دیابت یک اختلال متابولیک مزمن است که به واسطه تولید ناکافی انسولین از پانکراس، عدم استفاده موثر از انسولین تولید شده توسط پانکراس یا هر دو شکل می گیرد. در مواردی که انسولین کافی وجود ندارد یا بدن به طور موثر از انسولین استفاده نمی کند، سطوح قند خون بالاتر از حد عادی خواهد بود.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "نیو هلث ادوایزر"، انسولین به قند کمک می کند تا از جریان خون وارد سلول های بدن شود و به عنوان منبع انرژی استفاده شود. سطوح بالای انسولین موجب آسیب دیدن اندام ها و بافت های مختلف بدن می شود. همچنین، سطوح بالاتر این ماده می توانددر ریزش مو نقش داشته باشد.
دلیل این که چرا و چگونه دیابت به ریزش مو منجر می شود همچنان به طور دقیق مشخص نیست. اگر ریزش موی دیابتی مشکل شما است باید با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید. در ادامه با برخی دلایل احتمالی بروز این شرایط بیشتر آشنا می شویم.
افراد مبتلا به دیابت دارای سطوح قند خون بالاتر از حد عادی هستند. سطوح بالای قند خون عملکرد عادی سیستم گردش خون را مختل می کند و امکان تولید هموگلوبین گلیکوزیله وجود دارد. این نسخه از هموگلوبین موجب تغییر شکل و عملکرد گلبول های قرمز می شود.
هموگلوبین گلیکوزیله به اندازه هموگلوبین عادی انعطاف‌پذیر نیست و زمانی که وارد مویرگ ها، کوچکترین رگ های خونی در بدن انسان می شود، گیر می کند. به طور معمول، این شرایط به مشکلات گردش خون منجر می شود. در مواردی که مشکلات گردش خون در مویرگ هایی رخ می دهند که خون مورد نیاز فولیکول های مو را تامین می کنند، این فولیکول ها از بین رفته و ریزش مو رخ می دهد.
دیابت در عملکرد عادی سیستم غدد درون ریز اختلال ایجاد می کند. در حالت عادی، سیستم غدد درون ریز از هورمون های مختلفی تشکیل شده است که عملکردهای بسیاری در بدن انسان را کنترل می کنند. سطوح بالای قند خون به واسطه دیابت در عملکرد عادی این هورمون ها اختلال ایجاد می کند که به مشکلات مختلفی در بدن انسان، از جمله ریزش مو منجر می شود. این بیشتر به دلیل ناهنجاری های آندروژن است و ریزش ساقه های مو به ریزش موی گسترده منجر می شود. در مواردی که دیابت زیر کنترل باشد، سطوح آندروژن عادی خواهد بود و امکان رشد دوباره مو فراهم می شود.
اختلالات خودایمنی بیماری های مزمنی هستند که به واسطه حمله سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم شکل می گیرند. سیستم ایمنی بدن بافت سالم را به عنوان یک ارگانیزم خارجی تشخیص داده و به آن حمله می کند که به بروز نشانه ها و علائم مختلفی منجر می شود. در بیمارانی که به اختلالات خودایمنی نیز مبتلا هستند، دیابت می تواند اثر غیر مستقیم بر ریزش مو داشته باشد. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن می تواند به سلول های بتا که از پانکراس انسولین تولید می شوند، حمله کند و حتی سطوح بالای قند در خون را هرچه بیشتر افزایش دهد. زمانی که به فولیکول های مو حمله می شود، ریزش مو و حتی ممکن است طاسی رخ دهد.
برخی دیگر از دلایل ریزش موی دیابتی شامل موارد زیر می شوند:
استرس فیزیکی - دیابت اثر چشمگیری بر کل بدن انسان دارد و به استرس فیزیکی منجر می شود که عملکرد عادی فولیکول های مو و چرخه رشد مو را مختل می کند.
استرس عاطفی - از آنجایی که دیابت یک بیماری مزمن است و فرد در ادامه زندگی خود به کنترل منظم قند خون، مصرف داروها یا تزریق انسولین نیاز دارد، برخی افراد برای مقابله و رسیدگی به این تغییرات با دشواری مواجه می شوند. نظارت بر رژیم غذایی نیز اهمیت دارد. استرس عاطفی به واسطه دیابت، به ویژه در هفته ها یا ماه های نخست پس از تشخیص بیماری می تواند به ریزش مو منجر شود.
عفونت ها - به واسطه سطوح بالای قند خون، افراد مبتلا به دیابت مستعد ابتلا به عفونت های مختلف به واسطه آسیب پذیرتر بودن سیستم ایمنی بدن خود هستند. عفونت ها می توانند در چرخه عادی رشد مو اختلال ایجاد کرده و به ریزش مو منجر شود.
بیماری های تیروئید - مشکلات تیروئید بین افراد مبتلا به دیابت شایع هستند. بیماری های تیروئید با دارو به راحتی قابل مدیریت هستند.
داروها - افراد مبتلا به دیابت در ادامه زندگی خود نیازمند مصرف داروهای مختلف هستند تا سطح قند خونشان در محدوده عادی باقی بماند. برخی داروها می توانند در برخی بیماران موجب ریزش مو شوند.
کاهش وزن سریع - یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم برای افراد مبتلا به دیابت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اما این می تواند به کاهش وزن چشمگیر منجر شود. کاهش وزن سریع به واسطه یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می تواند به ریزش موی دیابتی منجر شود.
کمبود روی (زینک) - افراد مبتلا به دیابت به طور معمول با کمبود ماده معدنی روی مواجه هستند که می تواند اثر منفی بر رشد سالم مو داشته باشد.
ریزش مو می تواند استرس‌زا باشد. با این وجود، تشخیص دلیل بروز این شرایط و دریافت درمان درست اهمیت دارد. گاهی اوقات، ریزش مو موقتی است و در برخی موارد می تواند دائمی بوده و به طاسی منجر شود. از جمله روش های درمان شایع برای ریزش مو می توان به موارد زیر اشاره کرد:
برای بهره‌مندی از موهایی سالم باید سالم غذا بخورید. کمبود برخی مواد مغذی مانند روی، آهن، و مس می تواند به مشکلات ریزش مو منجر شود زیرا این مواد مغذی در فرآیند رشد مو بسیار مهم هستند.
برخی روغن های اساسی مانند اسطوخودوس، آویشن، رزماری یا چوب سرو ممکن است در زمینه رشد مو موثر باشند.
داروهایی مانند فیناستراید یا ماینوکسیدیل برای درمان ریزش مو تایید شده اند. به خاطر داشته باشید که این داروها دارای عوارض جانبی هستند. فیناستراید تنها برای مردان تجویز می شود. اثر این داروها از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد.
روش های درمانی با لیزر به طور معمول فولیکول های مو را تحریک کرده و به رشد دوباره مو منجر می شود. نتیاج لیزر درمانی از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. این روش ها اغلب پر هزینه هستند.
عمل جراحی مانند جراحی ترمیمی یا کاشت مو می توانند گزینه ای برای افرادی باشند که با مشکلات شدید ریزش مو مواجه هستند. از جمله عوارض جانبی این روش های درمان می توان به عفونت ها و جای زخم اشاره کرد. روش های درمانی جراحی برای ریزش موی دیابتی پر هزینه هستند.
اگر موی شما نازک است و قصد دارید رشد موی خود را تقویت کنید، می توانید نکته های مراقبتی زیر را مد نظر قرار دهید:
- موی خود را کوتاه نگه دارید.
- از مدل موهایی مانند دم اسبی یا کشیدن و بافتن مو پرهیز کنید زیرا می تواند به مو آسیب برساند.
- از سشوار یا اتوی مو استفاده نکنید.
- از برس ها یا شانه هایی دارای دندانه هایی با فاصله زیاد استفاده کنید.
- از محصولات ملایم مراقبت از مو استفاده کنید.
- از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، باد یا کلر پرهیز کنید.
- استرس خود را کاهش دهید.
- خواب کافی و با کیفیت داشته باشید.
- به طور منظم ورزش کنید.
- یک رژیم غذایی سالم و متعادل را مصرف کنید.
-------------------------------------------------------------
بیشتر بخوانید: