چین ادعا می‌کند در 40 سال گذشته بیش از 800 میلیون نفر را از فقر نجات داده است. پدیده‌ای که "در تاریخ بشری بی نظیر" توصیف می‌شود.
به گزارش عصر ایران به نقل از الجزیره، اصلاحات و گشایش‌های اقتصادی که پس از مرگ "مائو زدونگ" در سال 1979، از سوی "دنگ شیائوپینگ" رهبر بعدی چین دنبال شد، سهم این کشور در اقتصاد جهانی را از 1.5 درصد به 15.4 درصد افزایش داد. این در حالیست که سرانه تولید ناخالص داخلی در این چین در این دوران 65 برابر شده است.
براساس آمار رسمی چین، حدود 70 میلیون نفر از مزایای طرح فقرزدایی در چین بهره برده‌اند.
بی بی سی نوشت: شی جین پینگ رئیس جمهور چین اعلام کرده که از زمان به روی کار آمدن او بیش از 100 میلیون نفر دیگر از فقر نجات یافته‌اند.
آمار فقر چین در این گزارش با آمار سازمان "فقر جهانی" که از سوی "بانک جهانی" جمع آوری شده مقایسه شده‌اند.
چین درآمد روزانه کمتر از 2.30 دلار در مناطق روستایی (متناسب با نرخ تورم) را فقر تعریف کرده است. این تعریف در سال 2010 لحاظ شد و مسائلی دیگری مانند شرایط زندگی، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش نیز در کنار آنها در نظر گرفته شد.
استان‌های چین برای رسیدن به این هدف با هم در رقابت هستند. برای مثال استان "جیانگسو" در ژانویه سال گذشته اعلام کرد که تنها 17 نفر از جمعیت 80 میلیون نفری آن در فقر زندگی می‌کنند.
معیار فقر در چین در بخش روستایی اندکی بیشتر از درآمد روزانه 1.90 دلاری است که بانک جهانی به عنوان معیار فقر در سطح جهانی استفاده می‌کند.
در سال 1990 و با توجه به استانداردهای بین‌المللی بیش از 750 میلیون نفر در چین زیر خط فقر زندگی می‌کردند. این میزان حدود دو سوم جمعیت چین را تشکیل می‌داد.
براساس آمار بانک جهانی تا سال 2012 این میزان به کمتر از 90 میلیون نفر کاهش یافت و در سال 2016 به کمتر از 7.2 میلیون نفر (0.5 درصد جمعیت) رسید.
بنابراین چین در سال 2016 به اهداف خود برای کاهش فقر بسیار نزدیک بود.
کاهش سریع فقر در چین با یک دوره رشد اقتصادی طولانی در این کشور همراه شده است. بیشتر تمرکز فقرزدایی چین در مناطق روستایی صورت گرفته است.
دولت چین در طرح فقرزدایی بیشتر روستاییان را به مناطق به شهری یا روستاهای بزرگتر منتقل کرده است.
الجزیره در این باره نوشت: چین قصد دارد این طرح را برای 30 میلیون نفر دیگر اجرایی کند.
بیشتر جمعیت فقیر و روستایی چین در بخش‌های جنوب غربی این کشور ساکن‌اند و استان "سیچوان" یکی از فقیرترین استان‌های این کشور محسوب می‌شوند. 90 درصد از جمعیت 200 هزار نفری منطقه "لیانگشان" تقریبا زیر خط فقر زندگی می‌کردند. آنها بزرگترین جمعیت قوم "یی" در چین هستند.
براساس آمار رسمی، حدود 7 سال پیش بیش از 6 میلیون نفر در سیچوان در فقر زندگی می‌کردند. براساس برنامه کاهش فقر چین روستائیان از مناطق دورافتاده چینی به روستاهای بزرگتر و شهرک‌های ساخته شده از سوی دولت منتقل شده‌اند. این شهرک‌ها مجهز به آب، برق و مراکز بهداشت و درمان هستند. روستائیان فقیر در این شهرک‌ها امکان یافتن شغل و پشت سر گذاشتن بخشی از مشکلات اقتصادی را دارند.
اما برای بسیاری از خانواده‌های مناطق دورافتاده که به شهرها منتقل شده‌اند، زندگی به سبک شهری آن هم پس از سال‌ها زندگی در روستا مشکل است.
هوای آزاد مزارع جای خود را به خانه‌های کوچک و پرجمعیت در شهرها و روستاهای بزرگتر داده و در بیشتر این خانه‌ها پرتره‌هایی از رئیس‌جمهور "شی جین پینگ" روی دیوار آن نصب شده است. اکثر جمعیت منتقل شده به آژانس خبری عکس EPA گفته‌اند که تصاویر رئیس‌جمهور را شخصا در خانه‌ها آویزان نکرده‌اند.
آنها همچنین نگرانند که زبان و فرهنگشان در معرض تهدید باشد زیرا مدارس محلی تنها به زبان و فرهنگ "ماندارین" (زبان و گویش رایج در پکن و قسمت‌های شمالی چین) به دانش‌آموزان درس می‌دهند.
یک تور سازمان یافته رسانه‌‌های دولتی چین، گزارشی را از گروهی از مردم منتقل شده به منطقه " Chengbei Gang'en" در شهر "یوئشی" استان سیچوان تهیه کرده است/ عکس: EPA
مردم در اجتماع مدارس شبانه روستای "شیائوشان" شرکت می‌کنند. مقامات محلی می‌گویند هیچ کدام از آنها با اجبار به این مناطق منتقل نشده‌اند/ عکس: EPA
کارگران در حال کار در یک مرکز تولید و بسته بندی میوه و سبزیجات در روستای " Qingshui" استان "سیچوان" چین/ عکس: EPA
براساس آمار رسمی حدود 6 میلیون نفر در 7 سال گذشته در استان سیچوان در فقر زندگی می کردند.
خانه‌های مسکونی " Xichang" استان سیچوان چین. دولت چین بسیاری از روستائیان مناطق دور افتاده را به شهرهای ساخته شده منتقل می‌کند/ عکس: EPA
کودکان خانواده‌های روستاهای دور افتاده پس از انتقال به شهر " Chengbei Gang'en" منطقه "یوئشی" استان سیچوان در مهدکودک. عکس: EPA
خانواده روستاییان که به شهرها منتقل شده‌اند نگران زبان و فرهنگ خود هستند زیرا در مهدهای کودک و مدارس محلی تنها به زبان و فرهنگ "ماندارین" (زبان و گویش رایج در پکن و قسمت‌های شمالی چین) به دانش‌آموزان درس می‌دهند.
مردم در یک مزرعه در روستای " Qingshui" شهرستان "گانلوئو" کار می‌کنند/ عکس: EPA
زنی در حال حمل کلم و سبزیجات در مزرعه کشت و صنعت روستای "Qingshui"/ عکس: EPA
زنان اقلیت قوم "یی" در حال کار در یک مزرعه کشت و صنعت سیب در شهرستان " Yuexi"/ عکس: EPA
زنی در حال خروج از خانه خود در روستای " Da'ganyi". بسیاری از ساکنان این منطقه از مناطق دورافتاده به این منطقه منتقل شده‌اند/ عکس: EPA
اعضای یک خانواده از اقلیت قومی "یی" که از مناطق دور افتاده به شهرهای جدید منتقل شده‌اند در خانه جدید خود زیر عکس "شی جین پینگ" نشسته‌اند. بسیاری از ساکنان این مناطق می‌گویند پرتره رئیس جمهور را شخصا در خانه خود نصب نکرده‌اند/ عکس: EPA
یک زن اقلیت قوم "یی" که از مناطق محروم دور افتاده به روستای جدید " Xujiashan" منتقل شده اند/ عکس: EPA
برخی از روستائیان تطابق با زندگی جدید و نسبتا جدید خود را سخت می‌دانند.