«هرگز در این سال‌ها خسته نشدم. هنوز آرزوهای زیادی دارم و دوست دارم کنسرت‌های بزرگ برگزار کنم، تورهای زیادی در دنیا بگذارم و حضور زن در موسیقی ایران را به دنیا نشان دهم.» پری ملکی که برای شرکت در مراسم رونمایی کتاب «آوای یک زندگی، گفت‌وگو با پری ملکی» در موزه موسیقی حاضر شده بود، دربخشی از صحبت‌هایش این مطالب را عنوان کرد.
به گزارش ایسنا، مراسم رونمایی از کتاب «آوای یک زندگی، گفت‌وگو با پری ملکی» عصر جمعه (یکم آذر ماه) با حضور علاقه‌مندان و برخی از هنرمندان در موزه موسیقی تهران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم ویدیویی در مصاحبه با این خواننده و موسیقیدان ایرانی پخش شد. او گفت: گاهی برخی به من می‌گویند چرا هنوز افرادی تو را نمی‌شناسند؟ من در پاسخ می‌گویم برایم مهم نیست که همه مرا بشناسند، مهم رسالتی است که بر گردن من بوده و تا چه حد توانسته‌ام آن را به انجام برسانم.
من در یک خانواده مرفه بزرگ شده‌ام و پدرم مذهبی بود. رفت و آمدهای زیادی به خانه داشتیم که روضه‌ها و آواهای خاصی در خانه‌مان به گوش می‌رسید. از همان هفت سالگی آرزو داشتم در سالنی بزرگ برای دیگران بخوانم.
از وقتی به یاد دارم در مدرسه برای دوستانم و دیگران می‌خواندم. زمانی که ازدواج کردم حمایت‌های همسرم در کار من موثر بود و هرگز سد راه من نشد. به آن چیزی که می‌خواسته‌ام رسیده‌ام و تا زمانی که بتوانم می‌خوانم.
او ادامه داد: به نظرم شانس آوردم که در خانواده‌ای زندگی کرده‌ام که همه فرهنگی بوده‌ایم. در مسیر خود از همراهی دوستانم مانند بردیا صدرنوری استفاده کرده‌ام. نمی‌توان این راه را همیشه به تنهایی آمد و بالاخره باید کسی باشد که به ما کمک کند. کمک‌های زیادی بوده که مهم‌ترین آن اراده خودم بوده است که هیچ گاه خسته نمی‌شدم.
تمرین سازم را از پنج تا شش صبح انجام می‌دادم. خیاطی می‌کردم، باید به بچه‌ها رسیدگی می‌کردم، کار خانه، شاگرد و... را داشتم ولی هرگز خسته نمی‌شدم. هنوز خیلی آرزوها دارم و دوست دارم کنسرت‌های بزرگ برگزار کنم، تورهای زیادی در دنیا بگذارم و حضور زن در موسیقی را در ایران به دنیا نشان دهم.
ملکی همچنین درباره این کتاب که توسط دختر او توکا ملکی نوشته شده است، اظهار کرد: زمانی که این کتاب نوشته شد برایم خیلی عجیب بود و تازه احساس کردم که هستم و این چیزی است که از من به جا می‌ماند. حس می‌کنم با نوشته شدن این کتاب، جادوانه شدم.
این هنرمند در ادامه این مراسم گفت: خیلی خوشحالم که بعد از ۴۰ سال فعالیت اینجا ایستادم و حاصل فعالیتم در این کتاب مقابلم قرار دارد. چندین سال پیش در بلژیک به موزه موسیقی رفتم و با حسرت نگاه می‌کردم که چرا ما نیز موزه موسیقی نداریم ولی اکنون به همت آقای مرادخانی این موزه را در کشور داریم. هنوز جاهای دیگری هست که باید به آنها برسم و خوشحالم که شاگردان زیادی داشته‌ام که خودشان اکنون به جاهایی رسیده‌اند. از همه کسانی که در این سال‌ها به من کمک کرده‌اند ممنونم و تا جایی که نفس دارم ادامه می‌دهم.
علیرضا خمسه (بازیگر) که در این مراسم حاضر شده بود، درباره پری ملکی و انتشار این کتاب عنوان کرد: خیلی خوشحالم که امشب در این مراسم شرکت کردم. به نظرم امشب شب توکا ملکی است که این کتاب را نوشته است. توکا روزنامه‌نگار بزرگی است ولی شرایط باعث می‌شود که گاهی زنان اینچنین دیده نشوند. امیدوارم انتشار این‌گونه کتاب‌ها ادامه پیدا کند. پری ملکی کار بزرگی کرده است؛ او سعی کرده در این سال‌ها بگوید زن ایرانی مانند مرد ایرانی می‌تواند فعالیت کند و نشان دهد زن و موسیقی نمرده بلکه مانند موسیقی مردان زیباست و هنوز جریان دارد.
گیتی خسروی (خواننده) نیز بیان کرد: خانم ملکی در یک خانواده متفکر، روشنفکر و هنرمند حضور داشته که مانند اعضای یک بدن کنار هم بودند. پیش از این یک بار در خانه آنها در کنارشان بودم و خوشحالم که این موقعیت را در زندگی خود داشتم. خیلی خوشحالم که توکا جان توانست این کتاب را درباره خانم ملکی که یک خواننده متفکر است بنویسد. زمانی که تفکر سالم باشد همه چیز در فرد سالم خواهد بود. خانم ملکی همیشه در خدمت هنر و فرهنگ بوده است. امیدوارم ما بانوان در سراسر جهان بتوانیم پرچم‌دار موسیقی و فرهنگ کشور خود باشیم.
بردیا صدرنوری، نوازنده پیانو نیز درباره پری ملکی اظهار کرد: یکم بهمن ۱۳۷۲ برای اولین بار در مراسمی برای نکوداشت جواد معروفی با او ملاقات کردم. خانم ملکی یکی از کسانی است که در زندگی من تاثیر مداوم داشته و امیدوارم این اثرگذاری او ادامه داشته باشد. این تاثیرگذاری در زندگی هنری من و نوازندگی پیانو بالا بود و جسارت من بیشتر شد و توانستم کارهای بیشتری انجام دهم.
اگر بگویم او درس مردانگی به همه شاگردان خود داده گزاف نگفته‌ام. در کنار او تجربیات زیادی فرا گرفتم. او هر کنسرتی را با یک تفکر و ایده برگزار می‌کرد و حتما درباره موضوع آن فکر و مشورت می‌کرد. او خستگی نداشت و همه کارهای گرفتن مجوز را به تنهایی انجام می‌داد. او در فضایی کار کرد که خانم‌ها اجازه اجرا به ویژه برای مردان را نداشتند. ولی او این سدها را شکست و به افراد زیادی میدان می‌داد تا خود را نشان دهند.
در ادامه توکا ملکی، دختر پری ملکی و نویسنده کتاب بیان کرد: خیلی خوشحالم که به عنوان یک فرزند این کار را برای مادرم کردم و در درجه دوم این کار را به عنوان یک روزنامه‌نگار که دغدغه موسیقی زنان را دارد، انجام دادم. در ابتدای این کتاب اشاره کردم که شاید عجیب باشد که آدم با مادر خودش مصاحبه کند ولی در نهایت دوست داشتم این کار را انجام دهم حتی اگر آن را در آرشیو خودم نگه می‌داشتم.
در بخش پایانی مراسم، بردیا صدرنوری قطعاتی را به صورت بداهه اجرا کرد و پری ملکی کتاب را برای علاقه‌مندان امضا کرد.