هنگامی که بافت اسکار بین دیواره های داخلی رحم ایجاد می شود ، چسبندگی رحمی (سندرم آشرمن) ایجاد می شود. چسبندگی رحم اغلب بعد از زخم در حفره رحم مانند اتساع و کورتاژ (D&C) اتفاق می افتد که برای ختم حاملگی یا سقط جنین، خونریزی بیش از حد رحم بعد از زایمان یا سایر شرایط ژنتیکی ایجاد می شود. دلایل دیگر ممکن است مربوط به جراحی های سرپایی باشد که بافت هایی مانند پولیپ یا فیبروم یا اندومتریت (عفونت لایه رحم) را از بین می برد. چسبندگی رحم شرایط متفاوتی نسبت به فیبرومهای رحمی یا پولیپهای آندومتر دارد و به طور متفاوتی درمان می شود.
ممکن است زنان مبتلا به چسبندگی رحم هیچ علامتی را تجربه نکنند و برخی از خانمها فقط ممکن است چرخه قاعدگی نامنظم ، سبک یا نداشتن قاعدگی را تجربه کنند. از مهمترین اثرات چسبندگی رحم می توان به عدم توانایی در بارداری یا سقط مکرر اشاره کرد. در موارد نادرتر ، ممکن است جریان قاعدگی توسط چسبندگی ها مسدود شود و باعث درد لگن یا دیسمنوره (دوره های قاعدگی دردناک) شود.
هنگامی که بافت اسکار بین دیواره های داخلی رحم ایجاد می شود چسبندگی رحمی ایجاد می شود
جای زخم از عمل جراحی رحم مانند اتساع و کورتاژ (D&C). (این علت بیش از 90٪ از IUA است.)
جای زخم بعد از عمل سزارین یا از بخیه هایی که برای جلوگیری از خونریزی استفاده می شود.
آندومتریوز
عفونت اندام های تولید مثل
پرتودرمانی
چسبندگی رحم معمولاً با یک روش اشعه ایکس بنام هیستروسالپنگوگرام (HSG) تشخیص داده می شود که از یک سوند کوچک که در دهانه رحم قرار گرفته است برای پمپ کردن رنگ داخل رحم برای مشاهده استفاده می کند. سونوگرافی شور ، جایی که یک محلول شور در داخل حفره رحم وارد شده و سونوگرافی انجام می شود ، می تواند چسبندگی را نیز تشخیص دهد. همچنین هیستروسکوپی می تواند چسبندگی داخل رحمی را تشخیص داد.
زخم یا عفونتی در داخل دیواره رحم می‌تواند بهانه‌ای برای آغاز چسبندگی رحمی باشد
به طور کلی از هیستروسکوپ برای از بین بردن چسبندگی داخل رحمی استفاده می شود ، اگرچه هنوز داده های زیادی وجود ندارد که اثبات این روند احتمال سقط جنین را کاهش می دهد. لاپاروسکوپی نیز ممکن است برای دیدن سطح رحم انجام شود تا از سوراخ شدن آن در حین هیستروسکوپی جلوگیری شود. سونوگرافی با وضوح بالا به ویژه در ترکیب با هیستروسکوپی مفید است و همچنین می تواند برای جلوگیری از سوراخ شدن رحم استفاده شود.
در موارد شدید ، ممکن است بیش از یک روش برای درمان موفقیت آمیز چسبندگی رحم انجام شود. علاوه بر این ، ممکن است پزشک برای بخاطر جلوگیری از ایجاد دوباره چسبندگی ، هورمون یا NSAIDS (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) تجویز کند ، و گاهی اوقات جراح ممکن است توصیه کند که یک سوند پلاستیکی ساختاری را درون رحم برای چند روز یا حتی چند هفته نگه دارید تا دیوارها حفظ شود. در حالی که بهبودی انجام می شود.
بعد از هیستروسکوپی چسبندگی رحم، هر نوع حاملگی که در پی آن وجود دارد ، احتمال بروز عوارض از قبیل زایمان زودرس، خونریزی سه ماهه سوم و اتصال غیر طبیعی جفت به لایه رحم را افزایش می دهد.
هیستروسکوپی راهی است که پزشک بتواند درون رحم زن را به منظور تشخیص علل احتمالی ناباروری نگاه کند. هیستروسکوپی شامل استفاده از هیستروسکوپ (یک لوله نازک) است که داخل واژن برای بررسی دهانه رحم و داخل رحم وارد می شود.
منبع: بیتوته