عصر ایران؛ جعفر محمدی - قیمت دلار به 18 هزار و 20 تومان رسید و دولت همچنان در برابر سقوط ارزش پول ملی منفعل است. این رقم نجومی در حالی در پایان معاملات روز پنجشنبه 22 خرداد 99 به ثبت رسید که بر خلاف دفعات گذشته که افزایش قیمت ارز ناشی از تلاطمات بازار و دلال بازی بود، بازار ارز در وضعیت عادی است. حتی به خاطر وضعیت مرزها (ناشی از کرونا) تقاضای ارز اندک مسافرتی نیز وجود ندارد.
درست است که به خاطر تحریم ها و نزدیک به صفر شدن درآمد ارزی کشور، در حال حاضر تقریباً دلاری وارد کشور نمی شود ولی از سوی دیگر نیز به کاهش شدید واردات، خروج دلار نیز کمتر از گذشته شده است. به بیان دیگر، در حال حاضر که تبادلات بین المللی ایران اعم از واردات و صادرات به حداقل ممکن رسیده است، توجیهی برای این قیمت نجومی وجود ندارد.
لذا مردم حق دارند دولت را مورد انتقاد قرار دهند و رئیس جمهور، وزیر اقتصاد و رئیس کل بانک مرکزی را مخاطب قرار دهند و با نگرانی بپرسند که علت این لجام گسیختگی چیست و تا کجا باید شاهد سقوط ارزش پول ملی و فقیرتر شدن شان باشند؟!
قیمت دلار، شاید برای برخی صرفاً یک عدد باشد یا بعضی را به وجد آورد ولی برای اغلب مردم یعنی سخت تر شدن معیشت. پدری را در نظر بگیرید که می خواهد برای دختر دم بخت اش جهیزیه تهیه کند و هر بار که پولی جمع می کند تا یکی از اقلام اساسی مانند یخچال را بخرد، با جهش قیمت نسبت به مراجعه قبلی اش مواجه می شود و ناامید و شرمسار به خانه بر می گردد. آیا او و امثال او که دهها میلیون نفرند، حق ندارند نسبت به دولتمردان شان معترض و بدبین باشند؟
آیا واقعاً آقای روحانی، اعضای کابینه اش و دیگر مسوولان می دانند قیمت ها در همین 3 - 2 سال اخیر چند برابر شده است؟ همین یخچال که مثالش را زدیم تا 5 برابر افزایش قیمت داشته است و صحبت یک قِران و دو ریال هم نیست و پای عددهای میلیونی که چندین برابر حقوق یک کارمند معمولی است در میان است.
مگر نه این است که حکومت ها مسوول تامین امنیت مردمان شان هستند و مگر نه این است که امنیت اقتصادی یکی از ارکان امنیت ملی است؟ اصلاً مسؤولان ما می دانند که مردم چگونه زندگی می کنند؟ نان شب و فرش زیر پا و سقف بالای سرشان را چگونه تامین می کنند؟
البته که مسؤولانی که معیشت شان همانند اکبر طبری و امثال اوست و میلیارد، برایشان پول خرد است و دوستانی دارند که حتی سند لواسان را نیز به اسم شان بزنند، چه می فهمند حال مردی که دینام کولر آبی اش سوخته و خانواده اش در گرما مانده اند و او در این هوای گرم چند روز است دنبال جایی می گردد که 100 هزار تومان ارزان بفروشند؟
چه می فهمند حال خانواده ای مریض دار را که هر بار با قیمت های جدید داروها مواجه می شوند و بیمناک آینده بیمارشان می شوند؟
چه می فهمند حال مستاجری را که هر سال باید خانه کوچک تری را در محله فقیرتر اجاره کند؟
هشدار به همه مسؤولان، که مردم تا جایی می توانند در هزینه ها صرفه جویی کنند، تا جایی می توانند قرض کنند، تا جایی می توانند ماشین و لوازم خانه شان را بفروشند و خرج خورد و خوراک و درمان و پوشاک کنند و... ولی از یک جا به بعد، دیگر چیزی برای از دست دادن باقی نمی ماند و آن گاه خیلی ها ترجیح خواهند داد به جای شرمساری هر روزه پیش بچه هایشان، دست به اعتراض بزنند و نان بخواهند.
دولت، مجلس، قوه قضائیه و سایر نهادهای حاکمیتی بدانند که فقیرتر شدن مردم، به معنای آسیب پذیر شدن جامعه و حکومت است. انهدام طبقه متوسط و سوق دادن آن به سمت دره های فقر، مصداق بارز اقدام علیه امنیت ملی است.
پیامبر اسلام فرمودند: کاد الفقر ان یکون کفرا (نزدیک است که فقر به کفر بینجامد) ؛ فقری که ممکن است حتی به کفر خدا هم منجر شود، آیا نمی تواند به حوادث دیگری هم بینجامد؟
مسوولان جمهوری اسلامی ایران! بیدار شوید قبل از آن که به گونه ای بیدارتان کنند که دیگر خیلی دیر شده باشد!
بیشتر بخوانید:
*تورم خوراکی‌ها در سال گذشته چند درصد بود؟
*راه رفتن مسؤولان روی اعصاب مردم: از گرانی کالا تا پیامک بدحجابی
*گرانی برخی نهاده‌های دارویی تا 250 درصد
واقعیت ها را باید دید با شعار دادن کار حل نمیشه
این جمله شما را باید با طلا نوشت :
"مسوولان جمهوری اسلامی ایران! بیدار شوید قبل از آن که به گونه ای بیدارتان کنند که دیگر خیلی دیر شده باشد! "
راستش را بخواهید کمی نگران شخص شما هستم .
معصوم میفرمایند؛ فقر از یک در بیاد تو ایمان از در دیگه میره بیرون....
.
اکه کل مجموعه دولت و مسولان عزیز فقط ۱ کار رو بتونن انجام بدن، تنها کاری که به شخصه ازشون میخوام کنترل ارزش پول ملی هست نه هیچ چیز دیگه
بقیه موارد خودش درست میشه
اما دلارکه بالا میره زندگیمون مختل میشه
و دسته دوم که تعدادشون زیادتره دارن زیر فشار فقر لِه میشن!!
سیر از گرسنه و سواره از پیاده خبر نداره.....
وقتی پولتو گذاشتی توی بانک که ۲۰درصد ربا بگیری توقع درست شدن زندگی ها را نداشته باش
خانه از پایبست ویران است.
مسئولان باید توجه داشته باشند زمانی که نیازهای اولیه زندگی مردم تامین نشود و مردم مادام تاوان سیاستهای مسئولین را بدهند و مال و سرمایه و سلامتی شان بخطر بیفتد شعارهای رنگارنگ مسئولان در بین مردم بی اهمیت خواهد شد که الان نیز همین طور است. از قدیم گفتند ادم گرسنه دین و ایمان ندارد....
اندر سیانت رزق خلق حاذق می شدی
ما را به رنج برده ای و بهشت وعده می دهی
باید بجای قهرمان کمی مهربان می شدی
این راه که میروی به ترکستان است و بس
ای کاش جای ما مال دیگران می شدی
غرش شیران گذشت و رفت..........
پس مسئولین رو مقصر ندونیم. هر چه است از رفتارهای غلط ملت ما است.
ماتی که هچوم میاره برای خریدن اتومبیل، حقش همین دلار 18 تومنی است. همین الان مطمئن باشید آنهایی که در قرعه کشی برنده شده اند یا اتومبیل خارجی دارند از افزایش قیمت دلار استقبال می کنند
ولی هم اشتباه توی قایق هستند و هم به محض پارو زدن غرق میشن.
به چه چيز ارزشمندى رسيديم تا الان كه اگه سياستمون درست ميشد و با دنيا ارتباط بهترى داشتيم تهديد ميشديم نميرسيديم؟؟
ولی وقتی شماسوادش را نداری چه فایده
وقتی دنیا رافقط غرب ببینی که فقط می خواد به ما بفروشه و خریدار نیس همینه
200تا کشورن تو دنیا و لی تکرارچی ها فقط کدخدا را می بینن
نه دیداری نه بیداری نه دستی از سر یاری
مرا آشفته می دارد چنین آشفته بازاری
تمام عمر بستیم و شکستیم بجز بار پشیمانی نبستیم.
بازم ممنون. از نویسنده
و اینکه ماهیانه 2 میلیون تومن هم قسط میدم. یعنی رسما هیچ پولی برای بقیه هزینه های زندگی باقی نمی مونه. و خبر دارم هستن کسانی که حتی حقوقشون از من هم کمتره.
به طرز وحشتناکی افسرده گرفتم. بس که هم از این وضعیت اسفبار انتفاد کردیم، دیگه خسته شدیم
دلار که نمی تونند چاپ کنند.
شما کشورهایی مثل ونزوئولا یا کوبا رو در نظر بگیرید که چندین ساله تحت تحریمند همون وضعیت هم تا سالها در انتظار ماست٫ دیگه تعارف که نداریم
حالا مردمی که از فقر به ستوه آندند، ممکن است هرکاری را بکنند.
کو گوش شنوا ؟
این همه نوشتیم و گفتیم ترتیب اثری دادن ؛ لابد بازم هم باید بریم از سر کوچه آقای روحانی خرید کنیم که ارزان شود.
کار از این حرفها گذشته
امیدوارم هم نیستم که درست بشه
واقعا شورش رو درآوردید همش شعار شعار
مردم اصلا یه ستوه نمی یان. هنوز جا دارن
این نقد کاملا به جای خودش، اما ای کاش در این شرایط خودمون مرهم هم باشیم. گرسنه موندن مردم و ناتوانی در تامین هزینه های ضروری نباید تنها موجب شرمساری مسئولین بشه، تک تک ما هم در برابر رنج اطرافیانمون مسئولیم...
ولی خودتان را خسته نکنید ، دیر زمانی است که مسئولان مملکت ما در خواب ناز !!!تشریف دارند.