صابر حسینی با ابراز تأسف از لغو مجوز ترجمهاش از کتاب «شرم» اثر الیف شافاک، از ضرری که به گفته او متوجه خوانندگان کتاب است میگوید.
مترجم کتاب «شرم» نوشته الیف شافاک که به تازگی لغو مجوز شده است در گفتوگو با ایسنا، با اظهار بیاطلاعی از این موضوع گفت: نشر مروارید چیزی به من نگفته است. این موضوع واقعا باعث تأسف است و نمیدانم چه بگویم. این کتاب توسط ناشر دیگری هم چاپ میشود که تا جایی که میدانم چاپ چهارمش است.
او افزود: این کتاب درباره دو خانواده ارمنی و استانبولی است که در آمریکا زندگی میکنند. موضوع داستان هم حول محور دغدغههای خانوادههای ارمنی درباره اتفاقاتی است که در جنگ جهانی اول افتاده است. در واقع کتاب احساسات مردم ارمنی و ترک را نسبت به موضوع کشتار جمعی ارمنیها در طی جنگ جهانی اول نشان داده است. در طول داستان پیچیدگیهایی در رابطه با خانواده کارانچی وجود دارد. اتفاقی که میافتد، گره کور داستان است که در آخر باز میشود. احتمال میدهم این مسئله دلیل لغو مجوز «شرم» باشد.
حسینی با ابراز تأسف نسبت به این اتفاق، خاطرنشان کرد: این نگاه تند و قیچی تیز ارشاد که کتاب را سانسور میکند، قابل قبول نیست. این اثر الیف شافاک از سال ۲۰۰۶ تاکنون در کل دنیا به زبانهای مختلف منتشر شده و میشود. برایم قابل تصور نیست به خاطر اتفاقی که در داستان میافتد و جزئی از داستان است، کل کتاب را بخواهند حذف کنند. متأسفم و نمیدانم چه بگویم.
او افزود: اسم اصلی کتاب به زبان ترکی «پدر و حرامزاده» است و عنوان نسخه انگلیسی آن «حرامزاده استانبول» است. ما برای اینکه حساسیتها از بین برود سعی کردیم اسمی انتخاب کنیم که نخواهند به خاطر عنوانش، کتاب را مورد سلاخی قرار دهند، پس «شرم» را انتخاب کردیم. این کتاب، کتاب خیلی خوبی هم بود ولی خب این اتفاق برایش افتاد. با این همه امیدوارم دوستان ارشاد در تصمیمشان تجدیدنظر و فضا را برای خوانندگان باز کنند و آنها را ناامید نکنند.
این مترجم سپس بیان کرد: با لغو مجوز کتاب، ممکن است مترجم سراغ کتاب دیگری برود. اما بزرگترین ضربه را خواننده میخورد و اعتمادش نسبت به ادبیات از بین میرود. با لغو مجوزها به این نقطه میرسد که در کتابی که مجوز گرفته و به دست خواننده رسیده، خیلی دستکاری شده است. بنابراین اولین کسی که در این بخش ضرر میکنند خواننده است، اعتمادش چه به ادبیات ایرانی و چه ادبیات خارجی سلب میشود. دوستان ارشاد باید متوجه این موضوع باشند. از طرفی با هدف افزایش خواندن کتاب توسط مردم هزینه کرده و نمایشگاه استانی برگزار میکنیم و از طرف دیگر با این برخورد با کتاب اعتماد خواننده را از بین میبریم. کسی که میخواهد کتاب بخواند در وهله اول به این فکر میکند که کتاب سانسور شده است.