عصر ایران؛ مهرداد خدیر - برخی اتفاقات در مجلس جدید زودتر از آنچه تصور می‌شد اسباب انبساط خاطر شده است. پول نفتی در بساط نیست تا تازه واردان اُرد بدهند و چند ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا هم نمی‌توانند طرح هایی چون خروج از برجام و ان پی تی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را مطابق شعارها تصویب کنند.
در واپسین سال دولت استیضاح وزیران روحانی نیز گرهی نمی‌گشاید. تازه کی را استیضاح و برکنار کنند و تا که چی بشود؟
در این فضا می‌شنویم که یک عضو هیأت رییسه مجلس جدید (حجت الاسلام علیرضا سلیمی) از پیشنهادهای عجیب و غریب برای تشکیل فراکسیون هایی چون فراکسیون سیر و عدس خبر داده است!
هر چند نمایندۀ محلات و دلیجان خبر داده با تصمیم هیأت رییسۀ مجلس تشکیل فراکسیون ها متوقف شده است اما چند نکته را می توان یادآور شد:
1- خبرهایی از این دست در هنگامۀ خبرهای بد دربارۀ قیمت رو به تزاید سکه و دلار و افزایش قربانیان کرونا و بی توجهی به نکات ایمنی در مقابل همه گیری بیماری اسباب انبساط خاطر مردم است. چه آن 20 تا 40 درصدی که به این نمایندگان رأی داده‌اند و چه دیگرانی که در انتخابات دوم اسفند 1398 به دلایل مختلف شرکت نکردند و غالب نمایندگان را نمی شناسند. از این حیث باید سپاسگزار بود!
2- همّ و غمّ فراکسیون‌هایی چون «سیر و عدس» - در صورت تولد و تشکیل - طبعا دغدغه‌های کشاورزان و محصولات تولیدی و غذایی خودمان است و همین که سراغ بستن اینستاگرام و برخورد با این و آن نمی‌روند، جای خُرسندی دارد.
3- هر یک از ادوار مجلس چه پیش از انقلاب که شورای ملی بود و چه پس از انقلاب که شورای اسلامی است با چند اتفاق یا سخن خاص در سینۀ تاریخ ثبت شده است.
روزگاری یک خانم نماینده در نطق خود گفت «اعلیحضرت رضا شاه، سِندِرقیت ما زنان را پاره کرد» و اسباب خنده شد چون سند «رقیت» را به آن صورت تلفظ کرده بود و مجلسی دیگر دکتر مصدق را به خود دید که دغدغه داشت و مضحکه بر پا نمی کرد. هم او که مثل شیر بر سید ضیاء الدین طباطبایی خروشید تا از سودای کودتایی دیگر بیفتد و البته سید حسن مدرس که الگوی نمایندگی شرافت‌مندانه در تمام ادوار است.
چه افسوس فراوانی به آدمی دست می‌دهد وقتی به یاد می‌آورد که مصدق و مدرس و ملک‌الشعرای بهار هم بر این کرسی‌ها جلوس کرده‌اند و حالا صحبت از فراکسیون سیر و عدس در میان است!
4- داستان گویا محدود به فراکسیون سیر و عدس نیست و پیشنهادهای عجیب و غریب دیگر هم بوده و عضو هیأت رییسه به اشاره به همین فقره بسنده کرده است. لابد مثلاً فراکسیون کاهو و کرفس!
5- با افتخار گفته شده هیأت رییسه جلوی تشکیل فراکسیون‌ها را گرفته اما مگر هیأت رییسه می‌تواند این کار را انجام دهد؟ نمایندگی قائم به ذات است و مشکل با رقابتی و واقعی کردن انتخابات حل میشود نه جلوگیری از تشکیل فراکسیون‌های عجیب.
6- دوستی دارم که سال هاست به دیابت مبتلاست و تازگی توانسته به نسبت از آن بکاهد. راز این بهبود نسبی را سوپ سیر و عدس اعلام کرد. این خبر هر قدر باعث تأسف سیاسی باشد از توجه ناخواسته به بیماران دیابتی حکایت می‌کند و از این نظر مفید است.
جدای این، فراکسیون سیر و عدس در هر حال بهتر از نطق‌ها و طرح‌های عبث است و به تعبیر حافظ، گرداندن حلقه‌های اقبال ناممکن. دست کم مشخص است که دربارۀ چی می‌خواهند صحبت کنند و از عوالم انتزاعی بیرون می‌آیند.
7- این پیشنهاد یک وجه جالب دیگر هم دارد. این که در فرهنگ ایرانی و ادب پارسی مطالبۀ «سیر و عدس» استعارۀ بی ادبی در مقابل «مایدۀ آسمانی» است. چندان که مولانا در دفتر اول مثنوی معنوی می گوید:
مایده از آسمان درمی‌رسید
بی شری و بیع و بی گفت و شنید
در میان قوم موسی چند کس
بی ادب گفتند کو سیر و عدس؟
منقطع شد خوان و نان از آسمان
ماند رنج زرع و بیل و داس‌مان
------------------------------------
بیشتر بخوانید:
عصر ایران، این سوال برای من حیثیت علمی دارد، پس لطفا منتشر کن و به دست آقای خدیر برسان!
توضیح نویسنده: ضمن سپاس از توجه شما، مشکل این است که تصور شود جهان پیش از اینترنت وجود نداشته است! همۀ منابع را فقط در جست و جوی گوگل و اینترنت نمی توانید یافت.
قبل از اینترنت صدها سال کتاب نوشته شده و همه کتاب ها را در اینترنت نمی توانید پیدا کنید.
خیلی از نقل قول های مرا در جست و جوی سریع اینترنتی پیدا نمی کنید البته وقتی نوشته می شود چه بسا از آن پس دیگرانی به عنوان منبع اینترنتی استفاده کنند. اما حاصل خیال نیست چنان که یک استاد مرحوم روزنامه نگاری در حدی مجاز دانسته بود و از خوانده ها و شنیده ها و آرشیو مطبوعات یا مشاهدات شخصی است( فقرۀ مشاهدات شخصی البته اگر مربوط به 40 سال اخیر باشد).
این ماجرا اما مشهورتر از آن است که ساخته کسی باشد و ربطی به خود رضا شاه هم ندارد. شبکه «من و تو » چنان فضایی دربارۀ رضاشاه ساخته که تا مطلبی می‌نویسی که با آموزه‌های من و تو نمی‌خواند تکذیب میشود!
خانم نماینده ای که این اشتباه را مرتکب شد نمایندۀ کرمان بود که از گروه «آزاد مردان و آزاد زنان» راه یافته بود و دختر عمو و همسر نفیسی شهردار تهران در آغاز دهه 40 بود و طبعا نام خانوادگی او نفیسی.
این سوژه دست مایۀ طنز مجله توفیق در شماره های متعدد هم بود و متاسفانه همۀ محتوای مجلۀ توفیق را هم در اینترنت نمی توانید یافت.
کاش یک رفرنس که این ماجرا را ذکر کرده باشد را دقیق بفرمایید شک و شبهه همه بر طرف بشه . توی اینترنت هم نباشه اشکال نداره
کدام مجله چه شماره و تاریخی
بسیار ممنون
روزنامه بگار هم تو میشی
خیلی بهتره
انتظار داری مجلس که قانونگذار هست چطور این قوه مجریه ضعیف و کار نابلد رو به حرکت دربیاره
مگه مجلس وظیفه اجرا داره که اینطور به جونش افتادید
البته مجلس هم ما بیشتر حواسمون هست انتقاد بکنیم
نمونه هم احمدی نژاد که از خطوط قرمز رد کرد وانتقاد کردیم
و حتی آقای لاریجانی که به خاطر عملکرد اول خود ما بهش انتقاد کردیم
شما هم اگه تونستی یه بار به روحانی ونجفی و جهانگیری انتقاد کن.
نوازش منظورم نیست انتقاد کن به دولتی که فعلآ مسئول اجرایی هست
بهتر از پرداختن به برجام نا فرجام.