"بهنام محجوبی"، محکوم غائله گلستان هفتم به کما رفته و شرایط جسمی او وخیم گزارش شده است؛ این واقعه دردناک سئوالات زیادی را در مورد شرایط نگهداری و وضعیت زندانیان مطرح کرده است.
به گزارش" روزگار"، به کما رفتن «بهنام محجوبی» طی دو ـ سه روز گذشته در صدر اخبار غیررسمی در فضای مجازی قرار گرفته است. این محکوم که سال 96 در غائله خیابان گلستان هفتم دستگیر شد، به دو سال حبس محکوم شده و در حال گذراندن دوران محکومیت خود بود.
موضوع محجوبی فقط به مسمومیت و بستری شدن او محدود نمیشود، او در مهرماه نیز به دلیل شرایط بد زندان دست به اعتصاب غذا زده بود و از آنجایی که از یک بیماری قدیمی عصبی رنج میبرد، پس از قطع خودخواسته دارو به بیمارستان امینآباد منتقل شده بود.
اطلاعیه اداره کل زندانها
این بار، احتمالاً چهار روز پیش وقتی محجوبی دربند دچار مسمومیت دارویی شد، او را به بیمارستان لقمان اعزام کردند، هیچ خبر رسمی در مورد نوع مسمومیت، زمان انتقال و نوع مداوای صورت گرفته بر روی این محکوم منتشر نشده است، با این حال، شب گذشته و بعد از آنکه فضای مجازی از اخبار غیرموثق در مورد محجوبی لبریز شد، اداره کل زندانهای تهران اطلاعیهای صادر کرد؛ اطلاعیهای دیرهنگام که به سئوالات شکل گرفته در اذهان عمومی پاسخ نداد.
بر اساس این اطلاعیه، «فرد مورد اشاره (بهنام محجوبی)، دارای سابقه بیماری بوده و به همین دلیل در جریان تحمل محکومیت، تحت نظر پزشک قرار داشته است. زندانی محجوبی از ابتدای امسال تاکنون نیز هیچ درخواست ملاقاتی به جز یک مورد نداشته است، در تاریخ ۷ بهمن ۹۹ مادر وی درخواست ملاقات داشتهاند که ملاقات هم انجام شده است».
در این اطلاعیه همچنین از آمادگی اداره کل زندانها برای آزادسازی مشروط متهم در صورت تامین وثیقه 200 میلیون تومانی خبر داده شده که سئوال جدیدی نیز به سئوالات قبلی افزوده است: چرا هیچ کس برای تامین وثیقه اقدام نکرده بود؟
در اطلاعیه اداره کل زندانها همچنین به اعزام سریع وی به بیمارستان و اعمال تمامی مراقبت های مورد نیاز پزشکی اشاره شده است.
حبس اخبار به ضرر کیست؟
حبس اطلاعات و جلوگیری از انتشار رسمی آن، همیشه به ضرر نهادی است که در برابر آن ایستادگی می کند.
اینکه پس از دو روز اخبار غیررسمی اداره کل زندانها اطلاعیهای نه چندان شفاف میدهد، بدون شک به بغرنجتر شدن مساله منجر میشود، چراکه رسانههای مجازی که غیررسمی به انتشار اخبار دست میزنند، بیش از آنکه نگران وضعیت جسمی محکوم باشند، یا حتی بیش از آنکه دغدغه حقیقتیابی داشته باشند، به دنبال کسب فالوئرهای جدید هستند.
مصرف بیش از حد دارو دلیل مسمومیت
آنچه مشخص است بهنام محجوبی در زندان دچار مسمومیت دارویی شد. از آنجایی که امکانات بهداشتی زندان در حد بهداری و درمانگاه است، او را برای مداوا به بیمارستان لقمان منتقل کردند. اینجا یکی از محلهایی است که در مورد آن شک و تردید ایجاد شده است. آیا فرایند انتقال محجوبی به بیمارستان به سرعت انجام گرفت؟ و اینکه چه میزان دارو در اختیار او قرارداده شد که مسمومیت او را به همراه داشت؟ چراکه در اطلاعه سازمان زندانها آمده است که این جوان بر اثر استفاده بیش از حد از دارو دچا رمسمومیت شده است.
اندوه مادر
جلوگیری از ملاقات مادر محجوبی که از کرمان برای دیدن فرزند خود، به بیمارستان لقمان آمده بود، دلیل دیگری بود تا افکار عمومی بیش از پیش به موضوع حساس شود. گرچه بالاخره این اجازه صادر شد و مادر پیر او توانست بر سر بالین فرزندش حاضر شود، اما صحنه هایی که از زاری مادر در بیمارستان منتشر شده سندی بر غم این مادر پیر میتواند باشد.
چه کسی مسئولیت صدور این اجازه را داشت و برای آن اقدام نکرد؟ آیا مادر پیری که برای دیدن فرزند محکومش به بیمارستان رفته، خطر محسوب میشد؟ آیا این امکان وجود داشت که محجوبی با شرایط جسمی فوق الذکر، بهواسطه حضور مادرش از بیمارستان فرار کند؟
در این بین ذکر این نکته حائز اهمیت است که زندانی محجوبی از ابتدای امسال تاکنون نیز هیچ درخواست ملاقاتی به جز یک مورد نداشته است، در تاریخ ۷ بهمن ۹۹ مادر وی درخواست ملاقات داشتهاند که ملاقات هم انجام شده است. این جملاتیست که در اطلاعیه سازمان زندانها به چشم میخورد.
تاکید رهبری بر طبابت جسم و روان زندانی
ماجرای بهنام محجوبی رییس سازمان زندانهای کشور را به واکنش وا داشته او از طرح غربالگری سلامت زندانیان در همه زندانهای کشور خبر داده است. محمدمهدی حاج محمدی با اشاره به دیدگاه های مقام معظم رهبری در خصوص مراقبت از زندانیان گفت: به فرموده ایشان ماموریت اصلی ما در امر زندانبانی، طبابت جسم و روان زندانیان است. وی تصریح کرد: مبادا در زندان به خاطر کم توجهی کادر درمان، زندانی بیمار شود یا تاخیر در درمان صورت پذیرد یا زندانی بخاطر اختلال روحی و روانی به خود یا دیگران آسیب بزند.
رئیس سازمان زندانها با بیان اینکه، نمود اصلی احساس مسئولیت و وجدان کاری در رفتار و عملکرد ما مشاهده میشود، اظهار داشت: رفتار خوب ما بر اساس وظیفه شناسی و دیدگاه انسانی و اخلاقی و برخورد توأم با مهر ما نسبت به زندانی، او را در مسیر پذیرش آموزه های اصلاحی و اخلاقی قرار میدهد.
حاج محمدی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به زنده بودن زندانی در حالی که آن فرد هنوز در قید حیات و تحت درمان است، افزود: ضد انقلاب به دنبال تولید اخبار دروغ، بزرگنمایی و سیاه نمایی از عدم رعایت حال زندانیان در جمهوری اسلامی است و ما باید مراقب باشیم تا بهانه دست آنان ندهیم.
او در ادامه عنوان داشت: نباید نسبت به وضعیت جسمانی و بیماری افراد بیاعتنا باشیم؛ تاکید کرده ام تمام مدیران زندان ها باید توجه جدی به نظرات و دستورات پزشکی در خصوص زندانیان داشته باشند و نباید بی تفاوت از کنار تشخیص پزشکی بگذرند.
پرسشهای بیشمار و بیپاسخ
آنچه از اتفاق ناگوار این چند روز در اذهان مانده پرسشهای بسیار زیاد است که در اطلاعیه اداره کل زندان ها به آن پاسخی داده نشده است.
در درجه نخست شرایط نگهداری یک بیمار با بیماری شناخته شده عصبی در بیمارستان چگونه بود که در فاصلهای اندک از اعتصاب غذا دچار مسمومیت دارویی شد؟
مسمومیت با چه نوع دارویی بود و نحوه توزیع دارو به بیماران دربند چگونه است؟
از مسمومیت تا اعزام و رسیدگی در بیمارستان چقدر مشمول زمان شده است؟ در اینباره نیز سازمان زندانها اینگونه در اطلاعیه خود مینویسد. «این محکوم بلافاصله جهت درمان به یکی از بیمارستانهای تهران منتقل میشود».
آیا بهداری زندان برای درمان مسمومیت دارویی توانایی ندارد؟ توانایی بهداری تا چه حدی است؟
طبعاً حکایتهای زیادی در فضای مجازی برای پاسخ به این پرسشها شکل گرفته که بیشتر به دلیل اهمال نهاد ذیربط در اطلاعرسانی بوده است و اگر قوه قضاییه نتواند با شفافسازی دقیق، افکار عمومی را اقناع کند، در واقع مهر تاییدی بر ادعاهای مطرح شده در فضای مجازی زده است.
وقت، طلاست
حالا خبرها حاکی از آن است که محجوبی با دستگاه زنده است و امید همگانی بر معجزهای است که بهنام را به زندگی عادی خود بازگرداند، چراکه از نظر پزشکی، علائم حیاتی او بسیار ضعیف است.
اما به کما رفتن بهنام محجوبی با این پیشینه که یکبار اعتصاب غذا کرده و در بیمارستان بستری شده بود و بعد از 4-5 ماه دچار مسمومیت دارویی شده، احتمالاً رسیدگی سریع و بدون فوت وقت به شرایط نگهداری محکومان در زندانها را به مسئولان بالا و بالاتر گوشزد میکند.
آب در آسیاب بدخواهان نریزیم
به نظر میرسد جناب آقای رییسی، ریاست محترم قوه قضاییه که تغییرات وسیعی را در حوزه کاری خود در دست اجرا دارند و گامهای اساسی در مسیر اصلاح برداشته است، لازم است دستورات جدی در این زمینه صادر کنند؛ چراکه چنین اتفاقات و مشکلاتی، جدای از اینکه در شان قوه قضائیه نیست و زیر سئوال بردن اقدامات مثبت صورت گرفته دستگاه قضا را به همراه دارد، فضاسازی گستردهای را نیز علیه نظام و قوه قضائیه باعث میشود و آب در آسیاب بدخواهان و معاندان میریزد.