سواد زندگی؛ توسعه توانمندی های فردی/ جعفر محمدی - گاهی اوقات بگذارید بچه ها دچار بی حوصلگی شوند و هنگامی که سراغ تان می آیند تا کاری برایشان انجام دهید تا از این وضعیت خارج شوند، بهترین کار این است که هیچ کاری برایشان نکنید؛ بگذاریددر همان حال ملال باقی بمانند. آنگاه به جای آن که مصرف کننده لقمه آماده شما برای رفع ملال شوند، ناگزیر از خلاقیت و تمرکز می شوند. ممکن است در طرح ها و رنگ های قالی زیر پایشان غرق شوند یا شروع کنند به شمردن گل های آن و بی آن که بدانند نوعی تمرین تمرکز انجام دهند یا به جای بازی با اسباب بازی تکراری شان، بکوشند این بار از نحوه کار آن سر دربیاورند و ... .
همچنین همان طور که گفته شد، بی حوصلگی بچه ها فرصتی است برای قوی تر شدن آنها در برابر ملال های بی شمار دنیای بزرگسالی.
البته این بدان معنا نیست که هیچ برنامه ای برای بچه ها نداشه باشید و همیشه آنها را در بی حوصلگی و ملال تنها بگذارید اما همیشه نیز خود را ملزم به ملال زدایی نکنید.
متن کامل را در سواد زندگی بخوانید (اینجا)
***
درس های دیگر در سواد زندگی
مدرسه آموزش های دانش پایه و کاربردی عصر ایران