صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۷۰۶۴۸۸
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۴ - ۱۱ دی ۱۳۹۸ - 01 January 2020

جمع‌آوری زباله‌های تجزیه‌ناپذیر از دریاچه مهارلو

تجمع زباله‌های تجزیه ناپذیر در طبیعت فارس، معضلی است که با مسئوولیت پذیری و مشارکت در برنامه‌های حمایت از محیط زیستی، قابل جبران است.

به گزارش فارس، سفر به جاذبه‌های طبیعی باید با رعایت اصول حفاظت از طبیعت همراه باشد. اینکه هر گردشگری با رفتن به طبیعت باعث تولید زباله شود نه تنها ظلم به طبیعت است بلکه اجحافی بزرگ در مقابل نسل آینده است.

همسایگی با روستا

دریاچه مهارلو که در جنوب شرقی شیراز و 57 کیلومتری جاده شیراز به فسا قرار دارد در نزدیکی روستایی به همین نام که پیشینه آن به دوره صفوی می‌رسد، واقع شده است. روستای مهارلو از گذشته با نام دشت گل هم شناته می‌شود. وجود این روستا به عنوان یک جاذبه در کنار دریاچه‌، جاذبه سفر مکملی است که باعث می‌شود مسافران بیشتری به این منطقه بروند.

خانه های روستای دشت گل با طاق بلند در میانه باغ‌های انار و انجیر و بادام و چشمه آب معدنی، مکان مناسبی برای یک سفر روستایی است. کاروانسرای شاه عباسی هم ر نزدیکی روستا به چشم می‌خورد و زیارتگاهی با نام «خدیجه بانو» نیز در تپه‌ای نزدیک روستا قرار دارد.

غفلت از دریاچه قرمز

اما در کمال تاسف، گردشگران به محیط و فضای دریاچه‌ای که به رنگ قرمز است، کم لطفی کرده‌اند که اگر مسئوولانه سفر می‌کردند در برگزاری یک برنامه پاکسازی طبیعت، 90 کیسه زباله جمع آوری نمی‌شد.

وضعیتی که شهلا ایادی، مدیر تشکل پاکسازان طبیعت فارس آن را در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما چنین توصیف می‌کند: صبح روز جمعه با اعضای انجمن در برنامه‌ای که با مشارکت دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی، دانشگاه علو م پزشکی شیراز و با حضور اساتید و دانشجویان و همکاری اداره کل حفاظت محیط زیست استان و مدیر اداره حفاظت محیط زیست سروستان راهی دریاچه مهارلو می‌شویم. علاوه بر همراهان و شرکت کنندگان در این برنامه پاکسازی، با هدف فرهنگ سازی، کیسه زباله بین گردشگران نیز توزیع می‌شود و ر نهایت با مشارکت یک جمع 65 نفری، زباله‌ها جمع‌آوری و به ایستگاه زباله منتقل می‌شوند.

اگرچه از قبل برای برگزاری این برنامه اطلاع‌رسانی شده است اما جوامع محلی مانند بسیاری از مناطق دیگر، این بار در میان شرکت‌کنندگان حضور ندارند. باورش سخت است که 90 کیسه زباله در همین محیط اطراف دریاچه جمع‌آوری می‌شود که اکثرا بطری آب معدنی، پوشک بچه، پوست چیپس و پفک و سایر زباله‌های پلاستیکی هستند که در چرخه طبیعت مورد تجزیه قرار نمی‌گیرد.

ایادی معتقد است که اگر هر کدام از ما خود را در مقابل طبیعت مسئوول می‌دانستیم، چنین جفایی در حق آن نمی‌کردیم و یا بیشتر در برنامه‌های طبیعت محور شرکت می‌کردیم.

گفتنی است دریاچه مهارلو، محل سکونت گونه‌های پرندگان مهاجر و غیر مهاجر است که ریختن زباله در اطراف آن می‌تواند به زیستگاه و حیات آنها صدمات جدی وارد کند. تکیر جلبک دریایی قرمز رنگ به نام «کشند قرمز» در دریاچه به دلیلی شوری زیاد آب، باعث قرمز رنگ شدن آن شده است.

ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200