صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۷۵۷۵۵۶
تاریخ انتشار: ۱۱:۴۶ - ۰۴ آذر ۱۳۹۹ - 24 November 2020

کرونا از هر خانواده عزیزی گرفته است

این روزها وقتی پا به محله های مختلف شهر می گذاری متاسفانه با یک پرچم سیاه آویزان شده در جلوی درب منازل مواجه می شوی که بر روی درب اعلامیه ای نصب شده و بر روی آن نوشته شده به علت جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا مراسم برگزار نمی شود.

کرونا همچون خوره ای به جان مردم افتاده و یکی پس از دیگری را پرپر می کند این درحالی است که هنوز خیلی از آن ها آرزوهایی داشته و یا برای آن ها آرزوهایی داشته اند.

نازی یکی از شهروندان بجنوردی است که پدر ۵۱ ساله خود را بر اثر ابتلا به ویروس کرونا از دست داد و با اندوه و ناراحتی می گوید: هیچ گاه نمی توانم مرگ پدرم را از ذهنم دور کنم چراکه خود را در این موضوع مقصر می دانم.

از زمان شیوع ویروس کرونا خیلی خوب نکات بهداشتی را رعایت می کردیم و از سوی دیگر خانواده ای با رفت و آمد خیلی کم بود اما یک ماه گذشته ازدواج کردم و برای طی کردن مراسم عقد به محضر رفتیم، در آنجا نیز فقط چندین نفر از خانواده من و همسرم حضور داشتند ولی طی برگزاری همین مراسم پدر و مادرم به ویروس مبتلا و در بیمارستان بستری شدند.

نازی ادامه می دهد: حال مادرم خوب و از بیمارستان مرخص شد و پدرم که در بخش ICUبستری بود نیز حالش بهبود پیدا کرده و به بخش انتقال پیدا کرده و باید مرخص می شد که در حال انجام کارهای ترخیص بودیم که به ما اعلام کردند که فوت شده است.

وی که خود را در مرگ پدرش مقصر می داند، می گوید: پدرم از لحاظ چثه ای و مقاومت بدنی مرد قوی بود و هیچ کسی از فامیل تصور نمی کرد که با ویروس کرونا جان خود را از دست دهد و خودم هم هیچ وقت مرگ پدرم را از یاد نخواهم بود و غصه ای است که همیشه با من است.

مجید یکی دیگر از شهروندان بجنوردی که مادرش را در سن تقریبا ۷۰ سالگی از دست داده بود در ادامه در گفت و گو با ایسنا، اظهارمی دارد: مادرم دیابت داشت و به شدت پیشرفته بود تا به حال چندین مرتبه مجبور شده بود که چشم هایش را به خاطر بیماری قند عمل کند.

مادرم از زمان شیوع ویروس کرونا هیچ وقت از منزل خارج نشد این را مجید می گوید و می افزاید: مادرم با برادرم زندگی می کرد و برادر مجردم از وی مراقبت می کرد تا اینکه خود من به کرونا مبتلا شدم.

وی ادامه می دهد: ویروس کرونا در من تقریبا بی علامت بود اما وقتی تست دادم، تستم مثبت شد و از همان زمان خود را قرنطینه و نزد مادرم نرفتم اما نمی دانم چطور ویروس از من به او منتقل شده بود.

وی بان می کند: حالش خوب بود و یک دفعه بد شد به بیمارستان بردیم و اصلا تصور نمی کردیم که به کرونا مبتلا شده و بعد از دو روز بستری بودن در بیمارستان فوت شد.

ما بر اثر یک تصادف یکی از اعضای خانواده خود را از دست دادیم و بعد از گذشت سه چهار ماهی هم پدرمان به رحمت خدا رفت و مادرمان هر چند که پیر بود اما یک نعمت باارزش می دانستیم که متاسفانه او هم هم اکنون دیگر در کنارمان نیست.

وی با اندوه و ناراحتی می گوید: همیشه اعضای کل خانواده به برکت مادر در کنار یکدیگر جمع می شدند و همدیگر را می دیدند و یا به یکدیگر سر می زدند اما الان دیگر نیست.

مجید تاکید می کند: درست است که الان بیشتر مرگ و میرهای ناشی از کرونا در جمعیت سالخورده اتفاق می افتد اما نباید اجازه دهیم که کار به اینجا برسد، پدر و مادر بزرگ ها از عوامل محکم کننده بنیان های خانواده هستند و بچه ها می توانند با تکیه بر آن ها زندگی بدون دغدغه ای داشته باشند و نباید به خودمان این اجازه را بدهیم که وقتی می شنویم یک فرد سالخورده ای جان خود را از دست می دهد، بگویم" پیر بود اشکالی ندارد سن خود را کرده و مهم این است که جوان نبوده".

رحمان نیز یکی دیگر از شهروندان داغدار بجنوردی است که خانمش دو هفته پیش به خاطر کرونا فوت شد و می گوید: همسرم فقط ۴۰ سال سن داشت و هیچ بیماری زمینه ای نداشت.

وی می افزاید: یک دفعه حالش بد شد، به آزمایشگاه بردم  تست داد و تستش مثبت شد امال حالش وخیم تر شد و در بیمارستان بستری کردند و به بخش ICU منتقل شد اما عمرش به دنیا نبود و جان خود را از دست داد.

وی که اشک ریزان صحبت می کند، می گوید: حال با یک پسر ۱۲ ساله باید چه کنیم، هردویمان دیگر نمی توانم کمر راست کنیم.

سنگینی این اتفاق برای پدر و مادر همسرم چندین برابر بیشتر است، چراکه کمتر از ۳۰ ساله آن ها نیز در فروردین ماه به خاطر ابتلا به همین ویروس فوت شد؛ دخترشان نامزد بود و تمامی جهیزیه را آماده کرده بود و منتظر برگزاری مراسم عروسی بود.

یکی دیگر از شهروندان بجنوردی که دغدغه ابتلا به این ویروس را دارد در ادامه می گوید: در یکی از ادارات شهرستان های خراسان شمالی کار می کنم و تقریبا نیمی از کارکنان این اداره تستهایشان مثبت شده و همیشه دغدغه ابتلا را دارم چراکه یکی از اعضای خانواده مان مریضی خاص و بدنی ضعیفی دارد و می ترسم که وی را مبتلا کنم.

به صورت جدی همه اعضای خانواده نکات بهداشتی را رعایت می کنند و از رفت و آمدهای غیرضروری نیز خودداری کرده اند اما نمی توان زندگی و کار را تعطیل کرد و این امکان وجود دارد با وجود اینکه خیلی هم رعایت می کنیم باز هم به این ویروس مبتلا شویم.

وی تاکید می کند: بنابراین باید مردم هم به خاطر حفظ سلامتی و جان مابقی افراد نکات بهداشتی را به صورت جدی رعایت کنند تا خانواده ها بیشتر از این داغدار نشوند.

دکتر سید احمد هاشمی رئیس دانشگاه علوم پرشکی خراسان شمالی نیز می گوید: ابتلا به ویروس کرونا در این استان به صورت خانوادگی شده است.

وی می افزاید: تعداد موارد بدحال مبتلا به ویروس کرونا به بیمارستان های استان نشان دهنده آن است که ویروس در سطح جامعه در حال چرخش است و این چرخش متاسفانه خانوادگی شده است.

وی افزود: در حال حاضر خانواده ها با یکدیگر به بیمارستان ها مراجعه می کنند و علت آن این است که مواردی که در جامعه ابتلا پیدا می کنند در خانواده ها می چرخد و چرخش را بیشتر در خانواده ها کرده است.

ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200