به گزارش ایسنا، چه روزهایی که پس از دیدن اتفاقی اینگونه افراد حس‌های منفی و سوالات بسیاری به ذهنمان هجوم آورده و چه بسا روزهایی که در دل خود و به اشتباه آنها را به جلف بودن و انحراف اخلاقی متهم کرده باشیم و در ذهن خود آنها را افرادی تصور کرده باشیم که تشنه جلب توجه از سوی دیگران هستند.
در گذشته‌هایی نه چندان دور از سر ناآگاهی و نداشتن معلومات کافی راجع به اینگونه افراد، آنها را دوجنسه خطاب می‌کردند و این کلمه بارها روح خسته آنها را آزرده کرده است؛ اما امروزه با بالارفتن سطح آگاهی جامعه، همه آنها را به نام ترنس می‌شناسند.
ترنس بودن اما نه دوجنسه بودن است نه هم‌جنس گرا بودن، ترنس اختلالی جنسیتی است که می‌توان آن را تجسد روحی سالم در جسمی اشتباه دانست، مردی است با جسمی مردانه اما با روحی زنانه و یا زنی است با جسم ظریف زنانه با روحی محکم و مردانه.
در شناسنامه نامش رضا است اما در دنیای صورتی درون خود نرگس نام دارد، متولد اردیبهشت ۱۳۷۶ و دیپلمه است و می‌گوید که به دلیل وضعیتی که در آن قرار گرفته و همچنین به دلیل تمسخر از سوی همکلاسی‌هایش نتوانسته به ادامه تحصیل فکر کند و تحصیل را از همان ابتدای راه رها کرده است.
از همان دوران کودکی از قرار گرفتن و بازی کردن در جمع پسرهای همسن و سالش فراری بود و متوجه شده بود که او با دیگر پسرها فرق دارد، تفاوتی که نمی‌دانست چیست و از کجا آب می‌خورد؟
او می‌گوید هفت سال بیشتر نداشتم که فهمیدم تمایلاتم به سمت دنیای دخترانه خواهرهایم بیشتر است و همیشه حسرت نوع پوشش و اسباب‌بازی‌هایشان را داشتم و از لباس و اسباب‌بازی‌هایی که برایم می‌خریدند متنفر بودم و تقریبا همه آنها دست نخورده باقی می‌ماند.
رضا می‌گوید با بزرگتر شدنش روز به روز صدای روحش بلندتر و جسمش تنفربرانگیزتر از قبل می‌شد و مردی که هرروز صبح در آینه نظاره‌گرش بود تصویر دختری طناز با روحی لطیف و زیبا بود که به شکل درآمدنش در هیبتی مردانه دل نازکش را به درد می‌آورد، یک روز دل را به دریا می‌زند و لباس خواهرش را می‌پوشد و آرایشی به چهره می‌زند تا روح و جسمش را با هم درآویزد و در همان لحظه بود که می‌فهمد دختر بودن چقدر برازنده روح ظریفش است.
پدر و مادرش از همان اوان کودکیش متوجه تمایلات و رفتار دخترانه رضا بودند اما فکر می‌کردند که وجود ۳ خواهر در یک خانه و بازی کردن با آنها و گشت و گذار در دنیای دخترانه آنها بر خلق‌وخوی پسرانه رضا غلبه کرده و همین امر نیز سبب گرایش او به اسباب‌بازی‌ها و لباس خواهرهایش شده و بازی در جمع پسر بچه‌ها برایش کسل کننده است، اما قضیه به همین جا ختم نمی‌شود و با بزرگتر شدنش رفتارهایش بیشتر از قبل نمود می‌یابد.
او می گوید: می‌دانستم صدای روحم صدایی دخترانه است، اما اینکه یک ترنس باشم را هرگز، تا بیش از اینکه متوجه شوم که خودم هم یک ترنس هستم می‌دانستم ترنس چیست و کم و بیش در گوشه کنار شهر به صورت اتفاقی آنها را دیده بودم اما اینکه خودم یک ترنس باشم یک خیال محال به نظر می‌رسید.
هرروز که می‌گذشت جدال بین روح و جسمش او را درمانده و عاجز کرده بود و در خانه منزوی شده بود اما به که می‌توانست بگوید که او را درک کند، فکرش به هیچ کجا قد نمی‌داد و فکر می‌کرد به یک اختلال روانی گرفتار شده است برای همین است که روح و جسمش نیز باهم در جدال هستند باید به یک روانشناس مراجعه می‌کرد، از شیوا خواهر وسطیش می‌خواهد که در این راه او را همراهی کند تا بهبود یابد.
می‌گوید: تنها یک ترنس می‌تواند این را درک کند که وجود تضاد بین روح و جسم یک فرد دقیق مثل ماندن در برزخ زندگی است نه می‌توانی از روحت دست بکشی و نه می‌توانی از جسمی که در آن اسیر هستی رها بشی.
در جلسات روانشناسیش تازه متوجه می‌شود که واقعا یک ترنس است و به اختلال هویت جنسیتی دچار است و در این جاست که رضا می‌داند او یک ترنس مرد یا ام تی اف است، سردرگم در راهی که ناخواسته و نوشته دست تقدیر در آن قرار گرفته است با خواهرش نمی‌دانند این موضوع را چگونه با یک خانواده سنتی که آبرو برایشان از هرچیزی مهم‌تر است مطرح کنند و حال تکلیفش با این سرنوشت چیست؟
رضا خسته از جسمی که در آن قرار دارد پوشش و ظاهر خود را تغییر می‌دهد و چهره مردانه‌اش را در زیر آرایش غلیظ و موهای مجعد و پریشانش پنهان می‌کند و به دنبال نامی که با دنیای دخترانه‌اش همخوانی داشته باشد نام‌های دخترانه را یکی پس از دیگری محک می‌زند و در آخر نام نرگس را برای دختر خفته در درونش انتخاب می‌کند.
حال نرگس آرامش یافته در سایه تغییرش، مورد خشم و غضب پدر و مادر و نگاه‌های متعجب دو خواهر دیگرش قرار می‌گیرد و این آغاز سرنوشت تلخ یک ترنس است.
شیوا خواهر نرگس که حال می‌داند تنها برادرش در این مسیر ناهموار سرنوشت بی یار و یاور مانده است موضوع را با خانواده‌اش در میان می‌گذارد و از آنها می‌خواهد که حال وخیم او را درک کنند اما پدر آنها را به باد فحش و ناسزا و کتک می‌گیرد و قهر و غضبش را نصیب آنها می‌کند، اما حمایت خواهر دلسوز نرگس سبب پذیرش نرگس از سوی دوستانش می‌شود و او را راهی دنیایی دخترانه می‌کند.
نرگس امروز که همان رضای دیروز است می‌گوید پدر و مادرش او را یک جلف و منحرف اخلاقی و حتی آفت اجتماع خطاب می‌کنند و هنوز نتوانسته‌اند پذیرای چهره جدید او باشند دریغ از اینکه آنها نمی‌خواهند بدانند که ترنسکشوال بودنم عمدی نیست و با سرنوشتم پیوندی ناگسستنی دارد، چه کسی می داند که چه روزهایی نگاه غضب آلود پدر از گناهی ناکرده روحم را آزرده و چه روزهایی که از شدت آزار و اذیت تمسخر و خنده و متلک‌های دیگران به خودکشی اندیشیده‌ام.
به اعتقاد نرگس ترنس بودن همچون ماندن بر سر دوراهی منتهی به جهنم است که چه در جسمت بمانی و یا آن را از خود دور کنی تحقیر و سرزنش و حقارت سهم یک ترنس از زندگی است.
یک مشاور روانشناختی می‌گوید: در اصطلاح روانشناسی "ترنس" به معنای نارضایتی جنسیتی است، و ترنس کسی است که آناتومی بدنش با هویت جنسی‌اش در تضاد کامل است.
شیوا ابراهیمی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: ترنس سکشوال‌ها از اختلالی به نام اختلال هویت جنسیتی برخوردار هستند که از همان دوره جنینی و در داخل رحم مادر شکل می‌گیرد و کودکان متولد شده از تضاد روحی و جسمی شدیدی رنج می‌برند؛ به این معنی که افرادی که آناتومی بدن آنها یک جنس است اما به لحاظ روحی و رفتارهای روانشناختی و تمایلات رفتاری با جنس مخالف خود تطابق بیشتری دارد و بین بیولوژیک و روانشناختی ذهن و بدن آنها تفاوت عمده‌ای وجود دارد.
وی عنوان کرد: برخلاف تصور جامعه اختلال جنسیتی بیماری روانی نیست اما می‌تواند سبب پریشانی و اشفتگی عاطفی شود، زیرا پذیرش این موضوع که فردی که از کودکی در قالب دختر یا پسر متولد شده است و حال می‌خواهد تغییر جنسیت دهد از سوی خانواده‌ها کار دشواری است.
ابراهیمی ادامه داد: گاها طرد شدن و عدم پذیرش آنها از سوی اجتماع و خانواده، حسی ناخوشایند همراه با استرس و اضطراب و گرایش به افسردگی را در این افراد افزایش می‌دهد، زیرا اینگونه افراد از یک طرف از عدم تطابق هویتی و جنسیتی خود رنج می‌برند و از طرف دیگر بازتاب رفتار جامعه نسبت به آنها سبب پریشانی عاطفی و منزوی شدن این افراد می‌شود.
وی تصریح کرد: معمولا عوامل بیولوژیکی همانند تاثیرات ژنتیکی، سطوح هورمونی پیش زادی و تجارب دوران نوجوانی و حتی بزرگسالی در رشد هویت ترنس‌ها موثر است.
شیوا ابراهیمی بر تفاوت اختلال هویت جنسیتی با گرایش جنسی تاکید کرد و گفت: متاسفانه اختلال هویت جنسیتی با گرایش جنسی در جامعه اشتباه گرفته می‌شود، اما در اصل اختلال هویت جنسیتی دلالت بر این دارد که ما که هستیم؟ تمایلات ما به سمت کدام جنس است؟ اما گرایش جنسی مربوط به افرادی است که قصد داریم با آنها در ارتباط باشیم در حالی که این دو، دو موضوع کاملا مجزا از هم هستند.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: بهتر است بدانیم لزبین، همجنسگرا یا دوجنسگرا با ترنس بودن کاملا متفاوت است و هویت جنسیتی احساسی است که فرد در درون خود آن را حس می‌کند نه اینکه به سمت دیگری گرایش داشته باشد هرچند که یک ترنس می‌تواند یک لزبین یا همجنسگرا نیز باشد اما ماهیت آن در اصل با این اصطلاحات متفاوت است.
وی در ادامه یادآور شد: توجه به این مسئله بسیار حائز اهمیت است که اختلال هویت جنسیتی با گرایش جنسی بسیار متفاوت است و نباید اشتباه گرفته شود زیرا افرادی هستند که به آنها همجنسگرا یا هموسکشوال گفته می‌شود که این افراد همجنسگرا هستند و تمایل عجیبی به هم‌جنس خود دارند، افراد دیگری نیز هستند که به آنها بایسکشوال یا دوجنسگرا گفته می‌شود و تمایل مضاعفی هم به جنس خود و هم به جنس مخالف دارند و این افراد با افرادی که دچار اختلال هویت جنسیتی یا ترنس هستند کاملا متفاوت است.
ابراهیمی عنوان کرد: افرادی که دارای اختلال جنسیتی هستند به ویژه ترنس‌سکشوال‌ها در گذشته عدم آگاهی و رفتار نادرست اطرافیان و جامعه سبب آزار و اذیت این افراد می‌شد، این در حالی است که اختلال هویت جنسیتی اختیاری و عمدی نیست و اینگونه افراد واقعا مستحق زندگی هستند و برخورد نامناسب با آنها نه تنها از بروز مشکل جلوگیری نمی‌کند بلکه سبب فراری شدن این دسته از افراد در محیط خانواده خواهد شد.
وی یادآور شد: اختلالات جنسیتی در دوران بلوغ بیش از هرزمان دیگری نمود می‌یابد و در این دوران خانواده‌ها متوجه خواهند شد که فرزندشان به لحاظ جنسیتی دچار اختلال است؛ که در اینجا لازم است به جای آنکه فرد مبتلا به اختلال جنسیتی را تنبیه و یا سرزنش کنند به محض آگاهی از موضوع فرد را به روانشناس یا مشاور ارجاع دهند.
ابراهیمی تاکید کرد: والدین به محض آگاهی از موضوع حتی اگر نسبت به آن دید منفی دارند لازم است خونسردی خود را حفظ کنند و حامی فرزندان خود در چنین شرایطی باشند و به اطرافیان و جامعه هشدار دهند که برای هویت فرزندانشان احترام قائل شوند و به هیچ‌وجه نگران افکار سنتی و اشتباهات برداشتی از سوی اطرافیان نباشند؛ زیرا آنچه که مهم است سلامتی فرزندانشان است و حمایت روانی از افراد ترنس سبب ایجاد مانعی برای تعصبات و ایجاد آزار و اذیت این افراد خواهد شد و این حمایت عاطفی و روانی سبب بهبود عزت نفس و حمایت اجتماعی و سلامت روحی در افراد ترنس خواهد شد.
وی افزود: لازم به ذکر است که افراد ترنس همیشه به یک شیوه مشابه رفتار نخواهند کرد و می‌توان این افراد را در نحوه بروز وضعیت خود به چندین دسته تقسیم‌بندی کرد: بعضی از افراد تغییر رفتار و روش زندگی خود و تغییر در پوشش خود سبب آرامش روحشان می‌شود و برخی دیگر با هورمون درمانی و انجام جراحی تغییر جنسیت سعی در تطبیق روح و جسم خود دارند.
به گفته این مشاور روانشناختی، به دلیل اینکه در گذشته و در جوامع قدیمی درک درست و مناسبی از وضعیت اینگونه افراد وجود نداشت، بسیاری از آنها مورد آزار و اذیت و گاه مورد شکنجه‌های جسمی قرار می‌گرفتند، و هم اینکه به لحاظ خانوادگی و اجتماع مورد پذیرش قرار نمی‌گرفتند و براین باور بودند که این افراد به عمد این رفتارها را از خود بروز می‌دهند اما به مرور زمان با ارتقاء آگاهی جامعه متوجه شد که این دسته از افراد از اختلال جنسیتی برخوردارند و رفتارهای آنها ناشی از هویتی است که در درون خود دارند و بروز این اختلال عمدی و اختیاری نیست.
شیوا ابراهیمی در ادامه سخنان خود بیان کرد: امروزه باتوجه به پیشرفت تکنولوژی و امکان تغییر جنسیت به وسیله عمل جراحی حتی در کشور ایران، قدرت ابراز وجود در این افراد افزایش یافته و بسیاری از آنها توانستند درباره مشکلاتی که سال‌ها با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند صحبت کنند و به دنبال راهی برای درمان آن باشند.
وی با اشاره به اینکه اختلالات ترنس از همان دوران جنینی و در داخل رحم مادر شکل می‌گیرد و زمینه‌های ژنتیکی دارد، اظهار کرد: علایم این اختلال در همان اوایل دوران کودکی دیده می‌شود اما همانگونه که گفته شد والدین به محض آگاهی باید به مشاور و یا روانشناس مراجعه کنند تا در سریع‌ترین زمان ممکن از شناسایی و وجود این اختلال در فرزند خود مطمئن شوند.
ابراهیمی از علائم شناسایی این اختلال را اینگونه برشمرد و گفت: یکی از علائمی که می‌تواند در تشخیص این اختلال در کودک موثر باشد عدم تمایل کودک برای بازی با همسن و سالان خود و عدم سازگاری فرد با تغییرات جسمی دوران بلوغ و گرایش به بازی کردن با اسباب‌بازی‌های جنس مخالف است که البته باید به این مسئله نیز دقت کرد که باتوجه به بحث آنیما و آنیموس (نیمه زنانگی و نیمه مردانگی) یونگ "نظریه پرداز روانشناسی" ممکن است فردی به لحاظ رفتاری و جسمی از سلامت کامل برخوردار باشد اما موقعیت‌های تربیتی فرد بر خلق‌وخوی فرد تاثیر بگذارد و این مسئله با ترنس بودن کاملا متفاوت است و در بحث ترنس ماهیت بیرونی با هویت درونی فرد در تضاد است.
این مشاور روانشناختی به تقسیم‌بندی و انواع ترنس‌ها اشاره و افزود: ترنس سکشوال‌ها به لحاظ هویتی به سه دسته تقسیم‌بندی می‌شوند.
ابراهیمی یکی از انواع ترنس را ترنس مرد دانست و عنوان کرد: ترنس مرد، فردی با آناتومی مردانه اما با روحیات زنانه است که به این دسته از ترنس‌ها، ترنس مرد یا ام‌تی‌اف گفته می‌شود.
وی نوع دیگر ترنس را ترنس زن عنوان و ادامه داد: ترنس زن، فردی با ظاهر و آناتومی زنانه اما با روحیات کاملا مردانه است که به این دسته از ترنس‌ها اف‌تی‌ام گفته می‌شود.
ابراهیمی ادامه داد: افراد ترنس طبقه‌بندی دیگری نیز تحت عنوان ترنس سکشوالیسم اولیه و ثانویه دارند که ترانس سکشوالیسم اولیه در کودکی مشاهده و بعد از آن تغییری نخواهد کرد اما دسته دیگر یعنی ترنس سکشوالیسم ثانویه که وضعیت در دوران کودکی و دوران بعدی همچنان قابل مشاهده است.
وی عنوان کرد: برخی از ترنس‌ها در یک دوره از زندگی خود که به آن مرحله عبور یا گذار می‌رسند برای تغییر جنسیت اقدام می‌کنند به این معنی که در این مرحله فرد به این اطمینان و آگاهی می‌رسد که نیازمند تغییر جنسیت است و تغییر جنسیت یعنی فرایندی که تغییر روش و برخورد افراد با آنها به نحوی باشد که به هویت و جنسیتی که در درون خود احساس می‌کنند دست یابند؛ این فرایند شامل درمان پزشکی، هورمون درمانی و تغییرات ظاهری و پوششی و جنسیتی است که گاها این تغییرات مستلزم روندی طولانی است و طبیعی است که در کوتاه مدت امکان پذیرش فرد از سوی اطرافیان امکان‌پذیر نباشد.
شیوا ابراهیمی در ادامه سخنان خود افزود: زمانیکه فرد آمادگی خود را برای تغییر جنسیت اعلام می‌کند، مراحلی طی خواهد شد تا بتواند به مرحله تغییر جنسیت برسد؛ یکی از این مراحل تشخیص اختلال از سوی متخصصین علوم رفتاری و مشاوران روانشناختی و روانپزشکان است و بعد از این مرحله لازم است که فرد همچنان بر تصمیم خود مصمم بماند و به صورت جنسی که در درونش وجود دارد رفتارهایی مطابق با آن از خود بروز دهد.
وی تاکید کرد: فرد ترنس باید نسبت به وضعیت خود واقع‌بین باشد و به ویژه ترنس مرد باید بداند و بپذیرد که بعد از عمل تغییر جنسیت امکان بارداری آنها وجود ندارد.
ابراهیمی تصریح کرد: سنی که در آن عمل تغییر جنسیت صورت می‌گیرد نیز بسیار حائز اهمیت است معمولا سن ۱۸ تا ۲۱ سالگی زمان مناسبی برای تغییر جنسیت خواهد بود زیرا در این سن فرایند بلوغ فرد به پایان رسیده و عمل جراحی موفقیت‌آمیزتر خواهد بود؛ لذا لازم به ذکر است که نوع عمل تغییر جنسیت در مرد و زن کاملا متفاوت است.
وی اذعان کرد: زندگی یک ترنس در دوران کودکی تا جوانی با توجه به تفاوت آنها با افراد عادی بسیار متفاوت است و به دلیل تناقض جسمی و روانی که در فرد وجود دارد نمی‌تواند مانند یک فرد عادی زندگی کند و از تجارب خاصی برخوردار است.
به گفته این مشاور روانشناختی، هرچند که در حال حاضر امکان تغییر جنسیت برای افراد ترنس وجود دارد اما تغییر جنسیت شرایط خاص خود را می‌طلبد و آن اینکه لازم است فرد ترنس خواستار تغییر جنسیت خود باشد و مراحل و فرایندی را طی کند کە قادر بە دستیابی به جنسیت درونی خود باشد کە گاها این فرآیند بسیار زمان‌بر است و در اینجا حمایت خانواده تاثیر بسزایی در پذیرش فرد ترنس از سوی اطرافیان خواهد داشت، پس لازم است که والدین به محض آگاهی از وضعیت فرزند خود پنهان کاری را کنار گذاشته و در همان اوایل کودکی تلاش و آگاهی خود را نسبت به این موضوع افزایش دهند تا آمادگی لازم را برای نحوه برخورد با فرزند و آماده سازی محیط برای تغییر جنسیت فرزند خود را به دست آورند.
شیوا ابراهیمی خاطرنشان کرد: بسیاری از ترنس‌ها به دلیل رفتار اشتباه و نادرست افراد جامعه منزوی و یا حتی خودکشی می‌کنند، زیرا از آنجایی که زمان بروز علائم تراجنسی در دوران جنینی شکل می‌گیرد و این علائم و اختلال به صورت یکباره رخ نخواهد داد و هویت درونی این افراد با ماهیت بیرونی آنها بسیار متفاوت است و گاها ممکن است این افراد در همان دوران کودکی متوجه تفاوت خود با سایر همسن و سال‌های خود باشند و از زندگی عادی برخوردار نباشند و آگاهی فرد به تفاوت خود با سایر افراد سبب گوشه‌نشینی بسیاری از این افراد خواهد شد.
وی ادامه داد: گاها ممکن است ترنس سکشوال‌ها به دلیل عدم درک دیگران به منظور تطبیق جسم و روح خود به روانپزشک مراجعه کنند و برای مدتی تحت دارو درمانی قرار بگیرند اما این داروها تاثیرات کوتاه مدتی دارد و بعد از گذشت مدتی فرد به منش اصلی خود برخواهد گشت.
به گفته این مشاور روانشناختی، عدم درک عاطفی افراد ترنس و محروم شدن از حمایت عاطفی خانواده به لحاظ روانشناختی به یاس و افسردگی و حتی خودکشی فرد ترنس منجر خواهد شد؛ گاهی حمایت عاطفی به این معنی است که فردی که به لحاظ جسمی مرد اما با روحیات زنانه است انتظار دارد با ظاهری زنانه در جمع حاضر شود اما به دلیل عدم درک افراد جامعه از سوی جمع طرد و منزوی شود.
ابراهیمی به لزوم حمایت جامعه از ترنس‌ها تاکید کرد و گفت: ترنس سکشوال‌ها اصالتا روح‌هایی سالم در جسم‌های اشتباهی است و نیازمند حمایت و پذیرش از سوی جامعه هستند.
وی اظهار کرد: ترنس سکشوال‌ها افرادی هستند که روح و جسم آنها در حوزه متضاد هم قرار گرفته و باید این را بدانیم که این اختلال بیماری نیست و ترنس یعنی روحی سالم گرفتار در جسمی اشتباه، افراد ترنس بعد از انجام عمل تغییر جنسیت گرایش شدیدی به رشد، موفقیت، انگیزه و رشد و شکوفایی نسبت به همسن و سالان خود دارند و لازم است که جامعه از اینگونه افراد حمایت کند.
ابراهیمی عنوان کرد: پروسە تشخیص درمان ترنس در خوشبینانە‌ترین حالت ممکن دو سال زمان خواهد برد و در طی این دو سال فرد ترنس نیازمند جایگاە اجتماعی است و مسئلەای کە در اینجا حائز اهمیت است بحث هزینەهای درمانی پروسە تغییر جنسیت است و بە دلیل اینکە این عمل‌های جنسیتی تحت عنوان عمل‌های زیبایی شناختە می‌شوند تحت پوشش بیمە قرار نمی‌گیرند و متاسفانه از سوی دولت نیز بودجە محدودی بە آنها تعلق می‌گیرد که برای طی این پروسه به هیچ‌وجه کافی نیست و این موارد جزو موانع ایجاد شده بر سر راه ترنس‌ها است.
وی تاکید کرد: جدای از بحث پرداخت هزینه‌ها گاها این افراد پس از عمل از سوی خانواده و اطرافیان طرد می‌شوند و این افراد نیازمند سپری کردن دوران نقاهت هستند و لازم است که نهادهای حمایتی و مشاورهای سلامت خانواده زمینه لازم را برای برخورد درست خانواده‌ها با این افراد را فراهم نمایند.
به گفته این مشاور روانشناختی، بیشتر احتمالات ترنس بودن بە نقص ژنتیکی و استرس‌های دوران بارداری مادران بازمیگردد لذا غربال‌گری‌های ژنتیکی دوران بارداری و تحت نظر مداوم پزشک می‌تواند در جلوگیری از این عارضه در دوران جنینی بسیار موثر باشد.
شیوا ابراهیمی تصریح کرد: دلیل محکمی دال بر اینکه دلیل اصلی شکل‌گیری اختلال هویت جنسیتی چیست وجود ندارد لذا یکی از دلایل آن به نوعی به نقص ژنتیکی و استرس مادر در دوران بارداری و جنینی برمی‌گردد و گاها تمایلات روانی مادر می‌تواند تاثیر نامطلوبی بر ایجاد این اختلال و بهم ریختگی هورمون‌ها داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: لازم است در جلوگیری از ایجاد این عارضه مادران باردار به طور مداوم تحت نظر پزشک قرار گرفته و نکات بهداشتی لازم را رعایت کنند و از استرس و اضطراب و بحث و جدل‌های استرس‌زا و نگران کننده و قرار گرفتن در معرض اشعه‌ها دوری و از غربالگری دوران بارداری استفاده کنند.
ابراهیمی در پایان یادآور شد: لازم است افراد جامعه آگاهی خود را نسبت به این افراد افزایش دهند و زمان آن فرا رسیده که به این درک برسیم که اختلال جنسیتی با سایر اختلالات متفاوت و باید به این باور برسیم که این افراد حق زندگی و حق تغییر جنسیت دارند و باید برای آنها احترام قائل شویم و از دیدگاه و رفتارهای بی‌رحمانه خود نسبت به آنها بپرهیزیم و با حمایت عاطفی سعی کنیم آنها در کنار آمدن با وضعیتی که در آن قرار دارند یاری نماییم.