به گزارش ایسنا، پروتئین" STING" سیستم ایمنی بدن را برای دفاع از خودش در برابر مهاجمان ویروسی و سرطانی تنظیم و تقویت می‌کند و به دلیل نقشش در تقویت سیستم ایمنی بر علیه تومور توجه محققان داروساز را به خود جلب کرده است.
با این حال ، فعال کننده های طبیعی STING در بدن، مولکول‌های ناپایدار مرتبط با دی.ان.ای هستند که در جریان خون دوام ندارند و این امر مانع از توسعه درمان‌های نوین مبتنی بر آنها می‌شود و اکنون محققان به دنبال یافتن یک مولکول کوچک بادوام فعال کننده STING هستند که بتواند در خون گردش کند و در برابر تومورها "بطور سیستماتیک" عمل کند.
دانشمندان طی این مطالعه که یافته‌های آن در مجله "Science" منتشر شد، مجموعه‌ای از مولکول‌های کوچک مناسب با ساختارهای متنوع را مورد بررسی قرار دادند و تعدادی از آنها را که STING را فعال می‌کردند، شناسایی کردند. آنها پس از اصلاح یکی از این مولکول‌ها برای بهینه سازی خواص آن، دریافتند که ارسال آن با تزریق سیستماتیک به موش‌ها، رشد یک فرم تهاجمی تومور ملانوما را کاهش می‌دهد.
این کشف احتمال توسعه دارویی را که می‌تواند STING را فعال کرده و طیف گسترده‌ای از سرطان ها را سرکوب کند، افزایش می‌دهد.
دکتر "لوک لیرسون"(Luke Lairson) محقق این مطالعه گفت: یک مولکول فعال کننده STING سیستمیک می‌تواند کاربرد قابل توجهی داشته باشد و نه تنها به عنوان درمانی برای سرطان و بیماری‌های عفونی، بلکه به عنوان یک کاوشگر برای مطالعه ایمنی ضد توموری وابسته به STING و تعدادی دیگر از فرآیندهای بیولوژیکی مرتبط با STING مورد استفاده قرار گیرد.
در این مطالعه لیرسون و همکارانش دریافتند که فعال کننده بهینه STING ، که آن را SR-۷۱۷ نام نهاده‌اند، می‌تواند پروتئین STING را به همان روشی که فعال کننده‌های طبیعی آن را در بدن فعال می‌کنند، فعال کند.
آنها از کریستالوگرافی پرتو ایکس برای تصویربرداری عملیات برهم کنش در مقیاس اتمی استفاده کردند و نشان دادند که SR-۷۱۷ و آن فعال کننده طبیعی شناخته شده، به یک ناحیه خاص در STING متصل شده و باعث ایجاد تغییر شکل در پروتئین می‌شوند.
در آزمایش بر روی حیوان مبتلا به ملانوما، SR-۷۱۷ رشد تومور را به طرز چشمگیری سرکوب کرد، از متاستاز جلوگیری کرد، باعث تحریک مولکول‌های تومور موجود در سیستم ایمنی بدن شد و سطح آن را به شدت در اطراف تومورهای سلول‌های CD۸ + T و سلول‌های NK(که هر دو به عنوان قوی‌ترین سلاح های ضد تومور سیستم ایمنی بدن شناخته شده‌اند) افزایش داد و هیچ عوارض جانبی نیز از انجام این روش بر روی حیوانات مشاهده نشد. محققان با امید به پیشرفت و توسعه یک درمان ضد سرطان جدید که می‌تواند به تنهایی یا همراه با سایر درمان‌ها استفاده شود، به مطالعه SR-۷۱۷ ادامه خواهند داد.