مطالعات ریاضیاتی نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به کووید-۱۹ یک روز پیش از بروز علائم بیشترین امکان انتقال بیماری را دارند.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، محققان از یک مدل کامپیوتری برای بررسی داده‌های مربوط به بار ویروسی(میزانی از ویروس که یک فرد به آن آلوده می‌شود) استفاده کردند تا دریابند چگونه بار ویروسی در طول دوره‌ی بیماری کاهش می‌یابد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که بار ویروسی با عفونت در ارتباط است و همچنین باعث افزایش مرگ و میر می‌شود. فردی که بار ویروسی بیشتری داشته باشد بیشتر بیماری را منتقل می‌کند و بیشتر احتمال دارد در اثر کووید-۱۹ جان خود را از دست بدهد.
بر طبق اطلاعات جمع‌آوری شده از بیمارستان فرانسه در ماه مارس ۲۰۲۰ که توسط دانشمندان دانشگاه پاریس مورد بررسی قرار گرفته است ۴۰ درصد این بیماران از دستگاه اکسیژن استفاده کردند،۱۴۴ نفر در بخش مراقب‌های ویژه بودند و ۷۸ نفر جان خود را از دست دادند.
مدل‌های پیچیده‌ی ریاضی به دانشمندان این امکان را می‌دهد تا میزان عفونت در افراد را بررسی کنند تا نحوه رفتار ویروس در بدن را بفهمند. عوامل متغیری مثل بار ویروس، مدت زمان بیماری و میزان مرگ و میر فاکتورهای مورد بررسی در معادله بودند.
مدت زمان بروز علائم پس از ابتلا، هفت روز اندازه‌گیری شد. محققان در مقاله خود که در مجله‌ی مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا(PNAS) منتشر شده است می‌گویند: ما پیش‌بینی می‌کنیم که اوج بار ویروسی در بدن یک روز قبل از شروع علائم است. آن‌ها همچنین گفتند، در افراد با بار ویروسی بیشتر، مدت زمان ابتلا تا بروز اولین علائم کمتر است که نشان می‌دهد افرادی که زودتر علائم نشان می‌دهند بار ویروسی بیشتری دارند. این مطالعات همچنین نشان می‌دهد سلول‌های ۵۹ درصد افراد بالای ۶۵ سال توانایی کمتری در از بین بردن ویروس نسبت به افراد جوان دارند. و بنابراین بدن این افراد به طور متوسط ۱۶ روز طول می‌کشد تا ویروس را از بدن خارج کنند. این عدد در افراد جوان ۱۳ روز محاسبه شد. این مطالعه همچنین تاثیر داروهای ضد ویروسی را بر افرادی با بار ویروسی بالا بررسی کرد.
اگر داروی ضد ویروسی وجود داشته باشد که بتواند تا ۹۰ درصد از گسترش ویروس و عفونت سلول جلوگیری کند، مدت زمان از بین بردن و خارج کردن ویروس از بدن برای افراد جوان به دو روز و افراد مسن به ۳ روز کاهش می‌یابد. تاثیر این درمان بر افراد بالای ۶۵ سال بسیار زیاد خواهد بود و آمار مرگ و میر را از ۶.۴ درصد به پنج در افراد بدون بیماری زمینه‌ای و از ۱۹ به ۱۴ درصد در کسانی که دستکم یک عامل خطر(risk factor) دیگر دارند کاهش می‌دهد.