روزنامه خراسان نوشت:
خبر تکان‌دهنده بود؛ از سقوط یک هواپیما، واژگونی اتوبوس، شکستن رکورد فوتی‌های کرونا یا انفجاری عظیم در گوشه‌ای از دنیا حرف نمی‌زنیم، سوژه ما نوجوان ۱۴ ساله‌ای است که شاید پدر و مادرش گمان می‌کنند ساعت‌های متمادی که سر در گوشی و تبلت دارد، مشغول حل‌کردن تمرین ریاضی یا پاسخ به سوالات علوم و جغرافیاست. اما ماجرا فاجعه‌آمیزتر از این حرف‌هاست.
صحبت‌های این نوجوان ۱۴ ساله با یک بلاگر معروف که تبلیغ سایت‌های شرط‌بندی می‌کند و لایوهای نیمه‌برهنه از خودش می گذارد دو سه روزی است که فضای مجازی را پر کرده است تا جایی که وزیر ارتباطات هم درباره آن واکنش نشان داد و گفت: «فیلم منتشر شده، تلخ و آزاردهنده بود و به نظر می‌رسد نهادهایی که وظیفه امداد رسانی به کودکان و نوجوانان را دارند باید وارد عمل شوند. اگر یکی از نوجوانان ما این چنین وضعیتی دارد باید به مشکل رسیدگی کرد، این رفتار نتیجه مشکلات دیگر در جامعه است.»
البته در روزهای گذشته تجزیه و تحلیل‌های به اصطلاح کارشناسانه کاربران و فعالان فضای مجازی که هر کدامشان از دید خود به این موضوع نگاه می‌کنند در شبکه‌های اجتماعی بازتاب پیدا کرد. این در حالی است که مقصر یک فرد یا یک نهاد خاص نیست؛ پدر و مادرها، آموزش و پرورش، معلمان، متولیان نظارت بر فضای مجازی، دست اندرکاران امور فرهنگی، مبلغان دینی و ... همه و همه ما یک طرف ماجرا هستیم و کوتاهی در رهاکردن کودکان و نوجوانان در بحرانی‌ترین سن دوران زندگی هیچ‌گاه قابل بخشش نخواهد بود.