محمد زندی کریمی، فعال رسانه
حال و هوای این روزهای ما مانند راننده ای است که در یک مسیر پر ترافیک گیر افتاده است،.نه راه پس دارد و نه می تواند به جلو حرکت کند.
این روزها، از کار زیاد با کمترین نتیجه خسته شده ایم، از این که برای تغییر شرایط هیچ توانی نداریم کلافه ایم، برای پیش بینی آینده سردرگم هستیم و در نهایت، همه این ها ما را افسرده تر از همیشه کرده است.
در چنین شرایطی یک نسخه معجزه آسا و فوری در دسترس نیست (اگر کسی هم چنین نسخه ای را پیشنهاد می کند شما آن را جدی نگیرید) تنها شاید چند توصیه کوتاه و کاربردی بتواند ما را در شرایط بهتری قرار داده وتوان ما را برای آینده حفظ کند:
مهم ترین اولویت این روزهای همه ما باید حفظ سلامتی خود و اطرافیانمان باشد. هیچ رنجی بالاتر از بیماری و رنجوری جسم ما و عزیزانمان نیست.خستگی و فشار ناشی از مشکلات اقتصادی توجیه مناسبی برای عدم رعایت پروتکل های بهداشتی مانند سفرهای غیر ضروری نیست. تورم، بیکاری و مشکلات اقتصادی گذرا و جبران پذیرند اما هیچ جایگزینی برای سلامت از دست رفته وجود ندارد.
بپذیریم که همیشه نمی توان به پیشرفت فکر کرد. گاهی اوقات ناچار می شویم بایستیم ومنتظر بمانیم. این هم بخشی از مسیر است.به این فکر کنیم که اینجا آخر دنیا نیست و حرکت دوباره آغاز خواهد شد. لزومی ندارد دائم به همه ی چیزهایی که در این مدت از دسترس مان خارج شده فکر کنیم. این روزها فقط باید به فکر حفظ کردن خود باشیم.
تلاش بیهوده برای پیش بینی آینده آن هم در شرایطی که متغیر های تاثیرگزار به سرعت تغییر می کنند، ما را فرسوده می کند. گاهی کارشناسان خبره نیز از رسیدن به پاسخ برخی از سوالات عاجز هستند.بپذیریم که گاهی اوقات سوال " بالاخره چه خواهد شد؟ " پاسخ ساده و در دسترسی ندارد. فعلا برای مدتی پیش بینی آینده را کنار بگذارید تا به آرامش برسید.
این روزها همه ما دائما در معرض اخبار بد قرار داریم. از فضای مجازی گرفته تا مکالمات روزمره با دوستان و اطرافیان، اخبار ناخوشایند مرتب به اشتراک گذاشته می شود.اگرچه هیچ کس دوست ندارد از آخرین اخبار ولو ناخوشایند بی اطلاع بماند، اما لازم نیست یک خبر بد را در طول شبانه روز از چندین و چند رسانه دریافت کنیم. کافی است یک رسانه معتبررا برای دریافت اخبار انتخاب کرده و به همان اکتفا کنیم.
این ایام زمان لذت بردن از حداقل ها ست. چاره ای نداریم جز آن که به کوچک ترین چیزهایی که حالمان را خوب می کند پناه بیاوریم. گاهی گوش دادن به یک موسیقی و یا پادکست خوب،خواندن یک کتاب، تماشای فیلم و یا بازی کردن با فرزند خردسال مان، ما را لحظه ای از دنیای پر تنش بیرون دور می کند، پس این دل خوشی های کوچک را از خود دریغ نکنیم.
به فهرست بالا می توان موارد متعدد دیگری نیز اضافه کرد که در گذراندن این شرایط دشوار به ما کمک می کند. مهم تر این است که بپذیریم وقتی موج بلندی می آید، فقط باید خود را از آن حفظ کنیم، در شرایط طوفان باید منتظر آرامش باشیم، و به آرامش اطرافیان نیز کمک کنیم.