواره‌ای فارسی‌زبان بود که بر اساس همین نوشته‌ها و قبل از انتشار و عرضۀ مجله گزارش تهیه کرد و موضع گرفت!

  سه گفت و گوی مفصل  با رضا براهنی ، لوریس چکناواریان و عباس صفاری هم از مصاحبه‌های خواندنی این شماره است و البته اولی طبعا مربوط به چند سال قبل است چون دکتر براهنی در حال حاضر شرایط مصاحبه را مانند قبل ندارد.

  از این سه مصاحبه سه سؤال و جواب را که جذاب‌ترند نقل می‌کنم.

  1. خبرنگار از رضا براهنی می‌پرسد «چه پیشنهاد و صحبتی دارید برای این که ادبیات کشورمان جهانی شود و پختگی لازم را پیدا کند؟» نویسندۀ نام‌دار ایرانی پاسخ می دهد: « به نظر من این جهان است که باید بیاید طرف ادبیات ما. نباید از جهان گدایی ادبیات یا گدایی به رسمیت شناختن ادبیات‌مان را بکنیم.»

  2. در مصاحبه با عباس صفاری – شاعر توانایی که در بهمن ماه گذشته چشم از جهان بست- هم با موضوع جالبی رو به رو می‌شویم: این‌که آمریکا ملک‌الشعرا دارد: «شاعران تراز اول در طول عمرشان یک بار ملک‌الشعرا می‌شوند و حقوق ملک‌الشعرایی می‌گیرند. هم ملک‌الشعرای فدرال داریم که ملک‌الشعرای کاخ سفید است و هم ملک‌الشعرای ایالتی داریم. اما همۀ ایالت ها لزوما ملک‌الشعرا ندارند. کالیفرنیا را اما می‌دانم ملک‌الشعرا دارد. در ایالت‌ها شهرداری این کار را رانجام می‌دهد و در کاخ سفید، خود کاخ سفید.»

  3. این بخش از سخنان لوریس چکناواریان هم شوق‌انگیز است: « خانوادۀ من به ایران مهاجرت نکرده‌اند. آنها به وطن خودشان برگشتند. چون ایرانی بودند. همۀ ارامنه ایرانی‌اند و در پایه‌گذاری کشور ایران سهم داشته‌اند. زمان کورش کبیر 28 کشور با هم جمع شدند و ایران را تشکیل دادند. در واقع ایران، اسم ملت نیست. اسم سرزمین است. یک جغرافیای بزرگ فرهنگی.»

  داستان‌ها و ناداستان‌ها را طبعاً باید کامل خواند و نمی توان جمله‌ای را جدا کرد. هر چند عکس‌های انتخابی رضا معطریان عکاس پرآوازه را هم باید دید ولی اختصاص 7 صفحه به عکس‌های "پیتر ترنلی" از شناخته شده‌ترین عکاسان خبری جهان دربارۀ کرونا در دو شهر نیویورک و پاریس از همان نگاه حرفه‌ای حکایت می‌کند که در آغاز اشاره شد.

  با این همه آنچه تجربۀ تازه را با دیگر نشریات هنری و ادبی و حتی شماره‌های قبلی همین ماهنامه کاملا متفاوت جلوه می‌دهد گزارش‌های آن است و چنانچه استاد روزنامه‌نگاری – علی اکبر قاضی‌زاده- هم در مقدمۀ کتابی دربارۀ منتخبی از بهترین گزارش‌ها تصریح می‌کند دشوارترین ژانر روزنامه‌نگاری گزارش‌نویسی است.

  «راوی، خانه ندارد» دربارۀ گردشگری ادبی و حفظ یادگارها و خانه‌های نویسندگان بزرگ که کاری است از آرزو شهبازی، «خانۀ اول، خانۀ دوم» دربارۀ حضور بازیگران تئاتر در دنیای سینما (‌احسان زیور عالم، الهام احمد‌پور و سارا برومندی)، «پنج به علاوۀ یک» که گزارش «شایان شعبان» روزنامه‌نگار تجسمی است از زندگی و نوآوری‌های 5 نقاش و یک گالری‌دار و البته گزارش سما بابایی دربارۀ وضعیت زنان موسیقی‌دان با عنوان «هیاهوی یک سکوت» 4 گزارش این شماره‌اند که جز از روزنامه‌ نگاران حرفه‌ای برنمی‌آید.

  با این توضیحات روشن می‌شود که ارتقای کیفی و مطالب حرفه‌ای مجله به رغم پاره‌ای تغییرات نشان می‌دهد روزنامه‌نگاری کاری تیمی و بر پایۀ اصول حرفه‌ای و واقعیت‌هاست و متمایز از نویسندگی خاصه رُمان‌نویسی که امری است فردی و بر اساس خیال.

------------------------------

بیشتر بخوانید/ (دیگر مجلات معرفی شده در نوروز 1400):

*«آنگاه»؛ هم لذت خواندن، هم مغازله با فرم

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
آزیتا
۱۲:۴۰ - ۱۴۰۰/۰۱/۰۲
خیلی خوب معرفی کردین. واقعا این شماره خیلی خوبه و تازگی ها هم داره منظم منتشر میشه. بهترین مجله ی ادبی هنری یه و بی خود جو درست کرده بودن. در واقع به آیدین تریبون نداده بلکه موضوع رو دوباره بررسی کرده. اونایی که ادعای مبارزه با سانسور رو دارن خودشون بدتر از همه فکر بایکوتن. تازه اگه هم اتهامات ثابت شه باز مگه دفاعیات طرف را چاپ نمی کنند؟
گزارش ها و مصاحبه ها و داستانا و ناداستاناش واقعن عالیه. با 40 هزار تومن هیچ جور دیگه نمیتونین سرگرم شین. دست تون و دستشون درد نکنه
تعداد کاراکترهای مجاز:1200