عصر ایران؛ مهرنوش خالقی ـ از درودیوار بالا می‌رود، اصلا توجهی نمی‌کند، نمی‌توانم او را کنترل کنم. این‌ها درددل‌های خانواده‌ای است که جانش به لب آمده. خانواده‌ای که کودک‌شان او از بیشفعالی و نقص توجه رنج می‌برد. آمارها نشان می‌دهد بین 7 تا 8 درصد کودکان ایرانی دچار بیش فعالی یا نقص توجه هستند و حدود 3 تا 5 درصد کودکان قبل از هفت سالگی به این اختلال مبتلا می‌شوند. اختلالی طاقت‌فرسا که در بین کودکان و نوجوانان شایع بوده و ممکن است تا بزرگ‌سالی ادامه یابد.
مهمترین نشانههای بیشفعالی، فعالیت بیش از حد، تمرکز پایین، ناتوانی دنبال کردن کارها و رفتارهای ناگهانی هستند. این اختلال به سه نوع تقسیم می‌شود: کمبود توجه، بیشفعالی و ترکیبی از این‌دو. این نشانهها در کودکان پیش از دوازده سالگی قابل تشخیص است و شیوع آن در پسران بیشتر از دختران است. ممکن است برخی کودکان این نشانهها را داشته باشند، اما زمانی اختلال محسوب می‌شود که شدت این نشانهها موجب برهم خوردن تعادل در زندگی و عملکرد تحصیلی آن‌ها در 6 ماه متوالی شود.
بیشتر بدانید: