عصرایران؛ صادق حبیب زاده – دولت امارات به تازگی اسرائیل را به رسمیت شناخت و از برقراری رابطه با این رژیم خبر داد. این اتفاق موجی از اعتراضات و انتقادات را علیه امارات در جهان اسلام و از جمله در ایران به وجود آورد اما با این تفاوت که در ایران، بخشی از این اعتراضات رنگ و بوی نژادی و نژادپرستی نیز به خود گرفته است.
روزنامه ای پرتیراژ و پرمخاطب و روشنفکری، از تیتر یک "توطئه عربی – عبری" استفاده می کند گو اینکه ولیعهد ابوظبی، نماینده مردم عرب و نتانیاهو نماینده یهودیان و زبان عبری است و شاعری خوشنام انتقاد از حاکم امارات را به نزاع فارس - عرب تقلیل می دهد.
البته این برای اولین بار نیست که انتقاد از رفتارهای یک یا چند دولت عربی در ایران با کنایه و توهین و تحقیر نژاد و زبان عربی نیز همراه می شود و البته این رفتار، نه انسانی است و نه اسلامی و نه اخلاقی.
دولت های عربی نه نمایندگان مردم عرب هستند و نه می توان رفتار نادرست یک دولت کشور عربی را به پای نژاد و زبان و مردم و فرهنگ عرب نوشت. همان گونه که رفتار دولت اردوغان در ترکیه و بارزانی ها در کردستان عراق و علی اف در جمهوری اذربایجان و دولت های آلمان و ترکمنستان و تاجیکستان و فرانسه و ... ربطی به زبان و مردم ترک، کرد، آذری، آلمانی، تاجیک و فرانسوی و ترکمن یا ... ندارد و در نقد رفتار هیچ کدام از این دولت ها، نمی توان زبان به تحقیر فرهنگ و زبان و نژاد مردم این سرزمین های باز کرد.
پس دلیل چیست که عده ای تا فضای انتقاد از تصمیم یک دولت در کشورهای عربی ایجاد می شود از مرزهای دولت ها و کشورها فراتر می روند و به سمت تحقیر و تمسخر زبان و هویت و فرهنگ حرکت می کنند؟ چرا انتقادات و اعتراضات سیاسی، رنگ و بوی نژادپرستی به خود می گیرد؟ چرا از هر بهانه ای برای تحقیر و تذلیل زبان و فرهنگ و نژاد عرب و عربی استفاده می کنیم؟ آیا نمی دانیم این کار به لحاظ اخلاقی زشت و ناپسند است؟ آیا نمی دانیم این کار از رذایل اخلاقی است؟
آیا نمی دانیم هموطنان عرب از این پرده دری غیراخلاقی و ناسزاگویی و تحقیر و تمسخر نژادپرستانه، غصه به دل می گیرند و ناراحت می شوند؟ آیا نمی دانیم با این اقدام همزیستی میان بخش های مختلف تشکیل دهنده جامعه ایرانی را سخت و سخت تر می کنیم؟ آیا نمی دانیم با نفرت پراکنی، ارتباط و گفتگو را بلاموضوع می کنیم؟
آیا نمی دانیم با توهین های نژادی و زبانی، کینه جویی و نفرت افکنی را در دل شهروندان خود می کاریم تا روزی دیگر در قالب های دیگری از نژادپرستی و دیگرستیزی، شاهد تاثیرات آن باشیم؟ آیا نمی ترسیم از روزی که کینه‌ها و نفرت ها و نادانی ها سر بازکنند و به جای صلح و آشتی و دوستی، خشم و نزاع و دشمنی درو کنیم؟
______________________
بیشتر بخوانید:
* حذف نام رئیس‌جمهور سابق آمریکا از دانشکده پرینستون به دلیل "نژادپرستی"
* تحقیر دیگران مصداق نژادپرستی است* فیس بوک در مسیر توییتر: نوشته های مروج نفرت، علامت‌گذاری می‌شوند
*نقش زنان در گفتمان قومیت‌ها برای صلح و انسجام ملی/ناصر فکوهی
ما همه هموطن و برادریم...
پاینده باد ایران....
وای بحال ما که طوفان داریم میکاریم
معمولا عربها و تُرکها اصلی ترین هدف این نژادپرستیهاست