عصر ایران - درست در لحظه ای که به سمت هواپیمای اوکراینی موشک شلیک می شد، یک خلبان هواپیمایی آسمان شاهد عینی ماجرا بوده است و موضوع را به برج مراقبت می گوید؛ متن مکامله را که روزنامه ایران، ارگان رسمی دولت، منتشر شده است را بخوانید:
خلبان پرواز شیراز-تهران: «منطقه تقریبا ساعت... رو هدینگ ۳۲۰ (جنوب غربی) هست، منطقه اکتیوه؟»
برج مراقبت: «جی‌پی‌اس... [نامفهوم]».
خلبان: «یک‌سری نورهایی مثل موشکه، چیزی هست».
برج: «۳۲۰؟ منطقه نه. چندمایلی؟ کجا؟»
خلبان: «محلش رو نمی‌تونم تشخیص بدم ولی فکر کنم طرف پیام کرج اینا باشه».
برج: «چندمایلی؟ کجا؟».
خلبان: «الان ما نورش رو می‌بینیم از اینجا».
برج: «چیزی به ما گزارش نشده... چه‌جوریه
نورش، به چه صورته؟».
خلبان: «نور موشکه دیگه».
برج: «به سمت شهر که احیانا حرکت نمی‌کنه؟ نه؟»
خلبان: «شاید... نه نه از اونجا بلند شد... یک همچین چیزی».
برج: «به ما چیزی گزارش نشده؛ ولی شما مراقب باشید».
خلبان: «باشه دارم به مسیر فرود می‌رسم».
برج: «پرواز بین‌المللی اوکراین ۷۵۲، پیام را دریافت می‌کنید؟» برج مراقبت تهران بارها این سؤال را تکرار می‌کند اما از هواپیمای اوکراینی پاسخی نمی‌شنود.
برج: «آسمان ۳۷۶۸، از اون بالا چیز دیگری می‌بینید».
خلبان: «مهندس جان، انفجار بود. یک نور بسیار بزرگی دیدیم. نمی‌دونم چی بود واقعا».
خلبان: «برای ما نرماله همه چیز؟».
برج: «آره فکر نمی‌کنم مشکلی برای شما باشه».
خلبان: ان شاءالله.
این فایل برای اولین بار توسط اوکراینی ها منتشر شد. هر چند این گفت و گو اطلاعات تازه ای درباره سرنگونی هواپیمای اوکراینی بر اثر شلیک ناشی از خطای انسانی ندارد ولی از بطن آن می توان گزاره هایی را استخراج کرد و دستکم مورد تأمل و تردید قرار داد:
1 - بعد از انتشار این فایل صوتی که بازتاب جهانی داشت و کل دنیا آن را شنید، اولین واکنش سازمان هواپیمایی، تلاش برای جلوگیری از انتشار این فایل در داخل بود به گونه ای به خبرگزاری مهر با مدیرکل سوانح سازمان هواپیمایی کشوری گفت و گو کرد و نوشت که "مکالمات خلبانان با برج مراقبت جزو اسناد محرمانه هر کشور است" بدان امید که رسانه های داخلی از ترس مجرم شناخته شدن، چشم شان را بر روی این فایل صوتی ببندند و مردم هم نفهمند.
غافل از این که اولاً رسانه ها به این گونه خط و نشان کشیدن های بیهوده توجهی ندارند و ثانیاً به فرض آن که رسانه های داخلی هم بخواهند قضیه ای را بایکوت کنند، مگر در جهان امروز می توانند بین مردم و اطلاعات، دیوار بکشند؟!
2 - بعد از انتشار گسترده این فایل، اظهارات پیشین مسوولان سازمان هواپیمایی و مقامات دولتی مبنی بر این که آنها تا سه روز بعد از سرنگونی هوایپما از واقعیت ماجرا خبر نداشتند، زیر سؤال رفت. چرا که این مکالمه، از همان لحظه اول در اختیار سازمان هواپیمایی قرار داشت و به قول خودشان، جزو اسناد این سازمان بوده است.
سوال این است که چرا در سه روز اول سرنگونی هواپیمای اوکراینی، مسوولان سازمان هواپیمایی می گفتند امکان ندارد موشک به هواپیما خورده باشد؟ چرا دولتی ها نیز چنین می گفتند؟ آیا سازمان هواپیمایی به نهادهای بالادستی اش (وزارت راه و دولت) گزارش این مکالمه را نداده بود؟ یا داده بود و دولتی ها هم کتمان واقعیت می کردند تا بلکه فرجی حاصل شود؟!
3 - با شکل گیری این سوال ها و تردیدها، سازمان هواپیمایی کشوری بیانیه ای داد و مدعی شد که تحلیل کارشناسان این سازمان از گفت و گوی خلبان با برج مراقبت و مصاحبه ای که با خلبان انجام داده اند این بوده که هواپیمای اوکراینی دچار آتش سوزی شده است!
چنین توجیهی بسیار عجیب است چرا که در فایل منتشر شده، خلیان به صراحت و به فارسی سلیس می گوید که نور موشک را دیده و دوباره هم کلمه موشک را تکرار می کند و حتی اشاره می کند که موشک از کدام نقطه بلند شده است و در نهایت نیز انفجار و رویت نور بزرگی را گزارش می کند.
حال کارشناسان سازمان هواپیمایی چگونه به این نتیجه رسیده اند که آنچه خلبان به صورت مستقیم دیده و همان لحظه هم گزارش کرده، آتش سوزی هواپیمای اوکراینی بوده است؟
گیریم که در جلسه مصاحبه با خلبان، چیزهای دیگری گفته شده که ما اطلاعی از آن نداریم، آیا نباید در آن سه روز کذایی، بدان قاطعیت احتمال اصابت موشک را تکذیب نمی کردند؟
همین رفتارهای کج و معوج است که مردم را روز به روز می رنجاند، ناامیدتر می کند و آتش بر سرمایه اعتماد اجتماعی می زند. ای کاش همان طور که سپاه - ولو با سه روز تاخیر - مسوولیت خود را پذیرفت، دولتی ها نیز بعد از این همه مدت، لااقل رو راست تر باشند.
بیشتر بخوانید: