عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ ترس همگانی، مسئله‌ای جدی است. موضوعی که خیلی‌هایمان این روزها در قرنطینه آن را تجربه می‌کنیم؛ چه هراس از ابتلای به بیماری همه‌گیر کرونا باشد یا نگرانی از پیامدهای اقتصادی آن. هرچه هست باید حواس‌مان به یک چیز جمع باشد؛ اینکه این هراس می‌تواند آسیب‌های روانی شدیدی به ما وارد کنند. چیزی که نتایج پژوهش جدید منتشر شده در نشریه معتبر پزشکی «لانسِت» هم آن را تأئید کرده؛ اینکه افراد قرنطینه شده در معرض ابتلا به افسردگی، اضطراب و اختلال خواب هستند. اما راهی برای جلوگیری از این آسیب‌ها وجود دارد و همه ما هم توانایی انجام آن را داریم. نخستین گام، پذیرش وضعیتی است که در آن قرار گرفته‌ایم.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیشتر بدانید:
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دکتر «پوریا پاکرو» روان‌شناس در گفت‌وگو با عصر ایران راهکارهایی را ذکر کرده که افراد با استفاده از آن‌ها می‌توانند ذهن خود را سالم و دور از استرس نگه دارند. او می‌گوید در درجه اول باید وضعیت کنونی را بپذیریم. گرچه وضعیت خوشایندی نیست اما هرچه سریع‌تر آن را بپذیریم، احتما رسیدن به راه‌حل‌های مفیدتر، بیشتر می‌شود.
نگرانی‌ها کم نیستند و مشکلات همه ما هم یک‌سان نیست. والدین جدای از مشکلات فردی خود، باید فرزندان را هم در قرنطینه سرگرم کنند که کاری زمان‌بر و تمام‌وقت است. عده‌ای هم هستند که یا با معلولیت و بیماری‌های خاص درگیرند و یا باید در دوران قرنطینه مراقبت از این افراد را بیشتر کنند. عده‌ای دچار مشکلات اقتصادی شده‌اند و بیکاری یا ترس از بیکاری و بی‌پولی گریبان بسیاری را گرفته است. شکل‌گیری وسواس‌ها یا تشدید آن‌ها هم خطری است که در کمین بسیاری از ما نشسته
همه این وضعیت‌ها به خودی خود ترسناک و استرس‌زا هستند، اما هیچ‌کدام‌مان نمی‌خواهیم پس از تمام شدن این قضیه و مواجهه با مشکلات جدید، روانی افسرده و مضطرب داشته باشیم. پس بعد از پذیرش کامل وضعیت فعلی‌مان، باید راهکار دوم را اجرا کنیم.
به گفته پاکرو برای این وضعیت تازه باید دنبال حل مسئله تازه برویم. با سبک زندگی گذشته نمی‌شود این چند ماه رو ادامه داد؛ پس باید ببینیم در این شرایط خاص چه راهکارهایی می‌توانیم داشته باشیم.
نحوه مواجهه با تکراری بودن، کم‌شدن انرژی‌مان و استرس‌های تحمیل شده در روزهای قرنطینه بستگی به این دارد که تا چه اندازه توانسته‌ایم هیجانات و احساسات خود را کنترل کنیم. اینکه چقدر آماده‌ایم تا برای یک مشکل راه حل پیدا کنیم.
پوریا پاکرو ما را بر سر یک دوراهی تصور میکند: اینکه یا هیجان‌محور باشیم یا مسئله‌محور و بالغانه رفتار کنیم. هیجانی‌ها به سمت بیرون ریختن احساسات و پیچیده‌کردن اوضاع می‌روند و مسئله‌محورها دنبال راه‌حل هستند.
نکته دوم به گفته او، این است که بدترین آینده را در نظر بگیریم. بسیاری از ما سعی می‌کنیم تا از دیدن آینده ترسناک فرار کنیم چون خودمان را ناتوان از حل آن مسئله می‌بینیم. اما وقتی نتیجه را پیش‌بینی کنیم، می‌توانیم راه‌حلی برای آن داشته باشیم.
پاکرو تمرکز روی یافتن راه‌حل را بسیار مهم می‌داند. او می‌گوید آدم مسئله‌محور، در مواقع سخت و برای مدیریت بحران، زاویه دوربین را روی راه‌حل می‌گذارد تا خود اتفاقات یا هیجانات شخصی‌اش.
برنامه‌ریزی و انجام کارهایی برای طی شدن این روزها، می‌تواند کمک مفیدی به تک تک ما باشد. اینکه ساعت‌ها و روزها را پشت‌سر هم به مرور شبکه‌های اجتماعی و دنبال کردن اخبار نگذرانیم و برای روزهای پیش‌رو برنامه‌ای تهیه ببینیم.
پوریا پاکرو ـ روان شناس ـ توضیح می‌دهد که ما هر روز در این دوران باید برای خودمان برنامه داشته باشیم و این کار از نکته‌های تاثیرگذار در این روزهای قرنطینه خانگی است. اینکه بتوانیم این روزها را به ایجاد فرصت تبدیل کنیم و خودمان را آموزش بدهیم تا متحول بشیم.
و اینکه بدانیم تنها نیستیم. قرنطینه خانگی روزهای کرونا به قول شاملو درد مشترک است؛ دردی که همه جهان را در وضعیتی مشابه قرار داده و هرچه ما تجربه می‌کنیم؛ کم‌وبیش اکثر مردم جهان در حال تجربه کردنش هستند.
به گفته پاکرو، ما در وضعیت خاصی قرار گرفته‌ایم که همه تجربه مشترکی دارند. برای اولین‌بار انسان روی این کره خاکی تجربه مشترکی را تجربه میکند و همه حرف‌های مشترک می‌زنند. این اپیدمی جهانی باعث می‌شود که ما حس نکنیم تنهاییم و کمک میکند استرس پایینی داشته باشیم. این تجربه مشترک روی همه آدم‌ها تاثیر خواهد گذاشت. قطعا بعد از طی شدن این دوران، ما دیگر آدم‌های قبلی نخواهیم بود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیشتر بدانید:
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ