دولت ترکیه می‌گوید «نیازی نیست» عملیات این کشور علیه نیرو‌های کرد در شمال سوریه از سر گرفته شود، زیرا آن‌ها از مناطق مرزی عقب‌نشینی کرده‌اند.
به گزارش یورونیوز به نقل از خبرگزاری فرانسه، وزارت دفاع ترکیه روز سه‌شنبه ۳۰ مهر با انتشار بیانیه‌ای در مورد ادامه حمله نظامی در شمال سوریه بعد از پایان مهلت آتش‌بس اعلام کرد: «در این وهله نیازی به انجام عملیات جدید نیست.»
ارتش ترکیه روز چهارشنبه ۱۷ مهر حمله‌ای را تحت نام «چشمه صلح» علیه شبه نظامیان کرد در شمال سوریه آغاز کرد. هدف از این عملیات که همزمان به صورت زمینی و هوایی انجام شد عقب راندن نیرو‌های متحد پکاکا که ترکیه آن‌ها را «تروریست» می‌خواند، از مناطق مرزی اعلام شده بود.
رسانه‌های دولتی ترکیه برای توصیف شبه‌نظامیان کرد سوریه از ترکیب ی‌پ‌گ/پکاکا استفاده می‌کنند. ترکیه خواهان ایجاد یک «منطقه امن» مرزی تا عمق دست کم ۳۰ کیلومتری در خاک سوریه است.
پس از سفر مایک پنس، معاون رئیس جمهوری آمریکا به آنکارا و در پایان دیدار وی با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه در روز پنج‌شنبه ۲۵ مهر، دولت آنکارا پیشنهاد آتش‌بس پنج روزه آمریکا را به سختی پذیرفت. این مهلت در ساعت ۷ شب سه‌شنبه به وقت گرینویچ پایان یافت.
توافقنامه توقف عملیات ترکیه، حاوی یک بند مبنی بر تشکیل منطقه امن مرزی در عمق ۳۲ کیلومتری خاک سوریه است. در بیانیه وزارت دفاع ترکیه آمده است: «در پایان مهلت ۱۲۰ ساعته ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که نیرو‌های کرد از منطقه خارج شده‌اند.»
خبرگزاری فرانسه به نقل از یک منبع دیپلماتیک ترک نوشت که مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا در یک مکالمه تلفنی با همتای ترکیه‌ای‌اش، مولود چاوش‌اوغلو خبر عقب‌نشینی کرد‌ها را تأیید کرده است.
این خبر روز سه‌شنبه ساعاتی پس از آن منتشر شد که رؤسای جمهوری ترکیه و روسیه در شهر سوچی روسیه با یکدیگر دیدار کردند. ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان شامگاه سه‌شنبه در یک نشست مطبوعاتی از دستیابی به یک توافق تاریخی در پیوند با حضور نیروهایشان در سوریه خبر دادند. بر اساس این توافق، نظامیان روسیه و سوریه در نوار مرزی شمال، یعنی همان جایی که ارتش ترکیه عملیات خود را انجام داد، به گشت‌زنی خواهند پرداخت.
حمله ترکیه به سوریه واکنش گسترده جامعه جهانی را به دنبال داشت و بسیاری از کشور‌ها و نهاد‌های بین‌المللی آن را محکوم کردند. کشور‌های اروپایی در بحبوحه این جنگ، بیش از همه نگران سرنوشت شهروندان غیرنظامی و به ویژه نگران فرار احتمالی جهادگرایان محبوس در زندان‌های کرد‌ها در سوریه بودند.