کمبود سلنیم شاید به اندازه کمبود ویتامین های شناخته شده ای مانند B و D مورد توجه قرار نگیرد، اما این ماده مغذی به همان اندازه همتایان مشهورتر خود برای حفظ سلامت بدن اهمیت دارد. سلنیم در عملکردهای مختلف بدن مانند سنتز DNA، تولید مثل، سیستم ایمنی، غدد درون ریز، و فرایندهای متابولیک و سیستم قلبی عروقی نقش دارد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مدیکال دیلی"، اداره مکمل‌های تغذیه ای آمریکا برای افراد 14 ساله و بزرگ‌تر مصرف 55 میکروگرم سلنیم در روز را توصیه کرده است. این مرکز مصرف 60 میکروگرم سلنیم برای زنان باردار، و 70 میکروگرم را برای مادران شیرده توصیه کرده است.
برخی افراد نسبت به دیگران در برابر کمبود سلنیم آسیب پذیرتر هستند. زنان باردار مبتلا به کمبود سلنیم می توانند سقط جنین، آسیب دیدگی اندام های جنین، یا وزن کم نوزاد هنگام تولد را تجربه کنند. کمبود سلنیم می تواند بر سطوح باروری هم در مردان و هم در زنان تاثیرگذار باشد.
از آنجا که بدن نمی تواند مواد معدنی کم نیاز را تولید کند، یک رژیم غذایی حاوی مواد غذایی کامل بهترین منبع برای دریافت سلنیم در مقایسه با مصرف مکمل ها است زیرا این ماده معدنی می تواند در سطوح کم نیز سمی باشد.
کمبود سلنیم به تنهایی موجب مشکلات سلامت نمی شود. شما باید با چند کمبود مواجه باشید تا علائم زیر را تجربه کنید.
کمبود سلنیم بین افرادی که دیالیز کلیه انجام می دهند و آنهایی که اچ‌آی‌وی مثبت هستند، شایع‌تر است. همچنین، این شرایط افرادی که یک رژیم غذایی ناسالم حاوی مواد غذایی فرآوری شده تصفیه شده که حاوی سلنیم کمتری است را دنبال می کنند، تحت تاثیر قرار می دهد. کمبود سلنیم موجب فرآیندهای بیوشیمیایی می شود که افراد را هرچه بیشتر مستعد ابتلا به تغییرات بدنی که موجب بیماری می شوند، می سازد.
افرادی که با کمبود سلنیم مواجه هستند، با اختلالات اسکلتی‌عضلانی و ضعف عضلات قلبی که از آن به عنوان بیماری کشان (Keshan Disease) نام برده می شود، مواجه می شوند.
کمبودهای متعدد از جمله کمبود سلنیم موجب خستگی می شود. کمبود سلنیم موجب افت عملکرد تیروئید می شود که این نیز با خستگی همراه است.
به واسطه کمبود سلنیم ممکن است مغز مه آلود را تجربه کنید اما این معمولا با علائم دیگر همراهی می شود. پژوهش ها نشان داده اند افراد مسن با سطوح کم سلنیم عملکرد ضعیفی در تست های شناختی دارند.
بیماری های عفونی و پاتوژن های مضر می توانند به واسطه کمبود سلنیم به بیماری هایی خطرناک تبدیل شوند. از جمله جدی‌ترین علائم می توان به نارسایی کلیوی، دشواری در تنفس و مشکلات قلبی اشاره کرد.
سلنیم بهتر است به جای مکمل ها از رژیم غذایی دریافت شود، با این وجود، به خاطر داشته باشید که میزان بیش از حد آن می تواند موجب مسمومیت شود. تا زمانی که یک رژیم غذایی متعادل را مصرف کنید شما می توانید از بروز مسمومیت با این ماده معدنی پرهیز کنید. از نشانه هایی که باید به آنها توجه داشته باشید می توان به شکنندگی مو، شکنندگی ناخن، راش های پوستی، اسهال، حالت تهوع، تغییر رنگ دندان ها، نفس بدبو، و تحریک پذیری اشاره کرد.
------------------------------------------------
بیشتر بخوانید: