بنابر اظهارات یک روانشناس، خطر اعتیاد در نوعی از بازی‌های ویدئویی که دارای چند بازیکن هستند و رقابت در آن‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شود، به علت اینکه بازیکنان برای خودشان شخصیت مجازی می‌سازند و از دنیای واقعی جدا می‌شوند و در بازی زندگی می‌کنند، بیشتر است چراکه اغلب این بازی‌ها پایانی ندارند.
دکتر مژگان ناقل روانشناس در گفتگو با ایسنا، با بیان اینکه اعتیاد به بازی‌های ویدئویی جزو معیار‌های اختلالات روانی و معضلی جهانی محسوب می‌شود اظهار کرد: تمامی بازی‌های رایانه‌ای تلاششان بر این است که مخاطب را همواره همراه خود نگه دارند و این خاصیت بازی‌های ویدئویی است و نمی‌توان به آن‌ها ایراد گرفت بلکه این ما هستیم که باید استفاده از آن‌ها را محدود کنیم تا به آن‌ها اعتیاد پیدا نکنیم.
این روانشناس ادامه داد: سیستم پاداشی که در مغز انسان وجود دارد همانند زمانی که مواد مخدر مصرف شود در هنگام بازی کردن نیز فعال می‌شود و فرد در هنگام برنده شدن احساس شادی را بر اثر آزاد شدن دوپامین تجربه می‌کند.
وی به بیان علائم اعتیاد به این بازی‌ها پرداخت و گفت: زمانی که فرد مشغول بازی است احساس خوبی دارد و تمایل دارد بیشتر بازی کند تا احساس بهتری داشته باشد، نمی‌تواند زمان بازی کردن را کاهش دهد، فعالیت‌های اجتماعی‌اش کاهش می‌یابد و هنگامی که بازی نمی‌کند احساس بدی دارد و اذیت می‌شود، فعالیت بدنی و تحرک او کاهش می‌یابد، همچنین در کودکان علائمی نظیر افت تحصیلی، کاهش فعالیت اجتماعی و انزوا، دروغ گویی و پرخاشگری و... دیده می‌شود.
به گفته این روانشناس، بر اساس معیار‌های علمی این علائم حداقل باید یک سال در فرد دیده شوند تا بتوان گفت فرد به بازی‌های رایانه‌ای اعتیاد پیدا کرده است، همچنین این اعتیاد اکثرا در بین نوجوانان خصوصا نوجوانان پسر شایع‌تر است.
ناقل معتقد است افرادی که به بازی‌های ویدئویی اعتیاد پیدا می‌کنند تا حدی مشغول بازی می‌شوند که با مشکلاتی در تمرکز، تحصیل، خستگی روانی و حتی سردرد‌های میگرنی و مشکلات حافظه روبرو می‌شوند.
وی افزود: بهترین راهکاری که برای خانواده‌ها می‌توان ارائه داد این است که زمان استفاده از این بازی‌ها را برای کودکان خود محدود کنند و در خانه قوانینی مربوط به آن وضع کنند تا زمان مشخصی برای بازی کردن وجود داشته باشد.
این روانشناس به دور کردن گوشی از کودکان در هنگام خواب تاکید کرد و ادامه داد: والدین نباید اجازه دهند کودکان تا نیمه شب با گوشی مشغول بازی باشند و نباید اینترنت در تمام لحظات برای کودک در دسترس باشد، همچنین والدین می‌توانند فعالیت‌های مختلفی را برای کودکان فراهم و جایگزین بازی‌های ویدئویی کنند و در نهایت اگر لازم بود می‌توانند از کمک روانشناسان و روانپزشکان نیز بهره ببرند چرا که در مواردی دارو درمانی می‌تواند جواب دهد.