عصرایران؛ مصطفی داننده- محمد رحمانیان کارگردان شهیر تئاتر ایران، این روزها نمایشی را روی صحنه برده است به نام«عشق روزهای کرونا». این نمایش شامل چند اپیزود است که یکی از آنها «بانو و گربه ملوس» نام دارد یا بهتر بگویم نام داشت. انطور که رحمانیان می‌گوید این بخش از عشق روزهای کرونا به دلیل حضور گربه در کنار بهنوش طباطبایی بازیگر این اپیزود از سوی اراده شورای نظارت مرکز هنرهای نمایشی و مدیرکل اداره هنرهای نمایشی با مشکل ممیّزی مواجه و حذف شده است.
از وزارت ارشاد یک سوال دارم. اگر یک گروه تئاتری بخواهند داستان اصحاب کهف را اجرا کنند، با سگ قصه چه می‌کنید؟ آیا این قصه قرآنی به خاطر داشتن سگ، دچار ممیزی می‌شد؟
در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و 96 به روحانی رای دادیم که دیگر شاهد اینگونه ممیزی‌ها و سانسورها نباشیم اما گویا به کاه‌دان زده‌ایم. آن از کتاب‌های درسی و این هم از تئاتر.
روحانی وضعیت اقتصاد کشور را به تحریم، کرونا و خروج آمریکا از برجام مربوط می‌داند، آیا مسائل فرهنگی و اجتماعی هم به تحریم‌های آمریکا وابسته است؟
واقعا این همه انفعال در زمینه مسائل فرهنگی و اجتماعی به خاطر چیست؟
حالا که دیگر همه به مشکلات اقتصادی عادت کرده‌ایم و بالا رفتن قیمت گوشت و یا خانه برای‌مان عجیب نیست، می‌توانیم به رییس جمهور روحانی یادآوری کنیم که خواسته‌های ما از او فقط افتصادی نبود.
در اقتصاد تحریم هستیم، آیا در مسائل فرهنگی و اجتماعی هم تحریم هستیم که دولت فقط در حال نظاره کردن است؟ چه اشکالی دارد رییس جمهور یک بار دل به دریا بزند و یک تصمیم شجاعانه بگیرد.
متاسفانه رفتار روحانی و دولت در تمام ساحت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منفعلانه بوده است و برخلاف شعارهای انتخاباتی که پر امید بود، مملو از ناامیدی است.
همیشه این سوال وجود داشته است که چرا دولت، قفل‌های فرهنگی و اجتماعی را باز نمی‌کند؟ حالا که مشکلات فرهنگی و تضاد تفکرها در جامعه بیداد می‌کند، چرا دولت سکوت کرده است و راهکاری را ارائه نمی‌دهد؟
واقعا چرا در همه مسائل دست‌های روحانی بالاست؟ کاش رییس جمهور یک بار دیگر فیلم‌های انتخابات ریاست جمهوری 96 را نگاه می‌کرد. انتخاباتی که مردم با شور به او رای دادند تا روحانی، شعارهایش را عملی کند.
آقای رییس جمهور مردم مشکلات دولت در سیاست خارجی را می‌فهمند. می‌دانند ترامپ، زبان آدمی زاد را نمی‌فهمد. اما انفعال شما در مسائل فرهنگی و اجتماعی از جمله همین ماجرای گربه و تئاتر، برای آنها قابل درک نیست.
مردم با خود می‌گویند مگر روحانی نگفت اگر با رای بالا دوباره به عنوان رییس جمهور انتخاب شود، دستش برای کارهای بزرگ باز است؟ حالا چرا فقط نظاره گر است درست مثل دروازه‌بانی که فقط توپ‌ها را نگاه می‌کند تا به گل بنشینند.
روحانی کار را به جایی رسانده است که باید این بیت حافظ را بخوانیم که:
ما ز یاران چشم یاری داشتیم/ خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم؟
___________________
بیشتر بخوانید: