صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۷۷۵۶۹۵
تعداد نظرات: ۳۱ نظر
تاریخ انتشار: ۱۰:۰۹ - ۲۷ اسفند ۱۳۹۹ - 17 March 2021

«کتاب‌ باز»؛ نسیمی که در تلویزیون می‌وزد

  در تلویزیونی که جای معرفی کتاب بماهو کتاب و از منظر فرهنگی و مدرن به خاطر منش و بینش و نام نویسندگان خالی است کتاب‌باز فرصتی ایجاد کرده تا دست کم نام کتاب‌ها مطرح شود و مجال گفت و گو اگر نه با خالقان اثر که با چهره های مشهور اهل کتاب فراهم آید.

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در پایان سال 1399 خورشیدی انتخاب بهترین برنامۀ تلویزیونی کار دشواری است. اتفاقاً نه به خاطر این که شمار کارهای خوب آن قدر فراوان باشد که نتوان یکی را برگزید. بلکه بدین سبب که نه فرصت تماشای همه هست و نه می‌توان یک مستند خوب در شبکۀ مستند را با یک سریال تلویزیونی در شبکۀ سه مقایسه کرد و با یک مجموعۀ متنوع و متکثر (از حیث نگاه و اندیشه و نه پرسنل و بودجه) روبه‌رو نیستیم تا بتوانیم انتخاب کنیم. چرا که صدا وسیما به رغم ده‌ها کانال و ده‌ها هزار پرسنل بیش از آن که همۀ سلیقه‌ها را پوشش دهد در تلاش برای القای انگاره‌ای واحد و یک‌دست است.

  جدای اینها به این سبب که تنها بخشی از وقت روزانه را به تماشای تلویزیون اختصاص می‌دهم و به جعبۀ جادو چشم می‌دوزم و در واقع بیشتر شنونده‌ام تا بیننده - چه صدا و سیما و چه کانال‌های ماهواره‌ای - و به تجربه دریافته‌ام هر قدر تماشای تلویزیون کمتر باشد مجال درنگ و مطالعه بیشتر می‌شود.

  با این حال، صنعت سرگرمی را نمی‌توان دست‌کم گرفت و به همه هم نمی‌توان توصیه کرد کتاب ومجله بخوانند یا فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را گشت بزنند و بی تردید بخش قابل توجهی از جامعه خصوصا زنان خانه‌دار در طول روز پی‌گیر برنامه های تلویزیونی‌اند و اتفاقا به عنوان جامعۀ مخاطب دو شبکۀ تلویزیونی ماهواره‌ای فارسی زبان تعریف شده‌اند.

  تلویزیون، رایگان‌ترین سرگرمی ممکن در ایران است و همین شاید مدیران صدا و سیما را گاه به خطا می‌اندازد و تا در معرض انتقاد قرار می‌گیرند به آمارهایی استناد می‌کنند که به موجب آنها درصد قابل توجهی از مردم همچنان تلویزیون ایران را تماشا می‌کنند غافل از این که بی هزینه ای جز برق، در خانه یا مغازه روشن است یا بی آن که توضیح دهند آی فیلم می‌بینند و فوتبال تماشا می‌کنند یا به اخبار هم اعتماد دارند و با سوگیری‌های سیاسی صدا و سیما هم موافق‌اند یا سراغ شبکه‌های ماهواره‌ای هم می‌روند؟ اساسا مگر می‌شود تفکیک کرد و نتیجه گرفت آن که سریال ایرانی می‌بیند سریال شبکۀ جم را دیگر تماشا نمی‌کند یا چون فردی فوتبال لیگ برتر را از شبکۀ سه دنبال می‌کند و طبعا در زمرۀ بینندگان تلویزیون است اخبار و تحلیل‌های سه شبکۀ ماهواره‌ای فارسی‌زبان را دنبال نمی‌کند؟

  با این نگاه معیار بهترین برنامۀ تلویزیونی شاید برنامه‌ای باشد که منتظر پخش آن باشیم و اگر فرصت نبود تکرار آن را ببینیم یا از طرق دیگر تماشا کنیم و این البته در سلیقه‌های مختلف، تفاوت دارد.

  این مقدمات و توضیحات آمد تا برسم به «کتاب‌‌باز» سروش صحت.


  کتاب‌باز، قطعا پربیننده‌ترین برنامۀ شبکۀ نسیم نیست و با شروع فصل پنجم «خندوانه» و بازگشت رامبد جوان پیداست که گوی سبقت را از رقبای قَدَر دیگر هم می‌رباید چه رسد به کتاب‌باز.

  اهمیت «کتاب‌باز» اما در بی غل و غش بودن آن است. این که در ایدئولوژیک‌ترین تلویزیون غیر خصوصی دنیا، نسیمی از آثار غیر ایدئولوژیک و فرهنگ و هنر هم بوزد اتفاق خوبی است و این کار سترگ را سروش صحت بدون حساسیت‌زایی ایجاد کرده است و این که در تلویزیونی که جای معرفی کتاب بماهو کتاب و نه به قصد تبلیغ، به خاطر منش و بینش و نام نویسندگان خالی است کتاب‌باز فرصتی ایجاد کرده تا دست کم نام کتاب‌ها مطرح شود و مجال گفت و گو اگر نه با نویسندگان و خالقان اثر که با چهره های مشهور اهل کتاب فراهم آید.

  عنوان برنامه هم هوش‌مندانه انتخاب شده است. یعنی الزاما سراغ نویسنده نمی‌روند تا بگویند دولت‌آبادی و امیر حسن چهل تن را نمی‌شود بیاورید. سراغ «کتاب‌باز» ها می‌روند. کسانی که اهل کتاب‌اند اما به همان مفهومی که خود سروش صحت هست. در واقع اگر بحث کتاب و فرهنگ در میان نبود و حمل بر بی‌ادبی نمی شد «‌کرمِ کتاب» عنوان مناسب‌تری بود! در فوتبال می گویند "دیوانۀ فوتبال". یعنی شخص زندگی خود را با فوتبال معنی داده است. کتاب‌باز هم به این معنی است که با کتاب به زندگی خود هویت می‌دهد نه برای روشن‌فکری که اتفاقا به قصد لذت، کسب تجربه‌های تازه، درک زندگی از دریچۀ آدم‌های دیگر و فقط نه آنچه در پیرامون می‌بیند.

  حتی اگر "کتاب‌باز" را دوست نداشته باشید، دست کم مثل خیلی از برنامه‌ها حرص شما را درنمی‌آورد و این قاعده را می‌توان به هر برنامۀ دیگری که با اقبال مردم رو به رو می‌شود نیز نسبت داد. 

  این که اصرار ندارد از موضع بالا نصیحت کند و جماعتی را از گمراهی و تاریکی برهاند و با پرسش های خود میهمان را بیازارد یا او را به مسیر دلخواه بیندازد یا مچ بگییرد از ویژگی‌های کتاب‌باز است.  

  جالب این که سروش صحت بازی‌گر بوده و هست اما بازی درنمی‌آورد و در اجرا از جلد بازی‌گری بیرون می‌آید هر چند در ذهن مخاطب نقش‌های کمدی او در پس زمینه نقش بسته است و اتفاقا همین هم خوب است. چون یکی از دلایل کتاب نخواندن جامعۀ ایرانی این تلقی است که کتاب‌خوانی یک عمل خیلی جدی است حال آن که می‌توان از سرِ بازی‌گوشی به معنی کنج کاوی و سرک کشیدن به عرصه های مختلف کتاب خواند و کتاب‌باز شد نه برای آن که فیلسوف و فرهیخته شوی! این بازی‌گوشی در بهروز افخمی هم در مستندهای تاریخی که ساخته هست منتها اشکال کار این است که می‌خواهد از میهمانان خود بازی بگیرد و از جلد کارگردان خارج نمی‌شود!

   مهم تر این که سروش صحت، خود اهل کتاب است و به تعبیر درست تر کتاب‌باز است ولی اظهار فضل نمی‌کند و به میان سخنان میهمان نمی‌دود و خاطره تعریف نمی‌کند یا نمی‌گوید شنیده بودم. چون کتاب نمی‌خواند که فاضل شود. کتاب می‌خواند که لذت ببرد و اگر این تعبیر برخورنده نیست بگذارید بگویم کتاب‌باز است مثل کبوترباز!

  در یکی از برنامه‌های اخیر که میهمان او آریا عظیمی‌نژاد بود و داستان ناشنواشدن خود و ساخت موسیقی در همان وضعیت را یک بار دیگر در مقابل دوربین تعریف می‌کرد می‌شد حدس زد قبلا شنیده اما چون برای بسیاری از مخاطبان تازه بود، اجازه داد با فراغ بال بازگوید.

  از این رو اگر قرار باشد بهترین برنامه را برگزینم یا به بیان بهتر احساس رضایت از یک برنامه را اعلام کنم بی گمان «کتاب‌باز» سروش صحت خواهد بود و حدس می‌زنم مخاطبان این نوشته هم اگر نه تماماً که غالبا هم‌داستان باشند.

  شاید گفته شود حالا مگر کسی پرسیده بود که بهترین برنامۀ تلویزیونی از نگاه شمایی که غالبا در نقد صدا و سیما نوشته‌ای و کمتر تلویزیون می‌بینی چیست که انتخاب کرده‌ای؟!

  پاسخ این است: نه! کسی نپرسیده. اما یکی از امکاناتی که رسانه به اهل رسانه می‌دهد همین به اشتراک گذاشتن‌هاست و دریغ است وقتی دیده‌ای در برنامه‌ای به شعور و سلیقۀ مخاطب، احترام گذاشته می‌شود و معیار انتخاب میهمان، نه بازی در فلان سریال یا تعداد دنبال‌کننده‌ها در اینستاگرام یا رفاقت قبلی که نسبت میهمان با کتاب در عین ارتباط با هنر و مقبولیت یا محبوبیت است، سزا نیست دریغ کردن و بر زبان نیاوردن. همین!

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۳۱
در انتظار بررسی: ۴
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
۰۹:۵۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۳۰
هر بار که برنامه کتاب باز را می بینم، دلهره ی عجیبی از اینکه ممکن است آخرین قسمت برنامه باشد به جانم می افتد. این تلویزیون حتی تاب دیدن موفقیت خودش را هم ندارد. می ترسم که نکند با کتاب باز همان شود که با 90 شد.
کتاب باز غنیمت است قدرش را بدانیم...
ناشناس
۱۲:۵۸ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۸
بعیده خندوانه اقبالی در جذب مخاطب داشته باشه.
اصلا انگیزه ای برای دیدنش در خودم و اطرافیان وجود نداره.
محمدm
۱۲:۵۲ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۸
در بین تمام برنامه هایی که در مورد کتاب در تلویزیون پخش شده این برنامه پرمخاطب ترین بوده و نکته مهم این برنامه اینه که شاید از خیلی از برنامه های تلویزیونی و ماهواره ای کمتر مخاطب داشته باشد ولی برنامه ای هست که تاثیرگذار بوده و یک نشانه آن همینه که کتابهایی که در این برنامه معرفی شده فروش آن ها هم افزایش داشته
ناشناس
۱۱:۱۲ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۸
از همان اول که سروش صحت را دیدم فهمیدم این آقا جو گیر نیست و کسی که جوگیر نیست خلاق است و کسی که خلاق است خلوت درون خود را نگاه میکند و تمرکز بیشتری روی کار خود میگذارد .دنیا همین است شاید بالغ بر ۸۰ درصد رسانه در حال تکرار موضوعات قبل و از کاه کوه ساختن است برای جلب نظر مخاطبان.
علی
۱۰:۵۷ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۸
سلام برنامه خوب و دلنشینی است انشالله ادامه یابد
ناشناس
۰۷:۴۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۸
انصافا برنامه خوبی است و من خودم یکی از بینندگان هستم
دست سروش صحت در د نکند و به نظرم این برنامه شهکار زندگی هنری سروش صحت است
رها
۰۰:۱۸ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۸
درود بر شما.
درسته، من شاید همه ی برنامه های کتاب باز رو دیدم. بسیار خوب، آموزنده و دلنشین هست. اما همین که به یه حدی از آوازه و شهرت برسه مانند چنین نوشته ای در وبگاهی دگراندیش؛ یکی مثل فروغی رو میارن بالاسرش تا "به مدار برگردوندش".
ناشناس
۰۰:۰۴ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۸
کتاب باز تنها برنامه تلویزیونی هست که من از همین آلمان هم دنبال میکنم و لذت میبرم. اجرای آقای صحت عالی هست. یک برنامه ساده و بی غل و غش و بدون ادا و اصول
ناشناس
۲۲:۰۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
من که کاملا موافقم!
برنامه کتاب‌باز برنامه‌ای اصیل است و به نظرم دارای استاندارد بسیار بالایی است. شخصا این برنامه را دوست دارم و برای آقای سروش صحت آرزوی توفیق و سلامتی و استمرار کار را دارم...
ناشناس
۲۱:۳۴ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
تنها برنامه ای که از توسط تلویزیون ساخته شده و نگاه می کنم همین کتاب باز اونم از اینترنت و گرنه سالهاست تلویزیون داخلی خاموشه
حمید
۲۰:۲۸ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
عالی بود اگر تو مهمان دعوت کردن بیشتر دقت کنند و هرکسبو نیارند وافراد فرهیخته و کمتر دیده شده دعوت کنند قطعا بهتر میشه
ناشناس
۱۹:۲۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
درود بر شما
واقعا از صدا و سیمای میلی بعید بود چنین برنامه ای هم داشته باشه
ناشناس
۱۹:۱۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
بهترين برنامه از نظر من هم بود ممنون از همه
ناشناس
۱۸:۴۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
جنس سروش صحت به برنامه نمی خوردو شاید همین باعث کاهش بینندگان شده وشاید چون صبغه طنز وکمدی داره اجراش باور پذیر نیست.شاید صدیق بهتر اجرا می کرد ولی باید مجری قوی تری باشه و حتی اون دکترمجتبی بهتر می تونه اجرا کنه
ناشناس
۱۷:۵۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
انصافا برنامه خوبی هست و در مجموع حال خوب کنه. البته در فصل جدید یکم دستخوش تغییر شده و یه سری از قسمت هاش آنچنان مناسب نیستند که این رو می ذارم پای اینکه اولا در انتخاب میهمان محدودیت وجود داره و ثانیا شاید در ایده پردازی دچار مشکل شدند.
هموطن
۱۶:۴۹ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
جناب آقای خدیر طبق معمول سخن از زبان ما فرمودید؛ و چند نکته ایست که بنده هم به عنوان
یکی از بینندگان برنامه کتاب باز جا دارد که عرض نمایم: حضور آقای اردشیر رستمی با آن سادگی خالصانه در برنامه آرامش و نکات آموزنده فراوانی دارد. حضور آقای مجتبی شکوری و بعضا" مزاح ایشان با آقای صحت خالی از لطف نیست. حضور آقای قطبی زاده در بخش سینما اقتباس هم برای بنده خیلی جالب است.از شعر خوانی و سخنان آقای کاکاوند هم لذت می بریم.
امیدوارم این برنامه در قرن آینده! هم اجرا شود.آرزوی سلامتی برای آقای صحت و دست اندرکاران برنامه از باریتعالی دارم.
علی
۱۶:۳۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
احسنت. بسیار عالی نوشتید.
ناشناس
۱۶:۱۹ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
خدا حفظ کنه سازندگان، مجری و کارشناس های این برنامه رو. تنها برنامه تلویزیون که دیدنیه.
مهدی
۱۵:۴۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
ممنون
ناشناس
۱۳:۴۶ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
بسیار ممنونم از حسن توجهت عصر ایران
بله کتاب باز به واقع کارش رو خوب انجام میده
ولی بعید میدونم حمایتت به نفعش تموم بشه
اینجا سرزمین عجیبیه
چراغ که رو یک موضوع میندازی حتی به نیت خیر ، از در و دیوار کینه و حسد بیرون میریزه
تو همون سایه موندن سروش صحت و برنامش به نفع خودش و مخاطبشه
ناشناس
۱۳:۳۱ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
آره واقعا! بی انصافی است اگر در میان تمام برنامه های مزخرف صدا و سیما، برنامه خوب و مناسبی رو که دیدیم تشویق نکنیم.
امید
۱۳:۰۰ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
واقعا برنامه خوبییه و برای اهل کتاب خیلی لذت بخش

ممنون که ازش نوشتید و بهش پرداختید
ناشناس
۱۱:۴۶ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
یرای من هم که از تماشای تلویزیون و برنامه هایش بیزارم تنها برنامه ای که دلچسب است همین کتاب باز است. و دلیلش را فقط تسلط مجری بر اجرای برنامه به واسطه آشنا بودنش بادنیای کتاب دارد. کاش سایر مجریان هم این تشلط را بر محتوای برنامه شان داشتند. دانش و تخصص امروزه حرف اول را در دنیای رسانه می زند.
ناشناس
۱۱:۴۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
سلام پسر 6 ساله ام کتاب باز را دوست دارد و من نمیدانم چه چیزی برای این اقا پسر جذاب بوده به حدی که از روی برنامه ها و یا چیزهای دیگر زمان شروع برنامه را می داند و می خواهد که بزن کتاب باز
برنامه موفق که از جهانی ما را به جهانی می برد
از اقیانوس با عمق دو سانت (همه چیز دانی و هیچ ندانی)
به هوایی می برد که اگر هیچ نیاموزیم هم برنامه کار خود را انجامداده و رد خد را قرار داده
تا که چه روزی از رو برویم تسلیم چند برگ کتاب و مطالعه شویم فارغ از قضاوت و ووو
برنالب جالبی است
که اگر نمی خوانیم بشنویم
دانایی و آگاهی مهم هست اما فقط راه کسب ان کتاب نیست
شنیدن و دانشستن هم خود می تواند ترقیب که کتاب و
ناشناس
۱۱:۰۰ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
رایگان ترین یعنی چی؟ چه جوری یک چیزی از چیز دیگر رایگان تر میشه؟
ناشناس
۱۰:۵۹ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
کتاب باز یک بازی با کتاب است توسط چهره ها نه مجالی برای کتاب و مطالعه.
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۱:۳۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۸
یک بار لطفا تماشا کن
اسفندیار
۱۰:۵۸ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
من خودم دکتر مجتبی شکوری رو از برنامه کتاب باز شناختم.
پادکست رادیو راه مجموعه صحبت های دکتر مجتبی شکوری در برنامه کتاب باز است که علاوه برمعرفی کتاب، اطلاعات ذیقیمتی رو به شنوندگان میده.
مهدی
۱۰:۴۶ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
محشر این برنامه محشر.
ط ق
۱۰:۲۴ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
واقعا امتیاز سروش صحت در این است که در میان سخنان میهمان نمی پرد و اظهار فضل نمی کند .
ناشناس
۱۰:۱۹ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۷
دوست داشتم
تعداد کاراکترهای مجاز:1200