عصر ایران؛ جعفر محمدی - در همان ابتدای شیوع کرونا در قم، نوشتیم و از مسوولان تقاضا کردیم که قم را قرنطینه کنند. اما نه تنها گوش شنوایی نبود بلکه برخی بیماردلان متهم مان کردند که دارید پروژه "قم هراسی" (!) راه می اندازید. قم را که قرنطینه نکردند، بلکه حتی حرم حضرت معصومه (س) که کانون تجمعات انسانی در قم هست را نیز موقتاً نبستند و گفتند که اینجا دارالشفاء است، مردم باید بیایند و با قوت هم بیایند!
قم قرنطینه نشد و کرونا به سراسر ایران رسید و بعدها که نقشه شیوع کرونا بر اساس "تردد" منتشر شد، همه دیدند که کانون انتشار این شهر بوده است و اگر آن را قرنطینه می کردند، دستکم ابعاد فاجعه به میزان کنونی نبود.
بی خردان تصور می کردند که قرنطینه قم، اقدامی غیر اسلامی است و وقتی از قرنطینه قم صحبت می شد، انگار کفر می گفتیم! حال آن که این کار اساساً ربطی به دین نداشت و صرفاً اقدامی پیشگیرانه برای جلوگیری از ابتلای شهروندان به کرونا بود.
این که چه کسانی مانع از قرنطینه قم شدند، دقیقاً برای مردم مشخص نیست ولی اگر در این ماجرا نیز محاکمه نشوند، قطعاً در تاریخ این سرزمین، محکوم خواهند شد.
آقایان و خانم های مسؤول!
آقای روحانی، رئیس جمهور محترم!
حرف های دلسوزان مبنی بر قرنطینه قم را که به هیچ انگاشتید و فاجعه را رقم زدید. حالا لااقل برای بزرگ تر نشدن ابعاد فاجعه، حرف های دیگرشان را گوش کنید.
این روزها نمایندگان بسیاری از شهرها، از شما می خواهند مقررات منع آمد و شد بین شهرها برقرار کنید اما شما باز هم نمی شنوید. کار به جایی رسیده که مردم برخی شهرها، در ورودی شهرهایشان مستقر شده و با چوب و چماق هم که شده، جلوی ورود افراد غیر بومی را به شهرشان می گیرند. ادامه این روند، مشکلات عدیده اجتماعی و امنیتی ایجاد خواهد کرد.
باور کنید مردم ایران یک ماه، در همان شهری که هستند بمانند، آسمان به زمین نمی آید.
یعنی چه که وزیر بهداشت شما از مردم "خواهش" می کند که سفر نروید و به شمال لشکر کشی نکنید و بعد که مردم می روند، می گوید: من گله دارم!
مگر با خواهش و گله می توان جلوی کرونا را گرفت؟
وقتی عده ای یا هنوز عمق فاجعه را نفهمیده اند یا رفتاری مبتنی بر بی شعوری دارند و تعطیلات کرونایی را با تعطیلات عید یکی می دانند و ویروس را به سراسر کشور منتقل می کنند، آیا فقط باید خواهش و گله کرد؟ پس اقتدار دولت و حکومت برای حفظ سلامت مردم کجاست؟ گله و خواهش را که ما رسانه ها هم می توانیم بکنیم.
پس در اولین گام، هر گونه سفر را ممنوع و برای کسانی که این ممنوعیت را نقض می کنند، ضمانت اجرایی تعیین کنید.
آقای روحانی!
شما در جلسات ستاد مبارزه با کرونا، با فاصله از همدیگر می نشینید و نزدیک ترین فرد به شما در جلسات، دو متر با شما فاصله دارد؛ کار درست را هم شما می کنید.
اما سوال این است که چرا ادارات دولتی و عمومی - به جز سازمان های خدماتی ضروری - را تعطیل نمی کنید؟ آیا وضعیت اتوبوس های شهری را دیده اید که کارمندان مظلوم دولت چگونه ماسک بر دهان و با ترس و اضطراب و در ازدحام جمعیت، به محل کار می روند و بر می گردند؟
همین الان هم که ادارات تعطیل نیست، به خاطر عدم مراجعه مردم، بسیاری از آنها راکد و معطل اند.
این 10 روز باقی مانده به عید، ادارات را تعطیل کنید و برای کسانی که مهلت قانونی برای انجام کارهای اداری دارند، مهلت موسع تری را برای بعد از تعطیلات در نظر بگیرید.
اگر کارهای اداری عقب بیفتد، بهتر از آن است که ملت بیمار شوند و بمیرند.
در شهرها نیز رفت و آمدها را محدود کنید. در ووهان چین به مردم نگفتند "لطفا" از خانه بیرون نیایید، گفتند، "نباید" از خانه بیرون بیایید.
به جز فروشگاه های عرضه مواد ضروری مانند سوپرمارکت ها و داروخانه ها، بقیه صنوف را چند وقتی تعطیل کنید. همه می توانند مایحتاج ضروری شان را از همان محل خود تامین کنند. آنگاه برای تردد خودروهای شخصی در سطح شهر، جریمه سنگین تعیین کنید تا اگر کسی واقعاً کار اضطراری داشت، با خودرو بیرون بیاید.
آقای روحانی! سایر مسوولان!
کرونا از انسان به انسان منتقل می شود. واکسن و دارو هم ندارد. تنها راهش این است که برای مدتی روابط انسان ها با یکدیگر به حداقل برسد. این کار هم فقط با اقتدار حکومتی حاصل می شود و لاغیر. همان کاری که در ووهان چین انجام شده و الان کرونا در چین روند نزولی دارد و همان کاری که امروز در ایتالیا انجام شده و کل کشور به دستور نخست وزیر، در قرنطینه قرار گرفته است.
بدانید که بسیاری از پزشکان و متخصصان از این که بدون قطع ارتباطات انسانی بتوانیم کرونا را مهار کنیم، قطع امید کرده اند. بنابراین راهی جز این نداریم؛ داریم؟!
بله! قرنطینه پیامد دارد، مشکلات دارد، بیکاری کارگران را دارد، پیامدهای اقتصادی دارد، بی حوصلگی مردم را دارد، عده ای نیز آن را نقض خواهند کرد و ... اما ، ما در شرایط عادی نیستیم، چاره ای نداریم این طرح را با تمام باگ ها و نقص هایش اجرا کنیم. کرونا دارد پیشروی می کند و فقط با تصمیمات قاطع مسوولان و همکاری ناشی از استرس و آگاهی مردم سر جایش می نشیند.
آقای روحانی!
مسوولان ستاد ملی مبارزه با کرونا!
مسوولان قرارگاه پدافند غیر عامل!
قرنطینه شهری و منع ترددهای بین شهری و تعطیلی عمومی را همین الان اعلام کنید تا کار کرونا از دست تان در نرفته و پزشکان نیز در برابر تسلیم نشده اند. نگذارید مردم بمیرند... .
_______________________________
بیشتر بخوانید:
*"خواهش درمانی" جواب نمی دهد/ شورای عالی امنیت ملی "قم" را قرنطینه کند
*از اظهارات تولیت حرم حضرت معصومه (س) تا انتشار ویدئوهای لیسیدن ضریح: کاش آیت الله مروی به آیت الله سعیدی زنگ بزند!
*نماینده مجلس: قم، تهران و سایر مراکز آلوده قرنطینه اجباری شوند
*وزیر بهداشت ترکیه: اگر ایران شهر "قم" را قرنطینه میکرد، مرز را نمی‌بستیم
*زندگی در قرنطینۀ کروناویروس(فیلم)
*ایتالیا کامل قرنطینه شد
_____________________________
درود به شرف شما جناب محمدى كه در اين برهه وحشتناك با مردم همراه هستيد. يكى از اعضاء تلگرامى عصرايران
مثل همیشه
ولی الان جبهه گیری نکرده پس لابد موافق قرنطینه هم نبود
مردم دارن میمیرن
1- کنترل اپیدمی از طریق اعمال قرنطینه تا حدی که تعداد بیماران کمتر از ظرفیت بیمارستانها باشد و سیستم بهداشت کشور دچار فروپاشی نشود. با این روش مدت بحران طولانی تر میشود(احتمالا 10-15 ماه شاید تا تولید واکسن بیماری) و هزینه ها ی تعطیلی شرکتها و سازمانهاو غیره افزایش میابد ولی تلفات انسانی کاهش میابد.
2- عدم کنترل اپیدمی و افزایش انفجاری تعداد بیماران که در این روش تلفات ممکن است تا 15% جمعیت افزایش پیدا کند ولی با مبتلا شدن و بهبود 75% جمعیت در یک دوره چند ماهه اپیدمی خاتمه پیدا میکند. در این روش بعلت کوتاه شدن دوره تعطیلی موسسات و شرکتها خسارت مالی بحران کمتر میشود ولی تلفات انسانی بشدت افزایش میابد.
اکثر دولتهای پیشرفته روش اول را پیش گرفته اند چون ارزش نیروی انسانی خود را بیشتر از خسارات مالی برآورد میکنند. ولی ظاهرا دولت ایران تعامدا روش دوم را انتخاب نموده و عدم جلو گیری از پروازهای ماهان به چین و عدم قرنطینه قم و بقیه شهر ها هم تعامدا در راستای همین سیاست است.
سعید اسلامی‌بیدگلی عضو شورای‌عالی بورس:
با ورود و شیوع ویروس کرونا در کشور، بسیاری از اجتماعات تعطیل شد. تعطیلی دانشگاهها، کنفرانس‌ها و حتی جلسات مجلس شورای اسلامی و خبرگان را نیز شاهد بودیم. این درحالی است که به‌رغم تعطیل شدن بیشتر محافل، مجامع شرکت‌های فعال در بازار سرمایه همچنان برگزار میشود. علت این موضوع چیست؟
اما کارمندان میان اداره .
هیچ کاری هم نیست انجام بدن . نمیدانم برای چی باید بریم محل کار.
آیا این کار عاقلانه است.
ما که کار نمی کنیم ولی برق مصرف می کنیم اینترنت مصرف می کنیم و مهمتر از همه احتمال آلوده شدن و دیگران را به ویروس کرونا آلوده کردن بیشتره.
کشور را بر اساس عقل و واقعیت اداره کنید اداراتی مثل دانشگاه که تعطیل هستند چرا باید برن محل کار ؟
به غیر از ارگانهایی که نیاز هست مثل بیمارستانها و... که واقعا در این شرایط سخت زحمت می کشند و در معرض خطر هستند و بهشان خسته نباشید میگیم لطفا اداراتی که حضور پرسنل ضرورت ندارد را تعطیل کنید.
واقع
خوب اگر توان و اختیار ندارد بگذارد برود این همه خقت برای خود و درد سر برای مردم درست نکند
چه شده است که توجیه کردن مسئولین و مدیران سخت شده و حرف منطق را سخت قبول می کنند. مگر برایتان سلامت مردم و خانواده هایشان اهمیتی ندارد . دائم سخنگوی وزارت بهداشت پشت تریبون می فرماید که از منزل بیرون نیائید ، مسافرت نروید ، خوب اینها را به مردم می گوید ، مگر این مردم گوش شنوا ندارند که این آقای سخنگوی وزارت بهداشت دائم می گوید بیرون نیائید در خانه بمانید (مگر تصمیمات با تدبیر شما می گذارد که ما در خانه بمانیم ) یک نموداری از سازمان بهداشت جهانی دیدم که پیش بینی کرده بود که در 19 اسفند 5000 نفر در ایران کرونا می گیرند ولی وزارت بهداشت آمار 6 هزار به بالا را در تلویزیون و رسانه اعلام کرد ، این یعنی ما از آمار سازمان بهداشت جهانی پیش گرفتیم ، فکر می کنید علتش چیست؟
مدیر توانمند باید به موقع و شجاعانه تصمیم بگیرد به سلامت مردم خللی وار
"میخ " شما وسایر رسانه های کم وبیش آگاه ودلسوز که از جنس چوب یا پلاستیک است ، ولی باورکنید ، اگر از جنس فولاد آبدیده هم بود ، کارآئی نمی داشت ، چون "نرود میخ آهنین درسنگ " ! همینقدر که دغدغه مردم رادارید ومی نوسید ، خداوند شما را یاری کند .
بی تدبیری در همه سطوح در کشور کولاک میکند
صحبت از اقتدار حکومتی شد خواستم عرض کتم حکومت اقتدار را برای جاهای دیگر نگه داشته و فعلا اون را به خرج نمیدهد.
وقتی این نامشخص باشه هیچ کسی امیدی برای مقابله با کرونا نداشته باشد
حقوق دو ماهش چقدر میشه؟ بیمار بشه زندگیت داغونه. می ارزه به حقوق دوماه؟!
بابا
نمیتونه
به چه زبونی بگنه
الف – قرنطینهی کامل واقعا شدنی نیست. تبسنجی هم تنها ناقلینی را مشخص میکند که نشانههای بیماری را دارند. اما مشکل کرونا آن است که بخشی (حدودِ نیمی) از ناقلین هیچ نشانهای از بیماری را بروز نمیدهند. این دست هر کشور یا نهادی که بخواهد از طریق شناسایی ناقلین جلوی انتشار بیماری را بگیرد میبندد؛ ایران، ایتالیا، آمریکا و ... هم ندارد. این دقیقا همان چیزی است که موجب گسترش کرونا شده است؛ متاسفانه!
ب – مردم ما هنوز ماجرا را شوخی گرفتهاند!!! اصلا متوجه نیستند که همهگیری یعنی چه! حالا شما به من بگو، برای مردمی که وسط این ماجرا عروسی میگیرند (بدون اینکه متوجه باشند، جان میهمانان خود را به خطر انداختهاند) باید چکار کرد؟ لابد با پلیس و نیروی نظامی ریخت داخل عروسی!
پ – کاری که عصر ایران و رسانهها میتواند انجام دهند، به اندازهی همان تصمیم رئیس جمهور مهم است! شما حداقل هشدار متخصصین بین الملی اپیدمولوژی را با زیر نویس بگذارید؛ شاید مردم بترسند. یادمان باشد، اینجا چین نیست که بتوانیم درب خانهی مردم را از بیرون قفل کنیم، که بیرون نیایند! اینجا باید هموطنان را قانع کنیم: والا به خدا کرونا خطر دارد: خطر مرگ هزاران ایرانی را!
پروفسور بحث اصلی اقدام واقعی دولت و تعطیلی ادارات است و نه فرهنگ سازی تو این شلوغی برای مردم!
شورای نگهبان تعطیل
خبرگان رهبری تعطیل
حوزه تعطیل
شورای تشخیص مصلحت تعطیل
ولی....
کارمندان بانکها و ادارات دولتی طبق روال عادی در محل کار حضور داشته باشندو شرایط از روز شنبه به حالت عادی بازگردد و توقع داریم مردم در خانه ها بمانند
واقعا" که