عصرایران؛ مصطفی داننده- این روزها در مجلس اتفاقاتی می‌افتد که آدم شاخ در می‌آورد. آن از طرح حذف زبان انگلیسی از مدارس و این هم از احضار وزیر ارشاد به خاطر نوع لباس پوشیدن متین ستوده در حاشیه اکران فیلم «مسخره باز».
قاضی‌زاده هاشمی عضو کمیسیون فرهنگی در واکنش به سبک لباس پوشیدن این بازیگر سینما گفت:« : بدون شک کمیسیون فرهنگی مجلس این مسئله به وجود آمده و نارضایتی مردم را به طور جد پیگیری خواهد کرد، به هر حال نباید فراموش کنیم نسل نوجوان ما خواسته یا ناخواسته تحت تاثیر برخی بازیگران سینما هستند و ممکن است با حواشی به وجود آمده الگوبرداری درستی در میان نوجوانان و جوانان شکل نگیرد.»
البته جناب وزیر ارشاد هم گفته است:« این افراد از کسانی هستند که در برنامه‌های تلویزیونی نیز حضور دارند. همچنین فضای آنجا فضای رسمی نبوده که این بازیگران بخواهند از وزارت ارشاد برای حضور اجازه بگیرند.»
شاید اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس از وزیر ارشاد انتظار دارند که در اتاق خود را قبل از آغاز هر مراسم اکران خصوصی و عمومی فیلم‌ها و جشنواره‌های مختلف، به روی بازیگران سینما و تئاتر باز کند تا آنها ضمن نشان دادن نوع پوشش خود، اجازه نامه‌ی حضور در مراسم سینمایی را پیدا کنند! یا اینکه قبل از عزیمت به یک جشن سینمایی، عکسی از خود به تلگرام وزیر بفرستند و ایشان نظر مثبت و منفی خود در مورد لباس پوشیدن آنها اعلام کند.
چرا نمایندگان مجلس باید تحت تاثیر برخی رسانه‌ها و از جمله تلویزیون باشند و وارد بازی شوند که هیچ دستاوردی برای جامعه ندارد. کاش کمیسیون فرهنگی وزیر ارشاد را برای کاغذ، یارانه مفتی که برخی روزنامه نماها، بیرون آمدن قاچاقی برخی فیلم‌ها و هزار مشکل بزرگ و کوچک دیگر احضار می‌کردند نه پوشش یک بازیگر.
در این میان برخی پیشنهاد داده‌اند که برای جشن‌های سینمایی از لباس‌های یک سان استفاده کینم و نوعی یونی‌فرم برای این جشن‌ها طراحی کنیم. این یعنی دولت در تمام کارها حتی لباس پوشیدن بازیگران هم باید نقش داشته و دخالت کند.
مگر این بازیگران به مدرسه می‌روند که در جشن‌های خصوصی و عمومی سینما، لباس یکدست بپوشند و همه شبیه هم شوند؟
ویژگی بازیگران، تلاش برای دیده شدن است. لباس پوشیدن آنها در جشن‌های مختلف هم بر اساس همین اصل است. این تنها شامل بازیگران ایرانی نمی‌شود در سراسر جهان اهالی سینما دوست دارند متفاوت باشند و دیده شوند. مگر می‌شود این اصل را از آنها گرفت و گفت از این به بعد مثل کارمندان بانک لباس بپوشید و جشنواره‌ها و جشن‌ها بروید.
نباید فراموش کرد که این بازیگران همان‌هایی هستند که تلویزیون به خاطر مناسبت‌های مذهبی و غیر مذهبی از آنها دعوت می‌کند و از هردری با این هنرپیشگان حرف می‌زند. البته دلیل این کار هم مشخص است. چون درهای صداوسیما به روی کسانی که در زمینه‌های مختلف حرفی برای گفتن دارند، بسته است و مجبور هستند دست به دامن بازیگران و خوانندگان و البته ورزشکاران شوند تا آنها نقش کارشناس را بازی کنند.
نکته پایانی این سخن با نمایندگان مجلس است که از این وزیر ارشاد مظلوم تر و خودی‌تر و مذهبی‌تر و حوزوی‌تر پیدا می کنید که به او هم گیر داده اید؟!