محمد درویش کارشناس محیط زیست در گفت‌وگو با ایلنا، با اشاره به مشکل مردم و اراضی اطراف گتوند با این سد اظهار داشت: ابتدا اینکه قرار نبود ارتفاع سد تا این حد بالا باشد و به خاطر مجاورت با تشکیلات گنبد نمکی گچساران بنا نبود در چنین ابعادی ساخته شود، اما مدیران وقت وزارات نیرو به این جمع بندی رسیدند که ارتفاع سد را بالا ببرند و مشکل گنبدهای نمکی را هم با پتوهای رسی حل کنند اما مشکل برطرف نشد.
وی افزود: در آن زمان 600 تا 700 میلیارد تومان بابت حل گنبد نمکی سد هزینه شد ولی جواب نداد و نمک وارد مخزن سد شد، علاه بر این برخی روستاها نیز زیر آب رفتند.
این کارشناس محیط زیست تصریح کرد: امسال هم سد تا پیک خود آبگیری می‌شود و این باعث شده چند روستایی که تاکنون به زیر آب نرفته بودند، هم غرق شوند. مسئله اینجاست که هنوز حق زمین و پول روستائیان پرداخت نشده و درگیری حقوقی و دادگاه ادامه داشته و در نتیجه بشدت متضرر شده‌اند.
وی تاکید کرد: چنین سدی نباید ساخته نمی‌شد معایب آن بیش از مزایا است، اصولا فقط در شرایطی مجاز هستیم که سد بسازیم که هیچ راهی برای تامین آب شرب مردم وجود نداشته باشد، مثلا اگر این سد ساخته نشود ممکن است مردم مهاجرت کنند در صورتی که در خوزستان این مشکل وجود نداشت، دوم اینکه آب گتوند به دلیل شوری به درد آب شرب نمی‌خورد علاوه بر آن کیفیت آب کارون را هم از بین برد و اراضی پایین‌دست را هم شورتر کرد.