به گزارش فارس، مراسم تشییع پیکر «شهلا ریاحی» بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون در محوطه تالار وحدت برگزار شد.
بنا بر این گزارش، در این مراسم هنرمندان بسیاری از سینما، تئاتر و تلویزیون حضور داشتند.
به گزارش فارس، «شهلا ریاحی» بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون صبح چهارشنبه -11 دی ماه-در ۹۳ سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
بنا بر این گزارش، زنده یاد ریاحی سالها به دلیل کهولت سن و بیماری از بازیگری فاصله گرفته بود. وی متولد ۱۷ بهمن سال ۱۳۰۵ و همسر اسماعیل ریاحی کارگردان و فیلمنامه نویس مطرح کشورمان بود که با تشویق‌های همسرش وارد دنیای هنر شد و با تئاتر کار هنری اش را آغاز کرد و با ساخت مرجان عنوان اولین کارگردان زن سینمای ایران را از آن خود کرد.
اولین فیلم سینمایی شهلا ریاحی مربوط به سال ۱۳۳۰ است و بازی در فیلم نهنگ عنبر ۲ در سال ۹۵ آخرین تجربه سینمایی این بازیگر پیشکسوت است.
شهلا ریاحی آخرین بار در سال ۸۱ به ایفای نقش در سریال مهمان پذیر طوبی پرداخت و سالها از دنیای هنر به دور بود.
شهلا ریاحی ۷۰ سال محرم همه خانه‌هایمان بود
مراسم تشییع پیکر شهلا ریاحی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون به سوی خانه ابدی‌اش برگزار شد و هنرمندان حاضر در این مراسم از نقش این بازیگر، در هموار کردن راه حضور زنان در عرصه بازیگری و هنر گفتند.
به گزارش ایلنا، مراسم تشییع شهلا ریاحی با حضور منوچهر شاهسواری، فاطمه معتمدآریا، شهرام کرمی، حبیب اسماعیلی، محسن امیر یوسفی، ایرج راد، پوری بنایی و برخی دیگر از چهره‌های فرهنگی و هنری در تالار وحدت برگزار شد.
فاطمه معتمدآریا در این مراسم با بیان اینکه امروز با یکی از بنیان‌گذاران سینمای خود خداحافظی می‌کنیم و می‌دانیم خاطره‌هایی که برایمان ساخته همچنان باقی خواهد ماند، اظهار داشت: تشکر می‌کنم از همکاران قدیمی خانم شهلا ریاحی که بازیگری با آنها شکل گرفته و از پوری بنایی که از همکاران ایشان است، می‌خواهم در این جمع صحبت کنند.
پوری بنایی در این مراسم با بیان اینکه «خیلی کوچک بودم که از طریق خانواده با ایشان آشنایی داشتیم و بعدها افتخار همکاری با ایشان نصیبم شد» گفت: ایشان بسیار بزرگ و هنرمند بودند و مطمئنم اکنون در حال تماشای ما هستند. از همگی برای حضور در این جمع سپاسگزارم.
کامران قدکچیان نیز بیان کرد: این بانوی عزیز، ۷۰ سال محرم همه خانه‌های ما بود و عضو خانواده ما شده بود. آدم‌ها یک جور به دنیا می‌آیند اما یک جور از دنیا نمی‌روند. توشه این دنیای شما رزومه برای آخرت است و بر این اساس باید گفت که ایشان زنده است.
وی ادامه داد: ایشان علاوه بر اینکه اولین کارگردان زن سینمای ایران بودند؛ اولین نفری بودند که روی سن تئاتر رفتند و در بسیاری از موارد دیگر نیز اولین بودند.
محمد متوسلانی نیز در ادامه این مراسم گفت: متاسفم که برای بانوی بزرگی چون شهلا ریاحی مراسمی این چنین مختصر در نظر گرفته شده است. انتظار بود برای کسی که در بسیاری از موارد اولین بود و الگوی اخلاق به شمار می‌آمد بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفت. امیدوارم روزی این خط‌کشی‌ها از بین برود و با هم مهربان‌تر باشیم.
وی ادامه داد: باید تحقیق بیشتری در زندگی ایشان شود و ایشان را به عنوان الگو برای افرادی که می‌خواهند به این عرصه وارد شوند معرفی کنیم.
ایرج راد نیز در این مراسم اظهار داشت: افراد با دل و جان به این مراسم آمدند. عاشق بودند و به مراسم عزیزی آمدند که در تاریخ عرصه هنرهای نمایشی نامش جاودانه خواهد بود. جوانان این عرصه باید از خانم شهلا ریاحی سپاسگزار باشند که در بدترین شرایط، راه را هموار کردند و آن را ادامه دادند تا به امروز برسیم.
وی ادامه داد: ایشان با کارهای ارزشمندی که انجام دادند در تاریخ هنرهای نمایشی زنده خواهند ماند. امیدوارم همه هنرمندانی که در این عرصه زحمت کشیدند عمر طولانی داشته باشند و سایه آنها بالای سر ما باشد.
حمید قدکچیان نیز در این مراسم بیان کرد: خانم ریاحی جمله قشنگی داشتند و می‌گفتند مردم با صدای ما می‌خوابیدند و بیدار می‌شدند چراکه قبل از تلویزیون رادیو بود و خانم ریاحی در آن فعالیت می‌کردند.
عروس مرحوم ریاحی نیز در این مراسم گفت: همه خانم ریاحی را با چشمان زیبایش می‌شناسند ولی روح ایشان بسیار والاتر و زیباتر بود. ایشان گوهری بی‌بدیل بودند. او معلم بزرگی بود و اثر آن باقی خواهد ماند.
منوچهر ریاحی پسر شهلا ریاحی نیز در این مراسم گفت: اینکه توانستم تا رده دکترا تدریس کنم تنها به خاطر حمایت مادرم بود. می‌خواستم از برخی مدیران گلایه کنم ولی سعی کردم اخلاق ایشان را پی بگیرم و از کسی گلایه نکنم. چراکه ایشان با همه افراد خوب برخورد می‌کرد و هیچوقت گلایه نمی‌کرد.
وی ادامه داد: به من از طرف سلبریتی‌هایی خارج‌نشین ناسزاهایی داده شده که چرا ایشان را به خانه سالمندان بردم ولی به واقع اگر می‌دانستم تا این اندازه خوب به مادرم رسیدگی می‌کنند، ۵ سال زودتر این کار را می‌کردم. چراکه تا قبل از آن ۵۳ پرستار عوض کردیم که هیچ کدام به خوبی از ایشان مراقبت نمی‌کردند. در پایان گلایه می‌کنم از صدا و سیمایی که مادر این همه برای آنها زحمت کشید ولی هیچ سراغی از آن نگرفتند.
منوچهر شاهسواری نیز در این مراسم گفت: آنچه که شاید مغفول ماند، سپاس از منوچهر ریاحی است که من می‌دانم برای مادرش چه زحماتی کشید. امروز نه آغاز جهان و نه انجام جهان است. خانم ریاحی که زحمات زیادی برای هنر این مملکت کشیدند و آغازگر راهی بودند که اکنون خانم‌ها در عرصه هنر با آسایش بیشتری می‌توانند فعالیت کنند. برهمین اساس و به دلایل بسیار دیگر باید برای ایشان احترام بسیاری قائل بود.