دونالد رامسفلد در کتاب خاطراتش با نام "دانسته‌ها و نادانسته‌ها" به بخشی از خاطرات خود و مذاکراتش با صدام در این دیدار اشاره کرده است. او در این خاطرات چند بار تأیید می‌کند که می‌دانسته صدام در جنگ از سلاح شیمیایی استفاده می‌کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از تارنمای مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، ترجمه کتاب «اتحاد شوم؛ اسناد رسمی همکاری امریکا با رژیم صدام در جنگ تحمیلی (سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴ میلادی)» به نویسندگی خانم جویس بتل، پشت پرده حامیان ارتش عراق در جنگ با ایران را فاش می‌سازد و البته مناسبات سیاسی ظالمانه و ریاکارانه امریکا را نیز آشکار می‌گرداند.
در این اثر اسناد گزیده آرشیو ملی امریکا نشان می‌دهد که چرا و چگونه امریکا و عراق به یکدیگر نزدیک شده و ایران و امریکا نیز همزمان از هم دور شدند. اسناد آرشیو ملی امریکا می‌تواند منبع خوب و تازه‌ای برای روشن شدن زوایای مبهم جنگ ایران و عراق به‌ویژه بررسی کاربرد سلاح‌های شیمیایی در جنگ توسط عراق باشد.
نکته مهمی که از روح کلی این اسناد دریافت می‌شود، اینکه امریکا هرگز چه در اوایل جنگ و چه در میانه و سرانجام پایان جنگ بی‌طرف نبود و برخلاف ادعاهای خود بر پایه این اسناد در مواجهه با رویدادهای جنگ ایران و عراق در شورای امنیت بی‌طرفی را نقض کرد.
در بخشی از کتاب «اتحاد شوم» که به تازگی توسط انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر شده است، رامسفلد وزیر دفاع جورج بوش به یکی از کار های صدام اشاره کرده است که در زیر می‌خوانیم:
دونالد رامسفلد در کتاب خاطراتش با نام "دانسته‌ها و نادانسته‌ها" به بخشی از خاطرات خود و مذاکراتش با صدام در این دیدار اشاره کرده است. او در این خاطرات چند بار تأیید می‌کند که می‌دانسته صدام در جنگ از سلاح شیمیایی استفاده می‌کرد. سپس اینکه می‌دانسته صدام یک جنایتکار بود.
رامسفلد که در زمان حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ وزیر دفاع جورج بوش بود، غیرمستقیم به سیاست ریاکارانه امریکا اشاره کرده است. او ۲۰ سال پس از دیدارش با صدام گفت: جهان بدون صدام امن‌تر است. خبرنگار الجزیره از وی پرسید: "شما در دهه هشتاد به بغداد رفتید و با کسی که وی را امروز شیطان می‌نامید، دیدار کردید؛ دست دادید و در جنگ با ایران حمایتش کردید." او در پاسخ به این پرسش گفت: در آن زمان وزیر خارجه و رئیس‌جمهور از من خواستند تا با صدام دیدار و از اهداف وی اطلاع پیدا کنم. او مرد درستکاری نبود، ولی ما با ایران رابطه بسیار بدی داشتیم و این به خاطر اسارت کارکنان سفارتمان بود و من به‌شخصه هیچ علاقه‌ای به دادن سلاح به عراق نداشتم.