صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۷۲۱۹۶۳
تعداد نظرات: ۲۲ نظر
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۵ - ۱۷ فروردين ۱۳۹۹ - 05 April 2020

اینقدر به تن نحیف مردم تبر نزنید؛ آنها مقصر نیستند

جیب‌ها خالی است. سه هفته است مردم به ویژه آنهایی که حقوق بگیر نیستند از جیب خورده‌اند. خانه نشینی خرج دارد، برج دارد.

عصرایران؛ مصطفی داننده- در بازی مافیا وقتی نقش بازیکن‌ها معلوم می‌شود و مافیاها مثل قارچ‌های باران خورده بیرون می‌زنند، تبر به دست گرفتن و زدن به ریشه شهر، «ندارد» بازی است.

حالا هم در ماجرای کرونا، میکروفون به دست گرفتن و محکوم کردن مردم برای بیرون رفتن از خانه، ندارد ماجرای کروناست.

جیب‌ها خالی است. سه هفته است مردم به ویژه آنهایی که حقوق بگیر نیستند از جیب خورده‌اند. خانه نشینی خرج دارد، برج دارد. می‌گویید مغازه را ببند. می‌گویید کارگر به سر ساختمان نرود. می‌گویید شغل‌های آزاد فعلا بیکار باشند، خوب بسم‌الله خرج زندگی‌شان را بدهید.

به خدا زندگی خرج دارد. دلار به نزدیکی 16 هزار تومان رسیده است. قیمت کالاها بالا رفته است. گوجه فرنگی روی گرانی را سفید کرده است. مردم در خانه آب خالی که نمی‌توانند بخورند. وضعیت هم به گونه‌ای است که غذاهای ساده هم در این کشور لاکچری شده است.

زمانی ندارها، با آبگوشت تن قوی می‌کردند حالا خوردن یک آبگوشت برای خیلی‌ها تبدیل به یک حسرت شده است.

خرج زندگی مردم را بدهید تا آنها در خانه بمانند. اگر نمی‌توانید یا نمی‌شود هزینه زندگی مردم را بپردازید پس سعی نکنید آنها را مقصر جلوه دهید.

مردم گناهی ندارند. منظورم از مردم آنهایی نیستند که بار و بندیل سفر بستند یا آنهایی که برای تفریح و خوش‌گذرانی خیابان گردی می‌کنند نه ،منظور من از مردم آنهایی است که مجبور هستند برای یک لقمه نان، صابون کرونا گرفتن را به تن بمالند تا شرمنده زن و بچه خود نشوند.

برخی با کرونا به خاک سیاه نشسته‌اند. وضعیت فعلی زندگی‌شان بدتر از کرونا گرفتن است. تصور کنید در این زمانه هستند برخی‌ها که حقوق‌های ماه‌های قبل خود را هم نگرفته‌اند.

کارگر ساختمانی که دل خوشی‌اش به حقوق آخر شب کارفرما بود، حالا بعد از 20 روز از کجا بیاورد بخورد؟ دستفروش گوشه خیابان یا مترو با کسادی بازارش از کجا نان زن و بچه‌اش را تامین کند؟

شتر سواری دولا دولا نمی‌شود یا باید زنگی زنگ باشیم یا رومی روم. اگر می‌خواهیم کمر کرونا را بشکنیم باید هوای قشری که کم توان است باشیم. اگر می‌خواهید در خانه بمانیم باید اسباب در خانه ماندمان را فراهم کنید. اگر نه که باید منتظر شهرهای شلوغ و زندگی عادی مردم در زمانه کرونا باشیم. کرونا هست، ما هستیم تا وقتی قرصی و آمپولی برای آن ساخته شود.

بازی کرونا و ما بسیار واضح است. در اینجای بازی ما باید مافیای کرونا را بیرون کنیم نه شهروندان ناآگاهی که درگیر رندبازی این ویروس لامذهب شده‌اند.

اینقدر تبر بی‌مسؤولیتی را به تن شهروندان نزنید. آنها چاره‌ای ندارند. چرخ زندگی مردم نمی‌چرخد. آن زمان که کرونا نبود نمی‌چرخید وای به امروزی که کرونا هم هست و جلوی آب باریکه زندگی آنها را هم گرفته است.

_______________________

بیشتر بخوانید:

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۲۲
در انتظار بررسی: ۱۰۱
غیر قابل انتشار: ۱
حسام
۱۴:۳۲ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
یکی از موثرترین کارها بخشیدن پول گاز، برق، آب و تلفن همراه و اینترنت تا پایان دوره است که رقم قابل توجهی می.شود.‌همچنین بخشیدن عوارض پسماند اسفند و فروردین وعوارض مشاغلی که کار نمی‌کنند و به تعویق انداختن اقساط بانک. دریافت حق بیمه تامین اجتماعی سهم کارفرما برای چند ماه معوق شود.
ناشناس
۱۳:۲۸ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
متاسفانه ازنظر دولت فقط قشر تحت پوشش نیازمند کمکند،در صورتی که قشر کارگرزحمت کش و ابرومند نیر در این وانفسا هم با نبود کار،گرانی و هزاران بدبختی دیگردست و پنجه نرم کرده و شرمنده زن و بچه اند و نیاز به توجه دارند.
حمید ۶۶
۱۳:۰۴ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
سلام. آقا اینا تعویق ۳ ماهه اقساط رو عملی کنند، ما توقع دیگه ای نداریم
هیچ کدوم بانک ها رعایت نمیکنند
کاش نمیگفتن که این قد مردم امیدوار بشن
الان برای خود شخص من تمامی اقساط این دو ماه محاسبه شده
دولت ما رو مسخره کرده
ناشناس
۱۲:۴۵ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
باور کنید پدر کارفرماها هم دراومده.شب عیدی نخواستیم کارگرهارو از کار بیکارشون کنیم فرستادیم مرخصی باهزاربدبختی حقوق اسفند وحق بیمه شون رو پرداخت کردیم .نزدیک یکماه هست که کارگاه رو تعطیل کردیم شما بفرمایید برای اخر فروردین چه کنیم؟از کجا بیاریم بهشون حقوق وبیمه بدیم؟ایا راه دیگه ایی جز تعذیل نیرو برامون میمونه؟دوماه دیگه هم که باید مالیات بدیم از کجا بیاریم؟
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۳:۲۸ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
ای کاش دولت مالیات امسال را می بخشید یا حداقل 50 درصد تخفیف در نظر می گرفت.
جعفر
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
من در یک مرکز خصوصی کار می کنم ماهیانه ١میلیون تومن هم اجاره باید بدم، از 20 اسفند تا حالا هم فرستادنمون مرخصی اجباری بدون حقوق، کم آوردیم دیگه
موسی
۱۱:۱۸ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
آقای داننده عزیز، مرسی از بیانات پرفیضت. اگه عصر ایران بتونه از مردم نظرسنجی کنه که واقعا چه انتظاری از دولت برای در قرنطینه ماندن دارند تا استرس و نگرانی از گرانی و بیکاری رو نداشته باشند، خیلی خوب میشه. یعنی پیشنهاد بدهند و بعد برسه به گوش دولت محترم و تصمیم گیری کنند. یعنی میشه؟!!!
ناشناس
۱۱:۱۷ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
یا بکش یا دانه ده یا از قفس آزاد کن
علیرضا
۱۱:۰۴ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
دمت گرم حرف دلم زدی منه مستاجر که۱۵۰۰ اجاره باید بدم بمیرم بهترازاین هست الان بابت این مشکل کرونا کارفرما میگه بیست روز حقوق نمیدم مجبورم برم بیرون
میهن
۱۱:۰۴ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
مرسی آقای داننده از تحلیل عالیتون. اما جناب، این که اینا رو شما و بنده و امثال ما بدونند، آیا کافیه؟مهم تر اینه این حرف ها به گوش مسئولین محترم برسه و به فکر چاره باشند. نه این که فقط بفرمایند: توو خونه بمونین، بدون هیچ تسهیلات و امکاناتی! اینطوری همه دق می کنند.
ابی
۱۱:۰۳ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
دم شما گرم که داری حقیقت رو بیان میکنی.این یه بخش ماحرا .تصمیم های نادرست هم داره اعصابمون رو خراب که هست خرابتر میکنه.ساعت کاری تره بار بانک و مانند اینهارو کم کردن تراکم جمعیت داره نابود میکنه همه رو.بانک پول نمیگیره بریزه به حساب میری فروشگاه اونم پول نمیگیره ببین چجوری دارن همه چیز رو به هم میریزن باتصمیم های جزیره ای.
ناشناس
۱۰:۵۹ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
مساله فقط اون کارگر روزمزد و مثالهایی که زدید نیست. همه نیازمند حقوق و درآمد هستند، فرقی بین کارمند دولتی و خصوصی و پیمانکار و کارفرما نیست
دریا
۱۰:۵۶ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
بنده چند پیشنهاد دارم برای این که این تبر زدن ادامه پیدا نکنه و همه در قرنطینه بمونند:1.ارایه بسته معیشتی به همه خانوارها در اسرع وقت 2. ثابت ماندن قیمت ها و نظارت بر آن ها و همین طور ثابت ماندن کرایه ها 3. ارایه بسته اینترنتی رایگان مخصوصا به دانش آموزان، دانشجویان، اساتید و کارمندان.
ناشناس
۱۰:۵۴ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
اگر میدانستیم که با یک حتی 2 ماه در خانه ماندن و داشتن نیروی انتظامی مقتدر برای ریشه کنی این بیماری، تمامی مشکلات نداری را به جان میخریدیم و میدانستیم که این کار نتیجه مثبت خواهد داشت. ولی این شل کن سفت کن ها و خواهش میکنم ها چاره ای جز بلا تکلیفی مردم ندارد. خودشان نمیدانند جه کنند. مردم بدانند؟ شعار ندهند. رو راست با مردم باشند.
ناشناس
۱۰:۴۵ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
چه عجب دوکلمه حرف حساب زدی خدا بابات رو بیامرزه
من یک کار بانکی دارم نمی تونم تمومش کنم باور کنید کرونا بگیرم بمیره بهتر از اینه که کارم معوق بمونه**
ناشناس
۱۰:۴۴ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
همانطور که قربال گری کرونا کردند. یک سایت یا شماره تلفن هم تعیین کنند که آنهایی که مشکل بیکاری دارند، خود احضاری کنند. اینکه یه درصدی از جامعه که ماشین دارن خونه دارن رو از طرح معیشتی حذف میکنن درست نیست. شاید اون شخص خونه داره با ماشینش برای زندگی کار میکنه. باید دولت به داد مردم برسه.
پاسخ ها
وحید
| |
۱۱:۱۵ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
غربال
احمد
۱۰:۴۳ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
چقدر خوب میشد آدم خودش را خالی میکرد دیگه دارم میترکم
ناشناس
۱۰:۴۲ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
احسنت مثل همیشه عالی تحلیل کردید
ناشناس
۱۰:۴۰ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
مسئله امروز مثل یک اتوبان دو طرفه است
هم دولت تحت فشاره هم مردم
دولت نمی خواد از جیب هزینه کنه چون تو تحریمه
مردم هم به گفته شما ندارن
به نظر من بانک مرکزی اعلام کنه تا سه ماه هیچ چکی برگشت نمیخوره
دولت سبد غذایی به مردم بده
بانک ها از قسط ها شون رو عقب بندازن
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۰:۵۷ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
تکلیف اون کارفرما هم که باید حقوق بده را هم مشخص کنید...دستتون درد نکنه
ناشناس
۱۰:۳۶ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۷
چقدرعالی حرف دل مردم رانوشته ای آیابافرارکردن ازمسئولیت می توان ازمردم انتظارهمراهی داشت
تعداد کاراکترهای مجاز:1200