کارگردان مستند " شورش علیه سازندگی" که مستندی در ارتباط با معضلات حاشیه نشینی و نوسازی بافت شهری است، تاکید دارد: تصمیمات مسئولان و سیاستمداران بر زندگی مردم تاثیرات متعددی دارد و بر همین اساس وقتی مسئولی تصمیمی می گیرد که درباره زندگی مردم است باید از پشت میز خود برخواسته و برای بررسی جنبه های مختلف موضوع میان مردم رود.
به گزارش عصرخبر، مصطفی شوقی با بیان این مطلب اظهار کرد: داستان نوسازی و تخریب بافت های غیرمجاز ایجاد شده در حاشیه شهرهای مختلف، موضوعی است که در دهه های قبل نیز در موارد متعدد باعث ایجاد مشکلاتی برای حاشیه نشین ها شده بود.
وی گفت: باید دقت داشت که وقتی مسئولان و سیاستمداران تصمیمی میگیرند این امر بر زندگی بسیاری از مردم تاثیرگذار است و بر همین اساس باید این موارد دیده شده و مورد توجه قرار گیرد و مسئولان در کنار استراتژی ها و برنامه های خود، رویکرد مردم را نیز مد نظر داشته باشند.
این مستندساز ادامه داد: در مستند " شورش علیه سازندگی" که فیلمی مرتبط با حاشیه نشینی و اثرات اجتماعی آن است، ما سعی کردیم کمی کلان تر به این موضوع بپردازیم و روایتگر آن باشیم که چگونه برنامه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی یا نوسازی بر زندگی مردم و حاشیه نشین‌ها اثر می گذارد.
وی گفت: این مستند درباره شورش های دهه 70 است که در تاریخ 9 خرداد سال 1371 در مشهد و به تبع آن در شهرهای دیگری مانند اراک و شیراز و 14 فروردین 1374 در اسلامشهر رخ داد. در آن سالها شهرداری مشهد قصد داشت به دلیل ساخت و سازهای غیر مجازی که در حاشیه مشهد رخ داده بود بخشی از این بافت را تخریب کند و این امر باعث یک درگیری چند ساله شده بود و از اواسط دهه 60 و در فواصل زمانی مختلف ماموران شهرداری برای تخریب این منازل مراجعه و حتی برخی از واحدها را تخریب می کردند.
این مستندساز افزود: در واقع اوایل دهه 70 و اواخر دهه 60 این چالش در بسیاری از شهرها ایجاد شده بود و به طور مثال در تهران نیز در محله ای که اکنون با نام خلیج شناخته می شود همین مشکل وجود داشت و گاه حتی شاهد یگان کشی شهرداری برای تخریب این واحدها بودیم.
شوقی ادامه داد: درآن سال ها شهرداری در شهرهای مختلف با این توجیه که کمیسیون ماده 100 خواسته که این نوع بافت تخریب شود دست به اقداماتی می زد که در میان مردم نارضایتی های متعدد ایجاد میکرد. به عبارت دیگر در آن سالها شرایط به گونه ای بود که به نظر میرسید سیاست های اقتصادی به گونه ای پیش می رود که شعارهای اول انقلاب مانند دفاع از محرومان از دستور کار خارج شده و در مسیر توسعه، جای خود را به رفاه طلبی داده اند، بر همین اساس به نوعی یک فضای دو قطبی در جامعه شکل گرفته بود. آنچه نیز در آن سالها در شهرهایی مانند مشهد اتفاق افتاد برگرفته از همین موارد بود و اقدامات شهردار وقت مشهد در آن سالها به نوعی آتش انداختن در خرمن مشکلات مردم بود، به عبارت دیگر اقدامی نادرست و غیر مدبرانه از سوی شهرداری وقت باعث ایجاد جنجالی شد که در آن سال ها عمق زیادی پیدا کرد.
این مستندساز در عین حال عنوان کرد: با توجه به تاثیراتی که تصمیمات مسئولان و سیاست‌گذاران بر زندگی مردم دارد آنها باید سعی کنند در اداره کشور از نگاه مردم به امور بنگرند و باید به مردم نزدیک شوند.
وی در ادامه با تائید اقدام اخیر شهردار مشهد که پیش از تخریب بافت حاشیه ای در محل حاضر شده و با دلجویی از افرادی که قرار بر تخریب خانه های آنها بوده پای حرف آنها نشسته، اظهار کرد: درباره این اقدام شهردار مشهد اخباری شنیدم و به نظرم این اقدام بسیار خوبی است. جدا از پیچیدگی هایی که این تصمیم دارد و اینکه شرایط چگونه بوده و چه شاخص هایی برای این کار در نظر گرفته شده، این اقدام را می توان امری مثبت تلقی کرد زیرا در نهایت در روند توسعه بخشی از ماجرا مردم هستند و اگر قرار است برای خانه آنها تصمیمی گرفته شود باید به گونه ای رفتار شود که سوتفاهمی ایجاد نشود.
شوقی ادامه داد: به هرحال یک شهر بازیگران متعددی دارد و تنها بازیگر شهر، شهرداری نیست بلکه می توان گفت در اصل بازیگران اصلی یک شهر و محله مردم آن هستند. به هرحال آن مردم در آن منطقه در حال زندگی هستند و اگر قرار است مسئولی در ارتباط با آنها کاری انجام دهد باید از پشت میز خود برخواسته و به میان مردم برود که از این منظر این اقدام شهردار مشهد ارزشمند محسوب می شود.