ارديبهشت ۱۳۹۲ بود كه روحانی در جمع دانشجویان دانشگاه شریف گفت" آمریکا کدخدای ده است با آمریکا ببندیم راحت‌تریم". روحاني مصصم بود كه بدون واسطه با كدخدا صحبت كند؛ زيرا كه در اين سالها هر كجا كه كدخدا راضي نبود ديگر قدرت ها وكشورهاي جهان نيز براي ما كاري نكردند.
نمونه بارز آن راه اندازي کانال مالی برای پشتیبانی تجارت با ایران موسوم به «اینستکس" بود كه توسط انگلستان، فرانسه و آلمان بعنوان سه کشور قدرتمند اروپايي راه اندازي شد؛اما چون كدخدا راضي نبود پس از چند سال تقريبا اين كانال هيچ دستاوردي براي ايران نداشت.
رئيس جمهور در همان اردي بهشت ۱۳۹۲ مذاكره مستقيم با كدخدا را به اين دليل مهم تر مي دانست كه از نگاه وي "بسیاری از اروپایی ها آقا اجازه می خواهند اما آمریکایی ها به قول معروف کدخدا هستند پس اگر با کدخدا ببندیم راحت تر هستیم تا اینکه به سراغ یک مقام پایین تر برویم."
وقتي به قول رئيس جمهور "با كدخدا نمي بندي" ظلم بر شما مضاعف مي شود و ديگران هم كاري برايت نمي كنند.مصداق بارز ديگر آن فروش بنزين ايران توسط آمريكاست.آمریکا دهها میلیون دلار بنزین ایران را فروخت و سخنگوی وزارت دادگستری ایالات متحده اعلام کرد "فروش بیش از یک میلیون بشکه سوخت مصادره‌ای ایران به پایان رسیده و عواید آن به بنیاد قربانیان تروریسم در آمریکا خواهد رسید و یک نفتکش دیگر که هفته گذشته توقیف شده و حامل نفت ایران است نيز در راه رسیدن به بنادر آمریکاست."
ما به خاطر توافق "برجام" ديگر تحت تحريم هاي سازمان ملل قرار نداريم اما چون كدخدا ازاين توافق راضي نيست كاري به سازمان ملل و دهها كشور عضو ندارد و به تنهايي ما را تحريم مي كند. تحريم پشت تحريم. بنزين ما كه براي كشور ما حكم يك كالاي استراتژيك و مرتبط با امنيت ملي دارد به سادگي توسط كدخدا مصادره مي شود و كشورهاي جهان اين دزدي دريايي را تماشا مي كنند.
اگردر جهان قدرت كافي نداشته باشي كدخدا به شما زور مي گويد وشما نيز بايد هزينه هاي زيادي براي اين زورگويي پرداخت كنيد.بر اساس انتشار برخي آمارهاي غير رسمي،ايران بعد از گروگان گيري كاركنان سفارت امريكا تا قبل از توافق نامه برجام، حداقل يك تريليون دلار زيان و ضرر مالي كرده است.
اكنون نيز كار به جايي رسيده است كه حتي حق رای ایران در سازمان ملل را نيز تعليق مي كنند. چند روز پيش بود كه به دنبال بدهی ۱۶ میلیون دلاری ایران در پرداخت حق عضویت در سازمان ملل ، دبیر کل سازمان ملل در نامه ای اعلام کرد "ایران به همراه ۹ کشور دیگركه غالبا كشورهاي فقير آفريقايي هستند حق رای در مجمع عمومی ملل متحد نخواهند داشت." نكته تلخ قصه اينجاست كه ايران مي خواهد بدهي خود راپرداخت كند اما به دليل تحريم هاي كدخدا نمي تواند منابع مالي خود را جابجا كند.
حالا ما دوباره مي خواهيم به برجام برگرديم وبا كدخدا مذاكره كنيم.دوباره برجام و نقطه سر خط. براي همه روشن است كه آمريكا ميز مذاكره را ترك كرد و ابتدا بايد او گام هاي برگشت به برجام را تسهيل كند وبه تعهداتش ذيل برجام عمل كند؛اما زور دست كدخداست. قصه كاملا برعكس شده است و وزير امور خارجه آمريكا از ايران خواسته است «اگر نسبت به حفظ برجام جدی است، فعالیت‌هاي خود را متوقف کند و بدون فوت وقت به تعهداتش ذیل برجام بازگردد.»
حال و روز ما و کدخدا شده است مثال آن ضرب المثلي كه مي گويد " بچرخ تا بچرخيم". ما شاخ به شاخ كدخدا كرديم و كدخدا هم در موارد زيادي كه برخی مصداق هاي آن در اين يادداشت آمده است به ما زور مي گويد؛ باید تدبیری اندیشید تا از زورگویی های کدخدا کاسته شود. جامعه ایران در وضعیت نابسامانی گرفتار است و با مشکلات فراوانی دست به گریبان شده است.