عصر ایران؛ جعفر محمدی - با ترور سردار شهید قاسم سلیمانی و سپس، حمله تلافی جویانه سپاه به پایگاه های نظامی آمریکا در عراق، سوالی که بسیار پرسیده می شود این است: "جنگ می شود؟"
دو پاسخ به این سوال می توان داد:
1 - جنگ آغاز شده است. وقتی در تحریم های همه جانبه آمریکا هستیم و اقتصادمان هدف موشک های هوشمند تحریم قرار گرفته و وقتی پنتاگون آشکارا مقام رسمی کشورمان در عراق را ترور می کند و وقتی که موشک های سپاه اهداف آمریکا را در عمق خاک عراق هدف قرار می دهند، اگر نامش جنگ نیست پس چیست؟
جنگ مدت هاست که آغاز شده است.
2 - اما اگر منظور این است که جنگی فراگیر ، مانند آنچه 8 سال بین ایران و عراق گذشت یا اتفاقی همانند دو حمله آمریکا به عراق در 1991 و 2003 می افتد، چنین به نظر نمی رسد.
اگر آمریکا می خواست چنان جنگی را علیه ایران بیاغازد، این اتفاق ابتدای تابستان 98 رخ می داد، یعنی چند روز بعد از سرنگونی پهپاد جاسوسی آمریکایی بر فراز خلیج فارس توسط سپاه.
حمله به پایگاه های نظامی آمریکا، اقدامی تلافی جویانه بود ولی سرنگونی پهپاد آمریکایی، فاقد این وصف بود و حتی بین ایران و آمریکا درباره محل سرنگونی نیز اختلاف وجود داشت؛ ایرانی ها می گفتند پهپاد وارد حریم هوایی ایران شده بود و آمریکایی ها مدعی بودند کمی آن طرف تر و در آب های بین المللی سرنگون شده است.
در آن ایام نیز این سؤال نگران کننده به طور جدی وجود داشت که واکنش آمریکا چه خواهد بود؟ هر چه باشد، ایران به هواپیمای آمریکایی موشک زده بود و بسیاری، حمله موشکی به برخی تاسیسات نظامی و اقتصادی ایران را پیش بینی می کردند.
اما در عمل چه اتفاقی افتاد؟ هیچ! و حتی ترامپ از ایران تشکر کرد که هواپیمای مجاور را که حامل 35 نظامی امریکایی بود را سرنگون نکرده است!
آنچه بامداد 18 دی رخ داده، اقدام تلافی جویانه ای بود که ترامپ کوشیده بود با توئیت های تهدید آمیزش، مانع از تحقق آن شود ولی شد، آنچه شد.
علیرغم لحن تهدید آمیز ترامپ در روزهای بعد از ترور شهید سلیمانی، او بعد از حمله به پایگاه های آمریکایی واکنش تندی نشان نداد. برخی چهره های جمهوریخواه نیز -که هم حزبی ترامپ محسوب می شوند- خواستار عدم ورود به جنگ شدند و رئیس مجلس نمایندگان آمریکا هم تصریح کرد که آمریکا و جهان تاب جنگ را ندارند.
همچنین افکار عمومی آمریکا نیز با ورود آمریکا به جنگ همراهی نمی کنند و اتفاقاً در این فقره، ترامپ را مسوول تنش آفرینی می دانند.
مضاف بر همه این ها، متحدان منطقه ای آمریکا نیز ترامپ را از آغاز یک جنگ در خاورمیانه برحذر می دارند چرا که می دانند جنگ با ایران، می تواند کل منطقه را به آتش بکشد و زیرساخت هایی که طی ده ها سال ایجاد شده است را منهدم کند.
همچنین ورود به جنگی با آینده نامعلوم برای رئیس جمهوری که در آستانه استیضاح و انتخابات است، نمی تواند اقدام سیاسی مدبرانه ای باشد.
یک علامت هم دیگر نیز در این میان وجود دارد و آن ادعای آمریکایی هاست مبنی بر این که "حملات موشکی به پایگاه آمریکایی ها، تلفات جانی نداشته است. اگر این خبر صحت داشته باشد که بعید است دولت آمریکا خود را برای حمله بی تلفات، درگیر جنگ کند و اگر حملات تلفات داشته ولی آمریکایی ها آن را کتمان می کنند، معنی اش این است که می خواهند حفظ وجهه کنند و عدم پاسخ نظامی شان را توجیه نمایند.
همه این عوامل دست به دست هم می دهد تا امیدوار باشیم جنگی "فراگیر" لااقل در آینده نزدیک رخ نخواهد داد، هر چند که متغیری به نام دونالد ترامپ را نباید نادیده گرفت.
بیشتر بخوانید:
یجوری از صلح دم میزنن انگار افراط های ده شصتشون یادمون رفته!
الان هم در ابتدای نوجوانی هول و هراس جنگ آمریکا،دلهره به جانش ریخته و من پدر چهل ساله فقط به رویش می خندم و سعی میکنم برایش هر نوع احتمال شروع جنگ را صفر کنم و در دل آرزو کنم که مرزهای این سرزمین مصیبت دیده امن بماند و بی دغدغه.
مخالف ترامپ از جمله رسانه معتبر CNN یا خانواده کشته شده ها حتما روی خبر کار میکنن
بنابراین کتمان عمدی تلفات بویژه آن تعدادی که اعلام شده یعنی 80 نفر ممکن نیست.
آمریکا برای اموالش خیلی مته رو خشخاش نمی زاره ولی تلفات انسانی براش مهمه
امیدوارم
اول آنکه تلفاتی نباشه و اگر بوده سیستم داخلی امریکا جلوی پاسخ آونو بگیره
جنگ به هیچ وجه پایان خوشی برای ما نداره چون یا در سرزمین ما اتفاق می افته یا در سرزمین همسایه ها که تاثیر طولانی مدت بر ما هم خواهد گذاشت.
در ضمن درسته که جنگ نامطلوبه اما اگر ناچار به جنگ باشیم به نظرم اولا جنگ گسترده در داخل ایران نخواهد بود، دوما آن جنگ بسیار بسیار بیش از آنکه به ضرر ما باشد به ضرر آمریکا و متحدانش خواهد بود و به نظرم در اولین گام پیشی گرفتن اقتصادهای نوظهور از آمریکا را به طرز چشمگیری تسریع خواهد کرد و ضمنا باتلاقی عمیق برای آنها ایجاد خواهد کرد، سوما مردم ایران بسیار شجاع تر از مردم ایالات متحده هستند و افکار عمومی در این میان به نفع ایران خواهد بود.
در نهایت نظر من اینه که افکار عمومی را نباید از جنگ ترساند ولی باید شجاعت را بالا برد و ضمنا دانست که احتمال جنگ گسترده آن هم داخل ایران ضعیف است.
شاید مخفی می کنند تا ایران آمادگی پاسخ آنها را نداشته باشد و بعد سر فرصت تلافی کنند.
معمولا دشمن بخواهد ضربه ای بزند اعلام نخواهد کرد
اونا میگن نکشتید
ما راضی
اونا هم راضی
پایان ماجرا
بنظرتون در رابطه با همین حمله های موشکی دیشب نبود. ؟
راستی چرا نمیگید تلفات چقدر بوده ؟
لطفا بر این مساله تاکید کنید و در حد اکثر تمرکز قرار دهید که: انتقام فیزیکی (تاحدی) گرفته شده. سخت ترین انتقام برای آمریکا و دشمنان این سرزمین، پیشرفت و بالندگی ایران در همه عرصه هاست. این مهم صرفا به مدد مدیریت کارآمد و دلسوزی و جان فشانی ملت رقم خواهد خورد.
این شکل از انتقام را از این پس هر ایرانی (به خصوص مسئولین) باید در خود زنده کنیم؛ که اگر نکننهد بسیار کوته بین هستیم و در این چند روز "جوگیر" شده و متاثر از غلیان احساسات بودیم و شایسته حوادث تلخ تر...
پاینده باشید.
ولی سنتهای خداوند خیلی غیرخطی تر از تحلیلهای ما کار میکنه. همانطوری که اگر هفته پیش همین موقع از شما میپرسیدند که بزرگترین اتفاقی که میتونه تو یک هفته بیافته چیه به هیچ عنوان فکر نمیکردین کل منطقه اینطور علیه آمریکا بسیج بشه و حتی خود آمریکاییها اینطور علیه ترامپ موضع بگیرن (یادمون نره که زمان حمله به افغانستان و حتی عراق بوش تایید همه ارکان تصمیمگیر در آمریکا رو داشت ولی ترامپ تا قبل از حمله امروز صبح به غیر از ۲ وزیر همراهی کننده نداره)
جنگ فراگیر نخواهد شد، هم تحلیل عقلی وضعیت آمریکا اینو نشون میده هم وعده قرآن (آیات سوره فتح، صحبتهای آقای قاسمان در برنامه جهان آرا)
مذاکرات صلح؟
اولا مگه جنگه که صلح بشه. زدن بعدش خوردن. تازه هنوز هم کم خوردن. این جنگی که عصر ایران میگه بین ما و آمریکا تموم نمیشه تا زمانی که یکی از این دو طرف اینی نباشه که الان هست. ولی اون جنگی که شما منظورته نیست.
دوما ما صلحی با آمریکا نداریم. ریشه بسیاری از گرفتاری های ما و منطقه به خاطر حضور آمریکاست. اول آمریکا باید از این منطقه بره بعدش در مورد ادامه تصمیم بگیریم.