عصرایران؛ احسان محمدی- اینترنت قطع نیست اما قطع است. عملاً دسترسی به سایتهای خارج از ایران محدود شده، حتی گوگل هم باز نمی‌شود. شبکه‌های پیام‌رسان هم زمستان نیامده به خواب زمستانی رفته‌اند. این یک تصمیم امنیتی در روزهایی است که بیش از صد شهر ایران را رشته‌ای از اعتراضات در بر گرفته است.
بعد از انتخابات 88 این نخستین‌بار است که چند روز اینترنت نداریم. در آن روزها البته مدتی حتی امکان ارسال پیامک هم مقدور نبود که البته الان میسر است. در حال حاضر سایتهای داخلی در دسترس هستند، بانک‌ها و ادارات خدمات ارائه می‌دهند و اینترنت قطع نیست اما قطع است. ما در یک اینترنت ملی شناوریم. تجربه‌ای تازه.
برای بسیاری از ما که به واسطه شبکه‌های اجتماعی در جریان اخبار و احوال مردم قرار می‌گرفتیم، بازخوردها را میدیدیم، سوژه پیدا می‌کردیم، می‌نوشتیم، نیش و نوش نصیب‌مان می‌شد و ... روزهای آسانی نیست. گوشی‌های همراه انگار از رونق افتاده‌اند. گاه گاهی نگاهی میکنیم به پیامک‌ها اما خبری نیست. جز لیست خریدی یا پیامک خُردی که خوبی؟ سلامتی؟ در امنیت و آرامشی؟
این یک تصمیم امنیتی است و امنیت گرچه آسان از دست می‌رود اما نمی‌توان آن را آسان برگرداند. احساس امنیت از خود امنیت مهمتر است. این روزها می‌گویند تعداد معترضان در کل کشور کمتر از صد هزار نفر بوده‌اند، پس جای نگرانی نیست. به ویژه اینکه تعدادی از آنها اوباش هستند و مردم از آنها کناره می‌گیرند و ماموران امنیتی هم قاطعانه به وظایف‌شان عمل می‌کنند و این شهرآشوبی‌ها هم به پایان می‌رسد. پایان کسانی که خیابان‌ها را پر سنگ و دود، تنها را مجروح و دل‌ها را افسرده و خشمگین می‌خواهند.
در اینکه پس از این پایان، مردمی که به حق گله دارند و معترض هستند هم متقاعد می‌شوند اما تردید دارم و امید که زمان نشان بدهد اشتباه می‌کردم. اشتباه می کردم که «بهانه» این اعتراضات اگرچه «بنزین» است اما ریشه‌اش مشکلات انباشته و احساس تبعیض است و البته فقدان نهادهای مدنی و تشکل هایی که اگر باشند و اگر به رسمیت شناخته شوند پیش تر کاری می کنند تا «کف خیابان» بلاموضوع شود.
اما دنیای بدون اینترنت چطور است؟
وقتی تلگرام را فیلتر کردند گزارشی از تلویزیون منتشر شد که کسانی می‌گفتند خیلی حالشان بهتر است و فرصت کرده‌اند به دید و بازدید بروند و اصلاً پوستشان هم بهتر شده! در این چند روز من که بخش بزرگی از زندگی‌ام وابسته به اینترنت بود، با کمک اینترنت کار رسانه‌ای می‌کردم، در دانشگاه بدون اینترنت عملاً فلج بودم، روی شبکه‌های اجتماعی کار مطالعاتی و پژوهشی می‌کردم و ... حالا فرصت کرده‌ام بیشتر دخترم را ببینم، به همسرم در تهیه شور کمک میکنم، کدو پوست کندم و حتی یاد گرفتم چطور می‌شود فیله‌مرغ را با روغن کمتری پخت و چکار باید کرد که ادویه به خورد گوشت برود ... بهرحال در پس هر مصیبتی، گشایشی هم هست!
قطع اینترنت یک تصمیم امنیتی است و فراتر از اراده ما به عنوان اهل رسانه. اما در چنین فضایی تلویزیون‌های ماهواره‌ای کار خودشان را می‌کنند، بدون هیچ مسئولیتی گاهی تحلیل‌های فضایی ارائه می‌دهند و شایعات دهان به دهان با اغراق می‌چرخند و دست ما برای بررسی فضا کوتاه است. برای شناخت اتفاقات پیرامون چاره‌ای نداریم جز اینکه به خیابان برویم اما ریسک‌اش بالاست. اگر گرفتار شویم، ثابت کردن اینکه روزنامه‌نگاری در خدمت بیگانگان نبوده‌ایم و هدف‌مان این نبوده که به اوباش کمک کنیم سخت است. خیلی سخت.
چاره‌ای نیست جز اینکه به شنیده‌ها اکتفا کنیم یا لابه‌لای اخبار منتشر شده از سوی نهادهای رسمی در خبرگزاری‌های رسمی دنبال نشانه‌ای بگردیم یا گزارش‌های تلویزیون را ببینیم. کار روزنامه‌نگار و تحلیلگر تکرار چیزی نیست که دیگران می‌گویند، این کار روابط عمومی‌هاست. ما لازم است همه ابعاد ماجرا را ببینیم و اینترنت و شبکه‌های اجتماعی آینه بازتاب‌دهنده جامعه بودند. تریبون مردم بی‌رسانه.
در چنین فضایی نمی‌شود تحلیل نوشت، نمی‌شود زوایای تازه‌ای پیدا کرد. مردم گله‌مندند و اطلاعات می‌خواهند، اما چطور؟ از کجا؟ دست ما کوتاه است. ارتباطمان محدود شده و فعلاً دل سپرده‌ایم به موج. اینکه به کدام سو می‌رویم. ما روی عرشه نیستیم، دورتر را نمی‌بینیم. کنار شما هستیم. همانقدر می‌بینیم و می‌دانیم که شما می‌بینید و می‌دانید و تنها کاری از دست مان بر می‌آید این است که دعا کنیم خدا این سرزمین را از شر تفرقه، آشوب و برادرکشی در امان بدارد.
در این فضا البته شنیدن این سخنان از وزیر ارتباطات قابل توجه است: «داخلی شدن اینترنت، صحت ندارد. اینترنت داخلی معنی ندارد. بلکه یک عبارت کاریکاتور شده و بسیار غلط است. ما موضوعی به نام اینترنت ملی نداریم.»
پس، می توانیم امیدوار باشیم به موقت بودن این قطعی. ما محکوم به امیدواری هستیم...
من کارم IT هست
بخاطر یک بروزرسانی سیستم کاملا کارم لنگ شده باید وقت اینترنتی بگیری، نه فقط من ، که حتی بچم رو بردم مطب پزشک، میگه باید که وقت اینترنتی بگیری
میگم که نت قطعه .درجواب میفرمایند کاری از دستمون برنمیاد!
۳ روزه اینترنت کل کشور تاکید میکنم کل کشور رو بدون دلیل قطع کردید. تا شبکه مسخره ملیتونو آزمایش کنید. اگر نه چرا فقط نقاط درگیر رو قطع نکردید؟
ما نه میبخشیم نه فراموش میکنیم
کره شمالی = ایران
نون مردم رو بریدن رو با خوندن اخبار مقایسه نکنید
متاسفانه از وقتی اینترنت قطع شده دسترسی من هم به این بازار قطع شده و پوزیشن های بازی که داشتم نمی دونم الان در چه وضعیتی هستند.
ضرر و زیان وارده به من و امثال من واقعا چطور میخواد جبران بشه
و چطور می تونم این آرامش خاطر رو داشته باشم که دسترسی من به اینترنت بین الملل دوباره دچار محدودیت نمیشه
دانشگاه من در تهرانه و خودم شهرستانم.باید مقاله مو برای استادم دیروز می فرستادم تا بعد تایید امروز سابمیت کنم. سایت دانشگاه باز میشه، اما بخش ایمیلش نه! مسئولین برای این موضوع چاره ای اندیشیده اند؟
الان چین و روسیه موتور جستجو ملی دارن ما هم داریم!
دانشجوی ارشد هستم و برای دکترا داشتم می خوندم تا توو مملکت خودم کسی بشم. اما با این قطعی اینترنت، همه امیدم رو برای ادامه تحصیل دز این جا از دست دادم. چون قطعی اینترنت یعنی اهمیت ندادن به کار پژوهشی.
چقدر سخته که محکوم به گفتن اعتراضاتمون تنها در محیط امن خانوداده هستیم و دل عزیزانمون رو مشوش میکنیم
و چقدر راحت این جامعه به تمام اعتراضات برچسب اغتشاش و بیگانگی میزند.
عصر ایران به جفنگ آید:sob:
اکثر کارمندان، محققان و کسانی که نیاز مند جستجو در اینترنت هستند و کسانی که کسب و کار اینترنتی دارند از کار بی کار شده اند به خاطر چه؟
آیا باید اقشار دیگری که در این اعتراضات نبوده اند بدلیل اینکه نمی توانند کار کنند اعتصاب کنند تا آقایان بفهمند که بیراهه می روند؟
نمی دونیم بخندیم یا گریه کنیم
تو میگی کدو پوست کندن یاد گرفتم:)
متاسفانه اکثرا عادت کردیم که برای هر سایت اون رو تو گوگل سرچ کنیم
چرا فقط خودشون میبینن ما نمی بینیم!
پسرم شهردیگری تحصیل میکند . قبلا در تلگرام و بعدا هرروز در واتس اپ من و مادرش او را میدیدیم و دلمان آرام میگرفت . این را هم از ما گرفتند . الان فقط تلفنی صدایش را داریم . من خیلی از ارتباطات کاری که دارم با همکارانم از طریق تلفن کنفرانس واتس اپ بود . ارتباطمان قطع شده و مانند 50 سال پیش فقط تلفن هست . خیلی ها که بنزین چندان برایشان مهم نبود بخاطر اینترنت اکنون به صف مخالفان پیوسته اند . روحانی میگوید اخلالگران جامعه و مردم را مجازات میکنیم . قطع اینترنت اخلال در زندگی مردم نیست ؟ اینکه یک نفر برود و در خیابان بایستد و خیابانی را بند بیاورد اخلال بزرگتری است یا قطع اینترنت کل مردم کشور ؟ مجازات را اول از خودتان شروع کنید .
کلمه ای مضخرف تر از امیدواری در ایران و کره شمالی وجود ندارد.
امیدواری شده برای ما آرزو
واقعا چقدر جذاب و ژورنال مطلب مینویسی.
حتی اگر اینترنت مجددا هم برقرار بشه از چک کردن سایت شما دست برنمیدارم.
مطالبتون چون از دل جوانای ایرانی بر میاد لاجرم بر دل هم میشنه.
خدا قووووووتتتتت
باورش سخته ولی هزینه قطع اینترنت در دو روز حداقل برای من معادل از دست رفتن تمام اندوخته و زحمات یک سال گذشته بود. به قدری نا امید و مستاصل هستم که حتی اگه از این به بعد فیلتر هم نکنند فرقی به حالم نمیکنه.
کلافه و سردرگمم ، در خستگی و نا امیدی مفرطی غوطه ورم.
فکر میکنم اوضاع دیگه عوض شده. هیچی مثل سابق نمیشه. برای همه ما...
فهمیدم بیکاری هم چیز بدی نیست وباید بجای شغل برنامه نویسی میشه رفت سراغ شغلهای بهتری مثل آشپزی، گلدوزی و ...
صحبت از دموکراسی فایده ای نداره
واقعا بعضی ها از چی میترسن
مردم رو چی فرض کردند
زندگی مردم مختل شده واسه یک تصمیم ...
دیگه از دست خدا هم کاری واسه ما برنمیاد
شنبه اصلاحیه مقاله م برام فرستاذن و تا یكشنبه باید جواب میدادم ولی متاسفانه بدون اینترنت و یاهو امكانش نیست
و كاری كه اینهمه براش زحمت كشیدم بخاطر هیچ و پوچ از بین رفت
۲. ادیتور ژورنال هم آدمه، اینترنت که وصل شد بهش ایمیل بزن بگو مشکل داشتی و با چند روز تاخیر براش فرستادی. احتمال زیاد قبول می کنه.
۳. دعا کن اینترنت زودتر وصل شه!
۴. از مقاله دادن نون و آب درنمیاد. به فکر یه کار نون وآب دار باش.
یه فرجه بهت میدن نگران نباش... غصه ی نون شب زن و بچه که نداری نگرانی...
با سلام
بهتر بود می نوشتی اینترنت بنزینی در روزهای زغالی
کمی بیشتر به فکر مردم باشیم و مهربان و پیگیر امور مردم
لعنت برکسی که بگه برو کارآفرینی کن، برو رو پای خودت بایست بخدا این کشور باید اختلاص کنی وقتی همه جهت ها مسیر اختلاص رو بهت نشون میدن وقتی همه علامت ها میگن برو بند پ،
باشه ولی خدای ما کوچیکام بزرگه....
*کاری نداریم ولی یه اهرم زمانی کارایی داره که بیشتر باهاش تهدید کنید نه اینکه استفادش کنید! چند سال دیگه این کشورهایی که دنبال سیاست های خودشون هستند پول میذارن وسط اینترنت رایگان میدن، اون وقت می خواهید چه کنید، همین اینترنت جهانی که اینقدر به سرعت بلاک چین داره توش رشد میکنه فردا چطوری می خواهید باهاش مقابله کنید...
منم به دست حاکمیت بیکار شدم پس چرا نباید معترض نباشم!
عصر ایران تو رو خدا تایید کن
احسان قلمت مثل همیشه شیواست
دلمون ترکیده از بس از رسانه ملی دروغ شنیدیم
اگه اینترنت هم نباشه بخدا مردنم آگاه و فهمیده هستن دروغ های اینها را باور نمیکنن