عصرایران؛ احسان محمدی – یکی از لذتهای فوتبال تنبیه شدن تیمی است که غیرمسئولانه بازی میکند. پرسپولیس تهران در یک بازی خانگی و در یک زمین چمن عالی که هیچ شباهتی به استخر قائمشهر نداشت مقابل ذوبآهن دو نیمه کاملاً متفاوت را تجربه کرد. رویا و کابوس. چیزی شبیه آنچه استقلال روز گذشته در سیرجان از سرگذراند، با این تفاوت که شاگردان گلمحمدی باز هم دو امتیاز حساس را از دست دادند و فکری سه امتیاز به تهران آورد و در صدر ایستاد.
پرسپولیس در 45 دقیقه اول بازی مالکانه و خوبی ارائه کرد و با گل امید عالیشاه پیش افتاد تا هواداران یک عصر کشدار پنجشنبه را با لبخند پی بگیرند اما در نیمه دوم این رحمان رضایی و شاگردانش بودند که نبض بازی را دست گرفتند و بدشانس بودند که فقط یک گل زدند.
پرسپولیس در همان استخر قائمشهر به مراتب فوتبال زیباتری به نمایش گذاشت، بازیکنان اشتیاق به پیروزی داشتند و تا آخرین ثانیه دویدند اما در این بازی از دقیقه 70 حامد لک دروازهبان تیم به همان نقش همیشگی که از او در خاطرهها داشتیم برگشت. زمین خوردن و تمارض. در یک صحنه چنان پای خودش را گرفت و از درد پیچید که همه به نیمکت نگاه کردند تا دروازهبان ذخیره به زمین بیاید اما بعد بلند شد و با همان پایی که چند ثانیه قبل به نشانه درد آن را گرفته بود شوتی تا میانه زمین زد! این تنها یک نشانه از بازی غیرمسئولانه بازیکنانی بود که بسیاری از آنها انگار خواب بودند.
به دو کارت زرد کاملاً بیهوده و بیدلیل سیامک نعمتی و کمال کامیابینیا نگاه کنید. به جنجال بیفایده لک روی برخورد ساده نگاه کنید که چطور سعید آقایی با ناشیگری وارد آن شد و دقیقه 89 اخراج شد تا هم تیم گل بخورد و هم مقابل سپاهان غایب باشد. بازی غیرموثر احمد نوراللهی را مرور کنید که در هفته گذشته سرگرم توجیه هیس نشان دادنش در اینستاگرام بود و تعداد توپهایی که وحید امیری هدر داد را بشمارید تا دلیل بازی بسیار بد پرسپولیس در نیمه دوم آشکار شود. تعویض تکراری آرمان رمضانی با مهدی عبدی همان نتیجه همیشگی را به دنبال داشت؛ هیچ!
میلاد جهانی 31 ساله را بیشتر با صنعتنفت آبادان به یاد میآوریم. هافبکی که فصل قبل با 8 پاس گل در کنار مهدی قایدی بهترین پاسور سال شد، او در این بازی به خوبی مدافعان و هافبکهای پرسپولیس را عقب نگه داشت و کاملاً موثر بازی کرد و در نهایت با یک ضربه دقیق گل تساوی ذوبیها را درون دروازه پرسپولیس نشاند. بازیکنی که 90 دقیقه پرسپولیسیها نتوانستند او را متوقف کنند.
در دقایقی که پرسپولیس در میانه میدان فاقد یک کارگردان بود، ویدئوی پیوستن بشار رسن به القطر منتشر شد تا همه بگویند پرسپولیسی به ارکستری شبیه شده که رهبر ندارد. تلاش برای اثبات اینکه رفتن او تقصیر کیست هیچ گرهی از تیم باز نمیکند. البته که فقدانش بسیار موثر است اما رئال مادرید هم رونالدو را از دست داد، دیوید بکام هم از منچستریونایتد رفت و زینالدین زیدان هم یوونتوس را ترک کرد. همه این اتفاقات به پشت سر تعلق دارند و تیمی که میخواهد افتخار کسب کند باید به فکر ترمیم زخمهایش باشد و باقی بازیکنان با مسئولیت بیشتری در زمین بازی کنند نه اینکه از دقیقه 70 دست به تمارض بزنند و نشان بدهند به همان یک گل راضی هستند.
یحیی گلمحمدی بعد از بازی گفت که دو تیم بازی زیبایی را به نمایش گذاشتند. او احتمالاً شوخی میکرد، بازی نیمه دوم پرسپولیس بدون شک یکی از بدترین نمایشهای پرسپولیس با گلمحمدی بود. اتفاقی که شاید به شوکی بیدار کننده تبدیل شود و بازیکنان با شوت میلاد جهانی از مستی چهار قهرمانی پیاپی در لیگ و دو نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان خارج شوند و یادشان بیاید که امسال اگر بخواهند به همین شکل بازی کنند، برای حریفان فرش قهرمانی پهن کردهاند.
هوادارانی در شبکههای اجتماعی نوشتهاند باید تحت هر شرایطی از تیم حمایت کرد و حالا که مهاجم تمامکننده و هافبکی گرهگشا نداریم چارهای جز حمایت از همین بازیکنان نیست و این پروسه معمولیسازی تیم است که توسط دولت و حامیان رقیب شروع شده و ... و این افسانههای ملی-محلی که البته بسیار پر هوادار است!